1. Alisher Navoiyning mumtoz poetikaga doir qarashlari aks etgan asarlari

32)Qadimgi hind falsafasi haqida Beruniyning qarashlari
Beruniy o’zining “hindiston”asarida hindlarning falsafa ilmiga bunday ta’rifni keltiradi:Falsafa mumkin bo’lganicha Tangriga erishish va qoyil bo’lishdan iboratdir.Beruniy qadimgi hindlarning estetik qarshlari bn diniy-falsafiy qarahlari ayrim holda emas,balki birgalikda ko’rib chiqadi.Aslida ham bularni bir biridan ajratib bo’lmaydi Beruniy Vedalarga aytilgan fikrlar bn “gita”va”purona”kitoblarida uchraydigan fikrlar o’zaro bog’liq.Beruniy aniqlashicha hindlar tabiat kuchlarini ilohiylashtirib olamdagi hamma mavjudot besh unsurdan iboratdir deydi,ular,olov,shamol,havo,suv va tuproq.Beruniyning fikricha hindlarning badiiy estetik tafakkurini falsafiy qarashlarini tushunish uchun Barohim,Noroyana,Mahodeva,Shankara,Rishi,Muni kabi so’zlarning ma’nolarini yaxshi bilib olish kk.Hindlarbadiiy estetik tasavvurga xos majoz timsol mubolag’alarga ko’p ishonadilar,barcha vahima loflarni haqiqat deb biladi,Shu sababli Oliy tangrini farishtalarga aralashtirib yuboradi


33)Navoiy ijodida lirik janrlar takomili
O’zbek mumtoz she’riyati tarixida lirik janrlar rivojing yangi bosqichga ko’tarilishi a.Navoiy lirikasi bn bog’liq.Navoiy o’z oldiga turkey she’riyatni janrlar jihatidan mukammal bir holatga keltirishni maqsad qildi va o’z devonlarida 16 janrni muvaffaqiyat bn qo’lladi.Alisher navoiyning ilk rasmiy devoni Badoyi ul bidoya “da 11janrga oid 1046 ta she’r mavjud .Xazoin ul maoniy”kulliyotida eng ko’p qo’llanilgan janr shubhasiz g’azaldir.Shoirning turkey tilde bitilgan 2600 g’azali ushbu devondan o’rin olganNavoiy g’zallari faqat miqdor jihattan emas balki g’oyaviy badiiy jihatdan Sharq mumtoz g’azalchiligining yuksak namunalari sirasiga kiradi.Navoiy ijodida g’azaldan keyin o’rin tutgan janr –qit’a.Xazoin ul maoniy devonidan 204 ta qit’a o’rin olgan .Navoiy qita janri borasidagi xizmati bevoisita janr poetikasiga taalluqli.Navoiy qitalari aslida sarlavhasiz bo’lgan.Navoiy ruboiy janrida qalam tebrata boshlaganda o’z.ad.da bu janr bn bog’liq ananalar mavjud emas edi.Uning ruboiylari son jihatdan ko’pligi mavzusining xilma xilligi g’oyaviy pafosning o’tkirligi bn xarakterlanadi.