1- o‘quvchi: — Tinchlik — muborak so‘z, muqaddas kalom. Keksalarimiz duosida, ezgu niyatlarida ushbu so‘zni takror va takror eshitamiz. 2- o‘quvchi

Bobo: — Aytaqol, qizim.

Nabira:

Tinchlik qo‘shig‘ini kuylaymiz,                                

Biz — baxtiyor el farzandlari,                                    

Kelajakning tayanchi bo‘lgan                                    

Jannatmakon yurt dilbandlari.                                    

Tinch hayot nafasi ufurgan,                                        

Vatanimiz bog‘lari go‘zal.                                          

Osmoni musaffo, bahavo,

                               ko‘rkam,

Qushlar navosi-la tonglari

                                  go‘zal.

Bobolardan merosdir bizga

Muqaddas yurt, osuda hayot!

Asragaymiz qalb qo‘rimiz-la,

Ajdodlar o‘giti bizlarga qanot.

Bobo: — Ko‘p yasha, ona qizim. She’ringda aytilganidek, O‘zbekis­toni­mizdagi tinch, osoyishta hayotga hech qachon ko‘z tegmasin!

(She’r tugagach, tadbir ishtirok­chilari sahnaga chiqishadi. Musiqa yangrab, Vatan haqida qo‘shiq kuylanadi).

Musiqa sadolari ostida kechaga yakun yasaladi.