0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
89
Ikkalamiz oldinma-keyin yo‘lga tushdik. Jintepaning yo‘li 
olis. Awal soydan o‘tladi. Keyin mol fermasining yonidan 
o‘tib, qir oshamiz. Undan keyin uzumzor keladi. Undan ham 
o‘tib yana qir oshamiz. Keyin archazor oralab chiqib ketilave- 
radi, ketilaveradi, oxiri Jintepaga chiqiladi.
Havo musaffo. Shundoqqina oyoq ostida qoqigullar, bo‘- 
tako‘zlar ochilib yotibdi. Osmonda to‘rg‘ay tipirchilab nafas 
olmay sayraydi. Tanho burgut havoda vazmin suzib o‘lja ax- 
taradi. Archazorga kirgunimizcha peshin bo‘lib qoldi. Bir to- 
monga qiyshayib o‘sgan kattakon archa ostida o‘tirib nonni 
yeb oldik.
- Bulut chiqdi, - dedi Adham oyog‘ini chalishtirib yot- 
ganicha, archa shoxlari orasidan osmonga qarab. - Tezroq 
yurmasak bo‘lmaydi.
Chindan ham havo salqinlashib borar, osmonda to‘da- 
to‘da bulutlar suzib o‘tardi, Jintepaga chiqib borgunimizcha 
hammayoqni bulut o‘rab oldi. Ammo cho‘qqi ustidagi yala- 
nglikka chiqishimiz bilan bulutni ham, shamolni ham unutdik. 
Har yer-har yerda to‘da-to‘da bo‘lib ochilgan lolalar shamol- 
da chayqalib turar, xuddi olovdek lovillab ko‘zni olardi. Ikka­
lamiz u yoqdan-bu yoqqa yugurib lola terdik, endi bir qarich 
bo‘lib o‘sgan ravochlar ustiga tosh bostirdik.
- Men qirq bittasiga bostirdim, - dedi Adham harsillab. 
Uning peshanasi terlagan, katak ko‘ylagining etagi shimidan 
chiqib ketgani uchun shamolda qanotdek silkinar edi.
- Men sanamadim, - dedim kuchayib borayotgan sha- 
moldan baland kelish uchun baqirib.
Shu payt boshimiz ustida chaqmoq yarq etdi-yu, momaqal- 
diroq gumburladi. Adham menga, men Adhamga qaradim. 
Qop-qora bulutlar borgan sayin pasayib kelayotganga o‘xshar, 
shunday boshimiz ustidan qora tumandek shiddat bilan suzib 
o‘tardi. Birpasda atrof g‘ira-shira qorong‘i bo‘lib qoldi.
„Hozir jala quyadi“, deb o‘yladim u yoq-bu yoqqa alang- 
lab. Atrofda yomg‘irdan yashirinadigan na bir daraxt, na bir

---

90