0 ‘ т к I r h o s h I m o V

НОТАМ XASISNING XAZINASI
Yetti yoshlardagi bola tarvaqaylab o‘sgan daraxt tagi- 
da turibdi. Egnida pochasi uzun ishton, katak ko‘ylagining 
bir yengi yirtilgan. Boshida qatirmasi chiqib ketgan baxmal 
do‘ppi. Do‘ppi kichikroq kelib qolgan shekilli, boshining bir 
tomoniga qiyshayib turibdi. Oyoqyalang. U nima uchundir 
iljayadi. Nimaga kulayotganini o‘zi ham bilmasa kerak.

---

14
O'tkirHoshimov
Bu - men. To‘g‘rirog‘i, mening suratim. Aslida, surat 
esimdan ham chiqib ketgan edi. Keyin topilgan. Ammo su- 
ratga qayerda tushganim aniq yodimda bor. Qo‘shnimiz Adol 
xolaning keliniga beshik kelgan kuni tushganman. Suratdagi 
daraxt ham Adol xolaning hovlisidagi olma...
,,Jiring-jiring...“ Darvoza tomonda bir nima jiringlayapti- 
mi. Yo‘q, bu eshikning qo‘ng‘irog‘i emas. U paytlarda elektr 
qo‘ng‘irog‘ining o‘zi yo‘q edi. Bir zum sukunatdan keyin 
yana o‘sha ovoz keladi: ,,Jiring-jiring...“
Beshik to‘yda oyog‘i olti, qo‘li yetti bo‘lib xizmat qilib 
yurgan xotinlar bir-biriga qarab uf tortib qo‘yishadi. Tavan- 
xonada to‘qqiz-to‘qqiz ulashayotgan dasturxonchi kampir 
bor ovozi bilan shang‘illaydi:
- Keldimi? Xasis o‘lgur topib keldimi shu yemiyam? Is 
chiqqan joydan qolmaydi bu!
Hovlini to‘ldirib o‘ynayotgan qora-qura bolalar duv etib 
ko‘chaga otiladi. Darvoza oldida velosipediga suyanib Ho- 
tam xasis iljayib turgan bo‘ladi. Mahalladagi manaman degan 
kazo-kazolarda ham, boringki, Abdusamat prokurorda ham 
velosiped yo‘q. Hotam xasisda bor. Yangimas, ammo zo‘r ve- 
losiped!
Bolalar velosipedning atrofini o‘rab olishadi.
- Bitta jiringlatay, - deydi chamandagul do‘ppi kiygan 
bola yalinib. - Amaki, bitta jiringlata qolay...
Xasis o‘z nomi bilan xasis. To‘g‘ri, velosiped qo‘ng‘irog‘ini 
jiringlatish masalasida qurumsoqlik qilmaydi. Bolalar „endi 
men“, „endi mening galim...“ deb bir-ikki martadan jiring­
latish baxtiga muyassar bo‘lishadi. Ammo Hotam xasisning 
bunday ,,saxovati„da maqsad bor. Ota-onalarini iydirmoqchi 
bo‘ladi-da! Bolalar qo‘ng‘iroqni paydar-pay jiringlatishadi. U 
bo‘lsa, ichkaridan kattaroq odam chiqarmikin, degan umidda 
birpas odob saqdab turadi-yu, hech kimdan darak bo‘laverma- 
ganidan keyin, bir qo‘llab velosipedni rulidan ushlaydi, ikkin- 
chi qo‘liga „uch oyog‘i„ni olib, ikkilanibroq ichkariga kiradi.

---