0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
69
qilayotganini bildi. Kechagi gap-so‘zlar yana bir boshdan 
tasawurida jonlandi, ko‘ngli tag‘in g‘ash tortdi.
U oshxonaga kirib qozon qopqog‘ini ko‘tardi. Non qo­
vurdoq dimlanib qolgan bo‘lsa kerak, qopqoqning ostiga suv 
tomchilari yig‘ilib qolgan edi. Bir tomchi suv pomidor ara- 
lash non ustiga tomdi. Ochil bir bo‘lak nonni og‘ziga soldi. 
Qomi ochgani uchunmi, nordon ta’mdanmi jag‘lari zirqirab 
ketdi. Choy qaynatib, bir-ikki piyolani apil-tapil ichdi-yu, 
ko‘chaga otildi.
Ishxonaga kelishi bilan kechagi majlis tafsilotlarini esladi.
„Ishni piloramadan boshlash kerak, - deb o‘yladi temir 
darvozadan kirib kelarkan. - Hamma ish shulardan boshlana- 
di. Shular ishni puxta qilsa, u yog‘i ketaveradi“.
U taxta tiladigan uchastkaga kelganida ish qizib ketgan, 
elektr arralar shovqini quloqni qomatga keltirar, qipiq changi 
havoni to‘ldirib yuborgan edi. Bir lahzada Ochilning boshi 
g‘ovlab ketdi. Yana yuragi sancha boshladi. Tomog‘iga bir 
narsa tiqilib qolgandek boiaverdi. U gandiraklab goh u, 
goh bu ishchining oldiga borar, arradan tilinib chiqayotgan 
taxtalami ushlab ko‘rar, ammo nima qilayotganini o‘ziyam 
yaxshi bilmas, boshi g‘uvullar edi. Keyin nima bo‘lganini 
o‘zi ham anglay olmay qoldi. Elektr arraga juda yaqin ke- 
lib qolganini, birov chap qo‘lini yulqib olganday bo‘lgani- 
dagina bilib qoldi. U dahshat ichida o‘zini orqaga tashladi. 
Qiziq, hech qanaqa og‘riq sezmadi. Faqat bilagi qattiq silki- 
nib ketgandek bo‘ldi. Ko‘zidan o‘t chaqnab ketdi-yu, nega­
dir ko‘ngli aynib, hamma yoqni zulmat bosdi.
,,Tezyordam“ mashinasi faryod solib Ochilni kasalxonaga 
olib ketdi. Uni operatsiyaga olib kirib ketishganida mashinada 
birga kelgan Haydar aka eshik oldida mo‘ltirab qoldi.
-
Palakatoi qarang, singlim, - derdi u oldidan o‘tib turgan 
hamshiralarga yig‘lamsirab. - Shundoq Ochilboyning qo‘lini 
arra obketdi-ya! Qandoq yigit edi-ya! Falokat qosh bilan qo- 
voq o‘rtasida turarkan-da, a!

---

70