Mavzu: Mashrab lirikasida badiiyatning
ustuvorligi
Reja:
I.Kirish.
II.Asosiy qism.
1.O’zbek adabiyotida Boborahim Mashrabning hayot
yo’li
2.Mashrab ijodining adabiyotdagi tutgan
o’rni
3.Mashrab lirikasida badiiyatning ustuvorligi
III.Xulosa
Ajoyib so’z ustasi,otashin lirik Boborahim Mashrabning nomi ko’p asrlik
adabiyotimiz va madaniyatimizning Lutfiy va Navoiy,Bobur va Turdi,Maxmud va
Ogahiy,Nodira va Muqimiy,Furqat va Zavqiy kabi ulkan namoyondalari qatoridan
mustahkam
o’rin olgan,U o’zining sermazmun ijodi bilan
XXVII asr oxiri va XXVIII
asr boshlari o’zbek adabiyotining boyishi va rivojiga katta ta’sir
ko’rsatadi.Ayniqsa,she’riyatimizda antiklerikal motivlarning,diniy dogmalarga
qarshi
isyonkor running o’tkirlashuvi va
jangovarlashuvida,tematik doiraning
kengayishi hamda xalqchillik,dunyoviylikning chuqurlashuvida,shuningdek,lirik
janrlarning yanada takomillashuvi va badiiy kamolotga erishuvida shoirning
xizmatlari katta
bo’ldi.Uning jozibador va samimiy,o’ynoqi va jo’shqin,hayotbaxsh
va
ta’sirchan g’azal,murabba’lari,mustazod va muxammaslari butun O’rta Osiyoda
keng tarqaldi, Mashrabning o’zi
esa chinakam xalq shoiri sifatida so’nmas shuhrat
qozondi.
Mullo Bozor Oxund qoʻlida oʻqigan. 1665
-
yilda Qashqarga Ofoq Xoʻja
huzuriga borib bilimini yanada chuqurlashtiradi. 1673-yildan boshlab umrining
oxirigacha qalandarlarcha hayot kechiradi. Balx hoki
mi Mahmudbiy qatagʻon
tomonidan 1711-yil dorga osiladi.
Mashrab nomi XVIII XIXasrlarda tuzilgan tazkira va tasavvufiy yoʻnalishdagi
asarlarda zikr etiladi (masalan, Bade Samarqandiyning „Muzokir ul
-
as’hob“ida).
Ammo ularda shoir hayoti va ijodiy faoliyati
haqida keltirilgan maʼlumotlar
nihoyatda kam. Mashrabning qoldirgan adabiy merosi xususida ham aniq
maʼlumot beruvchi manba yoʻq. Uning oʻz asarlarini toʻplab, devon yoki biror
majmua tuzganligi maʼlum emas. Faqat „Devoni Mashrab“, „Devonai Mashrab“,
„Eshoni Mashrab“, „Hazrati shoh Mashrab“ nomlari ostida xalq orasida qoʻlyozma
va toshbosma shaklida tarqalgan qissalardagina (ularning kim tomonidan va
qachon tuzilganligi nomaʼlum) shoirning hayot yoʻli va ijodiy faoliyati maʼlum
tartib va izchillikda bayon etiladi, shu jarayonda asarlaridan namunalar ham
keltiriladi. Qissalar keyinchalik oʻzgartirish va tuzatishlarga duch kelgan, turli
toʻqimalar, yangi
-yangi rivoyat, nakdlar, sarguzasht va latifasimon lavhalar bilan
toʻldirila borilgan. Natijada qissalarda
tarixiy Mashrab va uning ijtimoiy va ijodiy
faoliyati xalq tasavvuridagi toʻqima Mashrab hamda u haqidagi sarguzasht
-
rivoyatlar bilan qorishib ketgan. Shunday boʻlsada, Mashrab haqidagi qissalar
shoir hayot yoʻlini nisbatan toʻla va bosqichma
-bosqich bayon etuvchi,
shuningdek, yaratgan asarlarining koʻpgina qismini oʻzida jamlovchi adabiy
-tarixiy
manba sifatida ilmiy ahamiyat kasb etadi.
Quyidagi asarlarda ham Mashrab haqida ayrim maʼlumotlar uchraydi:
„Tazkirat ul
-
avliyo“ (Majzub Namangoniy),
„Tazkirai qalandaron“ (Is’hoq Bogʻistoniy),
„Muzakkiri as’hob“ (Maleho Samarqandiy),
„Muntaxab ut
-
tavorix“ (Hakimxon Toʻra),
„Ansob us
-
salotin“ (Mirzo Olim).
Mashrab haqida mukammalroq tasavvur hosil qiluvchi manba
–
„Qissai
Mashrab“dir (boshqa nomlari „Shoh Mashrab“, „Devonai Mashrab). Uning
koʻpgina qoʻlyozma va toshbosma nusxalari mavjud.
Mashrab ijodi, faoliyati bilan XIX asr oxiri XX asr boshlarida Sharqshunos olimlari
qiziqa boshladilar. 1889 yilda «Turkiston viloyatining gazeti»da bir qator
maqolalar eio n qilindi. 1895 yilda N.T. VeseLovskiyning «Vostochm>ie zametki»
asarida ham Mashrab hurfikrlik namunasi sifatida jiddiy oiganishga loyiq ijodkor
ekanligi e'tirof etildi. 1910 yilda N.S.Likoshin shoir haqidagi qissani rus tiliga
tarjima qildi. Sharh, izohlar bilan nashr ettirdi. 1923 yil V.L.Vyatkin shoir haqida
maqola e
’l
on qildi. Unda Mashrabning xalq orasida mashhurligi, asarlari keng
tarqalgani ta’kidlandi. Shu maqolada ilk bor ikki Mashrab
masalasi ko
’t
arildi.Shoir
hayoti va ijodi borasida o‘zbek ada
biyotshunos olimlarimizdan Izzat Sulton,
VZohidov, I.Mo‘minov,
G'
afur G ‘ulom, A.Hayitmetov, A.Abdug‘afurov, E.Shodiev,
VAbdullaev kabilar ham bir qancha maqolalar e'lon qilishgan. Ularda Mashrab
shaxsi, ijodi bilan bogiiq turli masalalar yoritib berilgan.Mashrabshunosligimizni
kuzatib, uzoq yillar siyosiy mustamlaka
ta’sirida shoir ijodi soxta talqinlarga
duchor etilganining guvohi bo'lamiz. Jumladan: LMashrab ijodidagi ilohiy
muhabbat dunyoviy Muhabbat sifatida talqin etiladi. 2. U dinni rad etuvchi
–
ateist, deya baholanadi. 3. Shoir she
’riyatidagi jo ‘shqin isyon ham sinflar manfaa
ti
bilan bog
’la
b izohlanadi. Adib qiyofasi sinfi vakili sifatida talqin etiladi.Ammo,
mustaqilligimizning benazir sharofati bilan Boborahim
Mashrab ijodi o‘zining xolis
bahosini ola boshladi. Olimlarimiz uning asarlariga teranroq nazar tashlashga
imkon topdilar. Jumladan, N.Komilovning «Kamoli nuri rahmatmam) maqolalarini,
N.Juraxo
‘janing «Milliy istiqlol mafkurasi va adabiy meros» nomli doktorlik
Dissertatsiyasidagi Mashrabga oid maiumotlarni aytish mumkin. Mashrabning
hayoti va ijodi mustaqillik davri darsliklarida yangieha tahlil va talqin etildi.
Masalan, um um taiim maktablarining 10-
sinf « 0 ‘zbek
adabiyoti» darsligida
Mashrabning hayoti va ijodi birinchi marta keng yoritildi1. Mazkur ilmiy-
ma’rifiy
ishlarda shoir dunyoqarashi, falsafasining atroflicha yoritishga harakat
qilingan.Mashrab hayoti va ijodini o
iganish borasida matnshunoslik yo‘na
lishida
ham ancha ishlar amalga oshirilgan. Jumladan, 1958 yil birinchi P.Shamsiev va
A.Hayitmetovlar tomonidan Mashrabning «Tanlangan asarlar»i nashr etildi. Bu
1960 yilda qayta nashr boidi. 1963 va1971 yiilarda A.Abdug
‘afurov Mashrab
asarlarining to
’l
iq nashrini yaratdi. 1979 yilda V.Rahmonov tomonidan yana
mukammalroq nashr ta
yyorlandi. Unga yozilgan «So‘zboshi» ham
ma
’lu
motlarining yangiligi, shoir asarlariga chuqurroq yondashilganligi bilan katta
ilmiy qiymatga ega. Mashrab asarlarining nisbatan to iiq nashri 1990 yil
Samarqandlik adabiyot muallimi Jaloliddin Yusupov tomonidan amalga oshirildi.
Kitobda keltirilgan «So‘ngso‘z»da ushbu nashrni
ng oldingilaridan tafovutlari,
afzalliklari batafsil sharhlab berilgan. Mashrab hayoti va ijodiga oid muammolarga
birlamchi manbalar vositasida aniqliklar kiritilgan. Mashrabning taxalluslari,
«Mabdai nur», «Kimyo» asarlarining muallifi masalasi, 0 ‘rta Os
iyo va boshqa
Sharq mamlakatlarida Mashrab taxallusi bilan ijod etgan shoirlar borasida yangi
xulosalar bayon qilingan, ravshanliklar ki
ritilgan.Ko‘ringanidek, Mashrab hayoti va
ijodi xususida ancha tadqiqot ishlari amalga oshirilgan. Ammo, biz hali shoir
shaxsini, dunyoqarashi-yu falsafasini, asarlari mohiyatini to
’l
aligicha o
’r
ganganimiz
yo‘q.
B
u borada hali yechimini kutayotgan muammolar juda ko‘p.
Boborahim
Mashrabning adabiy merosi bizga alohida va mukammal devon holida yetib
kelmagan. U «Devoni Mashrab» qissalari, bayozlar va turli majmualar tarkibida
parokanda holatda saqlangan. Mashrabning tarqoq she
’
riy merosi 1958-1980
yillarda filologiya fanlari doktorlar Abduqodir Hayitmetov va Abdurashid
Abdug‘afurov, filo
logiya fanlari nornzodlari Vahob Rahmonov hamda Komiljon
Isroilovl
ar tomonidan umumlashtirilib, asarlar to‘pIami tarzida bir necha bo
bi
nashr etilgan.Mashrabga nisbatan mukammal asarlar to'plami Jaloliddin Yusupov
tomonidan G ‘afur G ‘ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashr
yo
’l
i orqali «
0 ‘zbek
adabiyoti bo‘stoni» sirasida «Mehribonim, qaydasan”
nomi bilan 1990 yili nashr
etildi. Kitobdan shoiming g‘azal, mustazod, murabba, musaddas, musabba
turlaridagi asarlari o‘rin olgan.Boborahim Mashrabning bizgacha she’rlaridan
tashqari «Mabd
a’i
nur» va «Kimyo» asarlari ham yetib kelgan, deb taxmin qilinadi.
Adabiyotshunosligimizda bu ikki asar muallifi borasida uzoq yillar bahs-munozara
olib borildi. Ayrim olimlarimiz ulami Boborahim Mashrabga nisbat berishsa,
ayrimlar ular Mashrabi Soniy taxallusi
bilan ijod etgan Mullo Ro‘ziboy Oxundning
asaridir, deyishgan. Ammo, so‘nggi yillarda bu munozaraga biroz oydinlik kiritildi.
Bu asarlar tuzilishi, mazmun
va g‘oyaviy yo‘nalishiga ko‘ra, tili, badiiy
vositalarining ishlatilishign ko
‘ra va Sharqshunoslik i
nstituti qo
’l
yozmalar fondida
saqlanayotgan ayrim qo
’l
yozmalardagi ma
’lu
motlarga ko'ra Boborahim
Mashrabnikidir, degan xulosa yetakchilik qilib turibdi. 1997 yilda «Mabdai nur»
asari professor Ismatulla Abdullaev tomonidan hozirgi yozuvimizda ashr etildi.
Ammo, asarning muallifi masalasi hamon maxsus tadqiqot va isbotni talab etuvchi
muammoligicha turibdi.Boborahim Mashrabning hayoti, avliyolik xislatlarining
namoyon bo'lishi va sarguzashtlari, Boborahim Mashrab hijriy 1050, milodiy 1640
yili
Namanganda kambag‘al kosib Valibobo bo‘zchi oilasida
dunyoga kelgan. U
otasidan yosh yetim qoldi. Boborahim maktab ta
’li
mini namanganlik taqvodor
muallim qoiida oldi. Uning bolaligi, tahs
il yillari haqida «Qissayi Mashrab»da ko‘p
rivoyatlar keltirilgan. Ulardan biz Boborahim yoshligidan ilohiy jazba tekkan,
g‘ayrioddiy, g‘ayb asroridan voqif bir
inson bo'lganini ko'ramiz «Qissayi
Mashrab»da hikoya qilinishicha, ilk tahsil kunlarining birida ustozi bilan
Boborahim Mashrab o'rtasida quyidagicha suhbat
bo’lib
o‘tadi. «Ustoz
!ari
aytdilar: «Ey o ‘g iim , Bismillohir rahmonir rahim, «Alif» deng!» Shoh Mashrab
«Alif» dedilar. Ustozlari: «Be» deng, dedilar. Shoh Mashrab ustozlaridan
so‘radilarki: «Alif»ni ma’nosi nima
v
a «Be»ning ma’nosi nimadur, ey domla?»
Ustozlari achchigianib, ayt
dilarki: «Ey bachchayi nodon, san kim, bu ma’nini
so‘ramoq kim?»Shoh Mashrab aydilar: «Ey domla, «alif»ni m a’nosini siz
aytmasangiz man aytarman». Ustozlari aydilar: «
Ey o‘g‘lum, «alif»ni ma’n
isi
nim
adur?» Shoh Mashrab aydilar: «Domla, «alif»ni ma’nisi birdur.
Bu sababdin
«Be» demasman. Mundin oim ak xatodur». u
stozlari bu So‘zni eshitib, hayron
boiib qoldilar». Chunki shunday yoshda olam odamning mohiyatini bunchalik
t
eran anglash g‘ayri odatiy hol edi.
Bu rivoyat bizni Mashrab dunyoqarashining
eng muhim asrori bilan oshno etadi. U butun borliqni Ollohning zuhuri deb
bilishini, Olloh bitta, boshqa barcha mavjudot uning tajallisi deb tushunishini
anglatadi. Ushbu suhbatda yetti yashar bolaning ustozini hayratda qoldirishi
Mashrabdagi valilik xislatining ilk belgisi edi. Mashrabning bu so‘zI
ari juda chuqur
falsafiy ma’noga egadir. Ma’lumki,
arab alifbosidagi Birinchi harf - «Alif» abjad
hisobida bir raqamini anglata
di. Bu hol Mashrab nigohida ramziy ma’no kasb
etadi. U «Alif»ning birligida Ollohning yakkayu yagonaligini koiadi. «Be» harfi ikki
raqamini bildiradi. Binobarin, «Be» harfini talafltuz qilish yosh Mashrabga Ollohni
Ikkilantirish, shirk keltirish, uni sherikdor qilishdek tuyuladi. Boborahimning
«Alif»dan oim aslik, «Be» demaslik haqidagi qatiyati bolalik avliyoning Islom
dinidagi asosiy tayanch rukn
–
Tangrining biru borligini iqror etuvchi imon-
eiiqodning ramziy ifodasidir. Kinchella
Mashrab ulug‘ shoir va
avliyo
bo’lib
yetishganida, bu imon uning badiiy asarlarida mukammal dunyoqarash tarzida aks
etgan. Muhammad Siddiq Rushdiyning «Tazkirat ul-avliyoyi turkiy» kitobida
shunday su
hbat keladi: «So‘radilarkim:
- Vali kimdur? Shayx Abu Hafz dedi:- Vali
uldurk
im, anga karomat martabasini bergaylar, ammo o‘zining u
birla ishi boim
ag‘ay». Mashrab karomat martabasiga muyassar bo’l
gan Valiyulloh adabiy siymo
edi.Mashrab yoshligidanoq majnuntabiat, qalandarvash, sofisurat qiyofa kasb etib
boradi. Uning g‘ayritabiiy
odatlari, so‘zlari, yurgan
yo
’li
da aytadigan baytu
g‘azallari ota
-onasi va xaloyiqni hayron qol diradi. Onasi ne orzu-havaslar bilan
o
’g‘liga yangi liboslar kiygizsa,
Do'stlaringiz bilan baham: |