Iqrornoma “Iqrornoma” asarida o’z hayotidagi muammolarini va o’zining hislatlarini yoritib bergan. Shu jumladan, Lev Tolstoy uziga shunday ta’rif beradi “Men urushda odam o’ldirganman, ko’p insonlarni duelga chaqirganman, qo’limdagi qullarni kartada boy berganman, yolg’onchilik, o’g’rilik, har xil turdagi zinokorlik, ichkilikbozlik, zo’ravonlik, qotillik va turli salbiy ishlarni qilganman ”-deydi
Lev Tolstoyning xususiyatlari
Kitobxon bu asarda dunyodagi axloqiy fazilatlar haqida aytib o’tadi. Shu orqali asarni o’qiyotgan insonni o’ziga tortadi. “Iqrornoma”ni 1879-yilda 51 yoshida yozadi. Lekin asarda qo’yilgan axloqiy, ma’naviy mushohadalarni yozishni 20 yoshidan o’ylay boshlagan. Shuning uchun ham undagi hodisalar insonga zavq va shavq bag’ishlaydi. Iqrornoma Lev Tolstoy dunyoviy bilimlarni o’rganishi orqali 16 yoshida Provaslav diniga ishonmay qo’yadi, lekin u xudoni ham inkor qilmaydi. Uning maqsadi “Komil inson” bo’lish edi Oradan vaqt o’tib uning nazdida xudoning oldida yaxshi inson emas, o’zgalar oldida yaxshi bo’lish tushunchasi, so’ngra boshqalar oldida kuchli shaxs bo’lish tushunchasi egalladi Yuqoriga intilishda ikki tomonlama his tuyg’ular qarshiligi - Yaxshi hislatlar:
- Odamiylik
- Samimiylik
- Mehribonlik
- Mehr-shavqatlilik
- Insonparvarlik
- Hurmat qilish
- Sabrlilik
- Yomon hislatlar
- Manfaatparastlik
- Shuhratparastlik
- Hokimyatparastlik
- Shohfoniyat
- Mukafakkirlik
- G’azab
- Intiqom
Yozuvchilik uyushmasida ishlagan davrlar Tengdoshlarim meni vijdonli odam deb hisoblashgan. Hozir ham shunday o’ylashadi. Shu ahvolda 10 yil yashadim. Bu davr mobaynida shuxratparastligim, manfaatparastligim, mutakkabbirligim vajidan yoza boshladim. Hayotda nima noma’qulchilik qilgan bo’lsam, yozganlarimda ham shuni yozdim. Asarlarim orasida loqaydlik pardasi ostida juda ko’p yaxshiliklarni yozib ketganman. Men bugun qilayotgan ishdan qanday samara chiqadi? Ertaga qiladigan ishimdanchi? Mening jamiki hayotimdan nima ma’no chiqadi? Men yashab nima qilaman? Biron bir ish qilmog’imning nima keragi bor? O’lim haq, men bir kun o’laman, mening yashashimdan ma’no bormikan? XUDO IZLASHNI ISTASH - Qo’rquv
- Yolg’izlik
- Kimningdir yordamiga umidvor bo’lish
- Umid bog’lash
- Iltijolar qilish
- Kant va Shopengaur hudo borligi haqidagi ta’limoti
- Sababga sabab bo’luvchi sababchi borligiga ishonch
- Tavallo qilishga intilish
Men tushakda yotgan emishman. O’zimni yaxshi ham, yomon ham his qilmayotgan emishman. Chalqancga yotgan ekanman. Shunda yotimmanmi deya o’ylay boshladim. Oyog’imni noqulay his qilibman, kalta emishmiye, notekis emishmiye bilmasdim. Tushagimgi qarasam , arqondan to’qilgan to’r karavatda yotgan emishman. Va to’shakka qulayroq joylashish uchun butun gavdam bilan harakat qilayotgan emishman. Lekin ish chappasiga keta boshladi. Bir qarasam havoda muallaq turgan ekanman. Oyog’imni cho’zsam, yerga tegmas emish, yuragim vahimaga to’lib qo’rqib ketibman. Shunda men goh u yonga va goh yonga qarardi, lekin meni qurqitaditgan narsa yerga qulashim edi. Men juda yuqorida edim. Eng yuqori cho’qqidan ham yuqorida turgan edim. Har pastga qaraganimda uyum meni yutib yuboradigandek tuyular edi. Bundan tawqari bir ko’zimni yumib ochganimda esa sirg’anib tushib nobud bo’layotgandik edim. Lekin qarashni hohlamasdim, afsuski hayolimda hozir o’layotgandik edim. Va men pastga qarab sirg’ansihni boshladim va bu tush ekanligini sezardim, ammo uyg’ona olmas edim. Yuqoriga qarasam cheksizlik, pastga qarasam tubsizlik edi. Hamon tur ustida muallaq turibman. Men yuqoriga intila boshladim. So’ngra halokatdan qutulib qoldim. Va qo’rquv mendan chekina boshladi. Ln meni bir narsa suyab turardi. U arzimagan turning bir bo’lagi edi. E’tiboringiz uchun rahmat
Do'stlaringiz bilan baham: |