1-mavzu: “Iqtisodiy siyosatga kirish” fanining nazariy asoslari

1-mavzu: “Iqtisodiy siyosatga kirish” fanining nazariy asoslari


1.1. “Iqtisodiy siyosatga kirish” faning maqsad va vazifalari, iqtisodiy siyosatning tarkibiy jihatlari
1.2. Siyosiy iqtisod iqtisodiy siyosatning asosi sifatida
1.3. Iqtisodiy siyosatning nazariy asoslarini shakllantirish
1.4. Iqtisodiy siyosatning tipologiyasi
1.1. “Iqtisodiy siyosatga kirish” faning maqsad va vazifalari, iqtisodiy siyosatning tarkibiy jihatlari
Iqtisodiy siyosat muayyan nazariy qarashlarga asoslanadi, muayyan iqtisodiy tushunchalardan foydalanadi. Iqtisodiy nazariya iqtisodiy siyosatni ishlab chiqish uchun zaruriy asosdir. Iqtisodiy nazariya ijobiy funktsiyani bajaradi va real iqtisodiyotda "nima" va "nima uchun" degan savollarga javob beradi. Iqtisodiy siyosat birinchi navbatda me'yoriy funktsiyani bajaradi va iqtisodiy va ijtimoiy rivojlanishning muayyan maqsadlariga erishish uchun "nima qilish kerakligi" to'g'risida qaror qabul qiladi. Iqtisodiy siyosat bu savolga iqtisodiy nazariya vositalaridan foydalanmasdan javob bera olmaydi. Iqtisodiy siyosatning shakllanishiga iqtisodiy nazariyaning ma'lum sohalari (klassik, keynschilik, neoliberal va neokonservativ yo'nalish) ta'sir ko'rsatadi. Iqtisodiy siyosat orqali iqtisodiy nazariyaning amaliy mohiyati amalga oshiriladi.
Iqtisodiy siyosat - bu xalq xo'jaligida sodir bo'layotgan iqtisodiy jarayonlarga ta'sir ko'rsatish maqsadida maxsus ishlab chiqilgan va amalga oshirilayotgan chora-tadbirlar tizimi. Uning asosiy maqsadi bu jarayonlarga ma'lum bir rivojlanish yo'nalishini berishdir.
Iqtisodiy siyosatni amalga oshirish zarurati bozorning cheklanganligi va kamchiliklari bilan bog'liq. Nazariy va amaliyotda bozor mexanizmi quyidagi hollarda ishlamaydi:
-ijtimoiy mahsulotlarni ishlab chiqarish;
- tashqi ta'sirlar muammosi /mahsulot ishlab chiqarish atrof-muhitning ifloslanishiga olib kelganda va bozor mexanizmi oqibatlarga jamoatchilik nuqtai nazaridan baho bermasa/;
- resurslarni noto'g'ri, samarasiz taqsimlash muammosi;
- nomukammal raqobat va monopoliyaga moyillik.
Iqtisodiy siyosatning asosiy subyekti davlatdir. Har bir xo’jalik faoliyati sub’ekti (uy xo’jaliklari, sug’urta kompaniyalari, tijorat banklari, xalqaro korporatsiyalar, hududlar) o’z vakolatlari va imkoniyatlari doirasida o’z iqtisodiy siyosatini olib boradi. Davlat iqtisodiy siyosati va alohida xo'jalik yurituvchi sub'ektlarning iqtisodiy siyosati umumiy iqtisodiy siyosatni tashkil qiladi.
Iqtisodiy, ijtimoiy, ekologik, tashqi iqtisodiy va boshqa muammolarning jiddiyligi davlat tomonidan iqtisodiyotning alohida qismlarini va umuman iqtisodiyotni o'zgartirish bilan bog'liq holda qabul qilingan muayyan dasturlarga aylantiriladi. Bozor iqtisodiyotining turli modellarida iqtisodiy siyosatning bozor mexanizmlarini qiyosiy tahlil qilish quyidagi elementlarni ajratib ko'rsatish imkonini beradi: tartibga solish ob'ektlari, tartibga solishning iqtisodiy usullari, tartibga solishning iqtisodiy bo'lmagan vositalari. Iqtisodiy siyosat, qoida tariqasida, jamiyatning ko'p va xilma-xil manfaatlari o'rtasidagi ma'lum bir kelishuvni aks ettiradi.
Davlatning iqtisodiy siyosati - bu iqtisodiy jarayonlarning borishini tartibga solish, ularga ta'sir ko'rsatish yoki natijalarini bevosita oldindan belgilashga qaratilgan chora-tadbirlar majmuidir. Iqtisodiy siyosatni belgilashda bir nechta asosiy qoidalarni yodda tutish kerak.