Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

шундаки, ҳидим қандайлигини билмайман, чун-
ки туғилганимдан бери кунма-кун ўзимни ҳидла-
ганман, ва шунинг учун бурним ўз ҳидимни қа-
бул қилмайди. Агар мен ўз ҳидимни ёки ҳеч йўқ
унинг бир қисмини ажрата олганимда ёки бир оз
уни унутиб ва маълум муддатдан кейин унга қай-
та олганимда эди, ўз ҳидимни, демакки, ўзимни
жудаям яхши тинглай олган бўлардим».
У ёпқичини ва кийимини - ёки кийимдан нима
қолган бўлса, шуни - ечди, бу увадаларни, йир-
тиқ-чиртиқларни ечди. Уларни етти йил устидан
ечмаганди. Уларга ҳиди ўрнаб кетган бўлиши ке-
рак эди. Уларни ғор олдига бир тўда қилиб ташла-
ди ва кетди. М ана, етти йилдан бери биринчи
марта, яна тоғ чўққисига кўтарилди. У ерда би-
ринчи келган кунида турган жойига турди, бур-
нини ғарбга бурди ва шамолга яланғоч баданини
чулғаб олишига қўйиб берди. Унинг мақсади ғарб
шамолида, яъни денгиз ва нам ўтлоқлар ҳидида
шунчалар шабадаланиш, шунчалар тебраниш
эдики, бу шамол унинг ўз бадани ҳидини кучай-
тирсин, Гренуй ва зшинг кийими орасида тузоқ
пайдо бўлсин, ва шунда у қандай ҳиди борлигини
аниқ ҳис эта олади. Ва бурнига ўз ҳиди қанча ке-
рак озроқ кириши учун олдинга эгилди, бор кучи
билан шамолга қарши бўйнини чўзди, қўлларини
эса - ортига. У худди сувга сакраш олдидаги су-
зувчига з^сшарди.
Ушбу жудаям кулгили ҳолатда бир неча соатлаб
турди, шунинг учун унинг кун кўрмаган, ниқоб-
дор қуртдек оқ териси гарчи қуёш ҳали қучсиз
бўлса-да, қисқичбақадек қизғиш тус олди.
Кечга яқин у яна ғорга тушди. Энди узоқданоқ
ўз кийимлари тўдасини кўрарди. Бир неча метр-

---