Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

ФАРЗАНД ТАЛАБИДА ЎҚИЛАДИГАН ДУОЛАР 
ّْبَر
ْبَى
ِلِ
َنِم
َينَِِاَّصلا
.
Дуо ўқилиши: 
“Робби ҳаблий минас солиҳийн”. 
Дуо маъноси: 
“Раббим! Менга солиҳ 
(фарзанд)
лардан бер”. 
Бу дуо “Соффот” сурасининг 100-оятида Иброҳим алайҳиссалом тилидан айтилган. 
Иброҳим алайҳиссалом қавми имон келтиришидан умид узгач, эмин-эркин ибодат қилиш мумкин 
бўлган диѐрга кўчиб ўтишни истади, Муқаддас замин томон юзланди. Ўз юртини ташлаб кетар экан, 
даъватига кўмаклашувчи солиҳ фарзанд сўраб Аллоҳга илтижо этди. Шунда Аллоҳ Иброҳим 
алайҳиссаломга ўғил фарзанд башоратини берди. Саҳиҳ қавлларга кўра, бу Исмоил алайҳиссалом эди. 
َلا ّْبَر
َينِثِراَوْلا ُرْػيَخ َتْنَأَو اًدْرَػف ِنِْرَذَ 
.
Дуо ўқилиши: 
“Робби лаа тазарний фардав-ва анта хойрул ваарисийн”.
Дуо маъноси: 
“Раббим! Мени ѐлғиз қолдирма. Зеро, Сен ворисларнинг энг яхшисисан” 
(“Анбиѐ” сураси, 89-оят). 
Кекса Закариѐ алайҳиссалом Аллоҳ таолога дуо қилиб, ўзидан кейин ишларини давом эттирувчи 
фарзанд сўраган. Юқоридаги дуо айнан у зот томонидан қилинган. 
Меҳрибон Аллоҳ Закариѐ алайҳиссалом дуосини ижобат қилди, унга “Яҳѐ” исмли ўғил фарзанд 
берди. 
Фарзанд – Аллоҳнинг неъмати. Фарзанд фақат қодир Аллоҳдан сўралади. Аллоҳ кимга қачон 
фарзанд беришни Ўзи билади. Фарзанд кўришни фақат оила қуриш билан боғлаш нотўғри. Агар Аллоҳнинг 
фазл-марҳамати бўлмаса, эр-хотин муносабати фарзанд дунѐга келишига сабаб бўлолмайди. Ҳаммаси 
Аллоҳнинг иродасига боғлиқ. Шу билан бирга бандадан сабабларни юзага келтириш талаб этилади. 
Ал-Ворис – Аллоҳ таолонинг гўзал исмларидан бири. Бу исм барча махлуқотлар вафотидан сўнг 
Ёлғиз қолувчи, якка ҳукмдор маъносини англатади. 
َر
ّْب
َى
ْب
ِلِ
ِم 
ْن
َل ُد 
ْن
َك
َو ِل 
ِّيا.
Дуо ўқилиши: 
“Робби ҳаблий мил ладунка валиййаа”. 
Дуо маъноси: