Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

6. Аллоҳнинг раҳматидан умидвор бўлиш. 
Банда қўл очиб дуо қилганида Аллоҳнинг раҳматидан умид қилади. Баъзида дуо ижобати кечикиши 
мумкин. Шунда Аллоҳга янада кўпроқ юкинилади. “Дуо қилдим, ижобат бўлмаяпти”, деб ноумид бўлиш 
мўмин бандага ярашмайди. 
Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Агар биронтангиз: “Дуо қилдим, аммо ижобат бўлмади, деб 
шошилмаса, дуоси, албатта, ижобат қилинади”, деганлар (Бухорий ривояти). 
7. Такрор-такрор дуо қилиш. 
Мўмин банда: “Бир-икки сўрадим, бермади”, деб дуо қилишни тўхтатмайди, Раббига кўпроқ илтижо 
этади. 
Муҳим ишлар олдидан етти мартагача, ҳатто ундан ҳам кўпроқ истихора қилиш (яъни, Аллоҳдан 
ѐрдам сўраш) тавсия этилган. Шундай экан, дуони тўхтовсиз қилавериш керак. Зеро, биз сўраган нарсани 
бериш Аллоҳга оғирлик қилмайди. Аллоҳ дуойимизни қачон ижобат этишини Ўзи билади. 
Қалб очилиб, кўнгилга хотиржамлик инганида дуо қилишга аҳамият берилса яхши. Чунки бундай 
ҳолат ҳар доим бўлавермайди. 
8. Мўмин биродарлари ҳақига дуо қилиш. 
Аллоҳ таоло бизларга ўтмишда ўтган мўмин биродарларимиз ҳақига дуо қилишни таълим берган. 
Расули акрам соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўминнинг узоқдаги биродари ҳақига қилган дуоси мустажоб 
эканини таъкидлаганлар. 
Демак, дуода ҳам бошқа мўминлар эсланиб, улар ҳақига яхшилик сўралса, дуо ижобати тезлашади. 
Шу билан бирга мўмин биродари ҳақига сўралган нарса дуогўйга ҳам берилади. 
9. Дуони махфий тарзда қилиш. 
Дуо – қалб билан боғлиқ ибодат. Шунинг учун дуони имкон қадар одамларга билдирмасдан, ихлос 
билан қилинади. Ошкора дуога риѐ аралашиши мумкин. Аммо махфий дуода ихлос бўлади, у қалбдан 
чиқади. Қалб тубидан отилиб чиққан дардли дуонинг қабул бўлишига шубҳа йўқ. 
10. Дуо қилувчининг гўзал суратда бўлиши. 
Аввало, қиблага юзланиб, ўзини хокисор тутган ҳолда, покиза либосда, тоза жойда дуо қилинади. Бу 
пайтда таҳоратли бўлиш афзал.