Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

“Агар умматимга қийин қилиб қўй(ишни ўйла)маганимда, уларни ҳар сафар таҳорат 
қилаѐтганда мисвок (ишлатиш)га буюрардим” (Табароний “Авсат”да ҳасан санад билан ривоят 
қилган). 
Ҳанафий мазҳаби уламоларига кўра, мисвок таҳорат вақтида қилинади
124
. Киши бир таҳорат 
билан икки-уч маҳал намоз ўқиса, бир марта мисвок қилиш етади. Чунончи, таҳоратдан олдин мисвок 
қилган бўлса, намоз ўқишдан аввал такрор мисвок ишлатмайди. Агар таҳорат вақтида унутган бўлса, 
намоздан олдин тишини тозалайди. 
122
Аллома Ибн Касирга кўра, бу ривоят муқтадий таҳорати нуқсонли бўлиши имом намозига таъсир қилишини 
кўрсатади. Таҳоратни тўкис қилиш ибодатда туришни осонлаштиради, уни комил суратда бажаришга ѐрдам беради 
(Манба: “Тафсирул қуръонил азим”). 
123
Абу Довуд, Термизий, Аҳмад, Байҳақий, Табароний ривоят қилган. Абу Исо Термизий: “Бу ҳадис ҳасан-саҳиҳ”, 
деган. 
124
“Ниҳоя”, “Фатҳул қодир” китобида мазмаза қилаѐтганда, “Бадоеъ” ва “Мужтаба”да эса таҳоратдан олдин 
мисвок қилиниши айтилган. 

---

60 
َع ْن
َع ِل
ي 
َر ِض
َي 
ُللا
َع ْه
ُى َأ
َّن ُى 
َأ َم َر
ِب
ّْسل 
َو ِؾا
َس َق
َؿ 
: 
َق
َؿ 
َر
ُس
ُؿو
ِللا
ػَص َّل
ُللا ى
َع َل
ػْه ِى 
َسػَس
َّل َ 
:
ِإ َّف
ْلا
َعػْب
َد
ِإ َذ
َت ا
ػَس َّ
و
َؾ 
َُّثُ 
ػَق َـ 
ُي َص
ّْل
َق ي
َـ
ْلا َم
َل
ُك
َخ ْل
َف ُى 
َػف َه
ْس َت
ِم
ُع ِل
ِو َر
َءا ِت
ِى 
َػف َه ْد
ُن
ِم و
ْه ُى 
َأ ْس
َك ِل
ػَم ًة
َْمٓ َو
ػَي
ػَح
َّتَّ
َي 
ػَض
َع 
ػَف ُو 
َع
ػَل
ِف ى
ِىػه
َف
ػَم
ػَْيَ
ُر ُج
ػِم
ْن 
ِف
ِىػه
ػَش
ْي ٌء
ػِم
َن 
ْلاػػُو
ْر
ِفج
ِإ
َّل
ػػَص
َر
ِفِ
ػػَج ْ
و
ِؼ
ْلا
َمػػَل
ِك
َف
َط
ػػّْم ُر
َأ اس
ػػْػف َو
َيا
ُك
ْ ِل
ْلػػُو ْ
ر
ِفج
.
َر َس
ُوا 
ْلاػػَػب َّ
ز ُرا
ِدَهػػْسُمْلا ِفِ
ِب ِإ
ػػْس َه
ٍد 
َجػػّْه
ٍد 
َس َر َس
ػػْبا ى
ُن 
َم
ػػَج 
ْى َػب
ْع
ػػَض
ُى 
َم ْو ُق
ًفو 
.
Али розияллоҳу анҳу мисвокка буюрди ҳамда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай 
деганларини ривоят қилди: “Агар банда мисвок қилгандан кейин намоз ўқиса, бир фаришта