Тавсиялар
ТД
ЎБПда ПБни массаж қилиш мумкин эмас.
Кучли
ЎБП симптомлари бўлса, ташхис қўйиш ва даволашни режалаштириш учун
сийдикнинг ўртача порциясини нитритлар ва лейкоцитларга тест-қоғозча билан
анализ ўтказиш тавсия этилади.
Кучли
ЎБПда ташхислаш ва мақсадли антибактериал даволашни режалаштириш учун Кучли
123
сийдикнинг ўрта порциясини экишни амалга ошириш керак.
Умумий ҳолсизлик ва фебрил ҳарорат билан кечадиган ЎБПда умумий қон
анализи олиш ва стериллик учун қонни экиш керак.
Кучли
СБП билан оғриган беморларда атипик қўзғатувчиларга, шу жумладан
Chlamydia
trachomatis
ёки
Mycoplasma
штаммларига экиш тавсия этилади.
Кучли
СБП билан оғриган беморларда икки ёки тўрт стаканли Stamey–Meares
синамасини ўтказилади.
Кучли
ТРУТТ абсцессни истисно қилиш учун фақат алоҳида ҳолатларда буюрилади.
Кучсиз
СБПни ташхислаш учун мунтазам равишда эякулятни экиш тавсия этилмайди.
Кучсиз
7.3.
Дифференциал ташхис
Симптомларнинг узоқ вақтга сақланиб қолишида (сурункали простатитда бўлгани
каби), CТОС ва сийдик йўли тизими ва тўғри ичакнинг бошқа касалликлари билан
дифференциал ташхис қилиш керак. Сурункали простатит ёки CТОС симптомлари
простата силида келиб чиқиши мумкин. Эндемик соҳаларда пиоспермия ва гематоспермия
мавжуд бўлган ёки сил касаллиги билан касалланган беморларда анамнезда сийдик йўли
тизимининг касалланишини истисно қилиш керак.
7.4.
Даволаш
7.4.1. Медикаментоз даво
7.4.1.1. Антибиотиклар
Антибиотиклар ЎБПни даволашда муҳим аҳамиятга эга ва СБП учун ҳам тавсия
этилади. Экиш натижаларига асосланган антибактериал даволаш стандарт бўлиб, ЎБП
бўлган барча беморлар учун эмпирик даволаш тайинланади.
ЎБПда кенг спектрли пенициллинлар, учинчи авлод цефалоспоринлар ёки
фторхинолонлар каби юқори дозадаги бактерицид антибиотикларини парентерал юбориш
усули қўлланилиши мумкин [247]. Бошланғич даволаш сифатида ушбу препаратлар
аминогликозид билан биргаликда қўлланилиши мумкин [232-241, 247-251]. Қўшимча
тадбирларга суюқликни етарли миқдорда ичиш ва сийдик деривацияси киради [228].
Ҳарорат нормаллашганидан ва яллиғланиш параметрлари йўқолгандан кейин беморни
перорал даволаш режимига ўтказиш мумкин, унинг умумий давомийлиги тахминан 2-4
ҳафта [252].
СБПни даволаш учун танланган дорилар бўлиб, уропатогенларнинг юқори
бардошлигига
қарамай,
фторхинолонлар
ҳисобланади,
чунки
улар
фойдали
фармакокинетик хусусиятларга [253], яхши хавфсизлик профилига ва грамм-манфий
патогенларга, шу жумладан
P. aeruginosa
ва
C. Trachomatis
га ҳам, нисбатан фаолликка эга
[219, 254]. Бироқ, резистентликнинг ортишини ҳисобга олиш керак. Азитромицин ва
доксициклин
C. Trachomatis
ва
Mycoplasma genitalium
каби атипик қўзғатувчиларга таъсир
кўрсатади [222, 231]. Левофлоксацин СБП билан касалланган беморларда
C.
trachomatis
дан
даволанишни
таъминламайди
[255].
T. vaginalis
инфекциясида
метронидазол тавсия этилади [223].
Фторхинолон билан даволашнинг давомийлиги камида 14 кун бўлиши керак,
азитромицин ва доксициклин эса камида 3-4 хафтага қадар узайтирилиши керак [222,
231]. СБПда антибиотиклар дастлабки ташхис қўйилгандан кейин 4-6 ҳафта давомида
тайинланиши керак.
124
Do'stlaringiz bilan baham: |