Zbekiston respublikasi oliy va o ‗ rta maxsus ta`lim vazirligi

Intilar  borliqni 

inson  barkamol  etmoq  uchun,  Ne  ajab,  insonni  borliq  barkamol  etgan  emas

‖. 

O‗zi komil bo‗lmagani holda borliqni mukammallashtirishni da‘vo qiladigan inson 

tabiatidagi  chigallik  shu  yo‗sin  tasvirlanadi.  Shoirning  tasvir  mahorati  yuqoridagi 

misralar  so‗ngida  kelgan  «

etmoq  uchun

»  va  «

etgan  emas

»  singari  fe‘lli 

birikmalarga zidlash ma`nosini yuklay bilganida ham ko‗rinadi. 

E.Vohidov  «

Inson

»  g‗azalida  insonning  baland  martabaga  egaligi,  olam 

yaralishidan maqsad aynan odam ekanligini aks ettirar ekan, odam o‗zining yuksak 

martabasiga loyiq ma`naviyat egasi bo‗lishi lozimligini orzu qiladi. Chunki: 

Bu yorug‗ dunyo nadur? Koshonadur, vayronadur, 

Senga mehmonxonadur, mehmon o‗zing, mezbon o‗zing. 

---

7 

 

 

Ayni misralarda insonning mohiyat va imkoniyati aks etgan. Chindan ham 

odam  bu  dunyoga  mehmon  va  buni  o‗zi  biladi.  Lekin  yorug‗  olamning  mezboni 

ham  uning  o‗zi  ekani  hamisha  esida  turavermaydi.  Demak,  mezbon  sifatida 

dunyoning obodligi, tinchligi, to‗kisligi uchun har bir inson mas`uldir.  

G‗azalda  shoir  insonning  bugungi  kamoloti,  zakovati,  erishgan  mislsiz 

zafarlarini  tasvirlar  ekan,  unda  ko‗ngil  g‗ariblashib,  ma`naviyat  qashshoqlashib 

borayotganidan  xavotirini:  ―