Ўзбекистон республикаси олий ва ўрта махсус таълим вазирлиги з. М. Бобур номидаги андижон давлат университети “ижтимоий-иқтисодиёт” факультети

Иккинчидан, И.Каримов ишлаб чиққан миллий тикланиш концепциясида миллий ўзликни англаш, миллий қадриятларни тиклаш янгича тарзда ҳал этилди. Президентнинг «Тарихий хотирасиз келажак йўқ», деган шиорида жуда катта маъно бор. Гап шундаки, маънавий, ғоявий-мафкуравий жиҳатдан совет мустабид тизими даврида «шикастланган» фуқароларни соғломлаштириш лозим эди. Бу эса фақат тарихни ўрганиш, «мозийга қараб иш кўриш» билангина ҳал бўлиши мумкин.
И.Каримовнинг бу масалаларга доир назариясининг икки жиҳати бор: 1. Тарихни билмасдан юксак маънавиятга эришиш мумкин эмас. 2. Маънавий жиҳатдан суст одамда тарихни ўрганишга эҳтиёж бўлмайди. Бундан ташқари, инсондаги барча яхши сифатлар, айниқса унинг иродаси тарих орқалигина шаклланиши мумкинлигига кенг эътибор берилди. Шунингдек, тарих инсонни тарбиялайди, уни ҳушёрликка чақиради, «жамиятнинг ҳар бир аъзоси ўз ўтмишини яхши билса, бундай одамларни йўлдан уриш, ҳар хил ақидалар таъсирига олиш мумкин эмас. Тарих сабоқлари инсонни ҳушёрликка ўргатади, иродасини мустаҳкамлайди»¹.
Учинчидан, Ислом Каримовнинг миллий тикланиш концепциясида жамият ижтимоий тараққиётига таҳдид солаётган ғоялар, мафкуралар, уларга қарши курашиш зарурлиги кўрсатиб берилган. 80-йилларнинг охирида Ўзбекистонга кириб кела бошлаган ва мамлакатимизга ўзини «дўст», «диндош», «миллатдош» сифатида кўрсатганларнинг ҳақиқий ғоявий-мафкуравий қиёфасини кўрсатиб, уларга қарши жиддий курашиш лозимлигини алоҳида таъкидлаган.
Шундай қилиб, И.Каримов Ўзбекистон ижтимоий-сиёсий ҳаётига ХХ асрнинг 90-йилларида жадал кириб келган диний фундаментализм, экстремизм ва халқаро терроризмнинг мазмун-моҳиятини очиб берди. Айни пайтда ушбу концепцияда мазкур масаланинг икки томонига эътибор берилди. Биринчиси, диний фундаментализм, ақидапарастлик ва халқаро терроризм фақат ислом динига тааллуқли эмас. Бундай салбий ҳолатлар бошқа динларга ҳам тегишли эканлиги қайд этилди. Бу билан ислом динининг софлиги сақланди. Иккинчи томондан, бундай салбий ҳолатларга қарши курашишнинг ягона йўли - фуқароларда ғоявий иммунитетни шакллантириш ва у орқали одамларни ғоявий, маънавий-руҳий тарбиялаш, уларни миллий ғояга ишонтириш, уюштириш ва сафарбар этиш зарурияти ҳамда йўл-йўриқлари кўрсатилди.
И.Каримовнинг бу борадаги назарий қарашларида диний экстремизм, фундаментализм ва халқаро терроризмга қарши курашишда кишиларнинг иймон-эътиқодини мустаҳкамлаш, мустақил фикрга эга бўлган баркамол авлодни тарбиялаш, миллий-маданий меросни асраш ва амалий фаолиятда унга суяниш кабилар ўз аксини топди.