Ўзбекистон республикаси олий ва ўрта махсус таълим вазирлиги гулистон давлат университети

НАЗОРАТ УЧУН САВОЛЛАР

1. 
   Конституциявий тузум, суверенитет, ҳудудий яхлитлик тушунчалари моҳияти
   
2. 
   Суверен давлат белгилари
   
3. 
   Миллатлараро тотувликнинг жамият барқарорлигидаги ўрни
   
4. 
   Ўзбекистонда миллий озчиликка яратилган шар-шароитлар
   
5. 
   Бағрикенглик тушунчаси ва унинг мазмун моҳияти
   
6. 
   Ўзбекистон Республикасининг Конститутциясида давлат ташқи сиёсатининг мазмун-моҳияти
   
7. 
   Ўзбекистоннинг ташқи сиёсатида И.А.Каримовнинг роли
   
8. 
   Ўзбекистон ташқи сиёсатининг асосий принциплари
   
9. 
   Мамлакатимизда олиб борилаётган демократик ислоҳотлар ва жамиятни иқтисодий модернизация қилиш жараёнларида яратилган қулай ташқи сиёсий шароитлар
   
10. 
    Марказий Осиёда тинчлик ва барқарорликни сақлашда Ўзбекистоннинг ўрни
    
11. 
    Ўзбекистоннинг жахон хамжамиятига кириб боришида белгиланган устивор вазифалар
    
12. 
    Ўзбекистон Халқаро муносабатларнинг тўла ҳуқуқли субъекти сифатида
    
13. 
    Ўзбекистон ташқи сиёсатида юз берган муҳим воқеалар
    
14. 
    Давлатлараро ва минтақавий масалаларни ҳал қилишда Ўзбекистон давлатининг муҳим босқичга қадам қўйиши.
    

8-мавзу. КОРРУПЦИЯГА ҚАРШИ КУРАШ – ФУҚАРОЛИК ЖАМИЯТИНИ РИВОЖЛАНТИРИШНИНГ УСТУВОР ШАРТИ


РЕЖА:
1. Коррупция тушунчаси, коррупцияга қарши курашишнинг мазмун-моҳияти ва унинг миллий ҳамда халқаро ҳуқуқий асослари.
2. Ўзбекистонда коррупция қарши курашга доир ҳуқуқий асосларнинг яратилиши ва такомиллаштирилиши.
3. Ўзбекистонда коррупцияга қарши курашдаги туб бурилиш даврининг бошланиши.


1.Коррупция тушунчаси, коррупцияга қарши курашишнинг мазмун-моҳияти ва унинг миллий ҳамда халқаро ҳуқуқий асослари


Инсоният тарихидан маълумки, коррупция жамиятни емирадиган, шахсни ахлоқий жиҳатда инқирозга учратадиган, ҳар қандай давлат иқтисолиётига салбий таъсир қиладиган ижтимоий иллатдир. Мустақиллик даврида Биринчи Президент И.А. Каримов раҳбарлигида тарихан қисқа давр ичида мамлакатда қонунийлик ва ҳуқуқ-тартиботни таъминлашнинг, шунингдк коррупцияга қарши курашишнинг ҳуқуқий асослари шакллантирилди. Унинг “Ўзбекистон XXI аср бўсағасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт кафолатлари” асарда қайд этилганидек, тоталитаризмдан демократия ва бозор муносабатларига ўтишдаги мураккаб ижтимоий-иқтисодий муносабатлар жамиятни бир текисда ривожланиш суръатларига доимо ҳам ижобий таъсир этавермайди. Бу даврда коррупцияни пайдо бўлиши натижасида аҳлоқ ва одоб меъёрларига путур етади. Демократия ва бозор муносабатларига ўтиш даврида коррупцияни авж олиши – бу узоқ давом этган тоталитар тузумдан кейин шаклланадиган, ҳар бир шахснинг ўз имкониятларини юзага чиқишига шарт-шароитлар яратдадиган демократик эркинликлар туфайли авж оладиган касалликдир. Бу каби шароитларда мансабдорларга энча эркинликлар берилиши оқибатида уларнинг баъзалари ўз манфаатларини жамият ҳамда давлат манфаатларидан юқори қўя бошлайди. Унинг натижасида коррупция пайдо бўлади.
Президент Ш.М.Мирзиёев коррупцияни моҳияти ва унга қарши курашиш зарурлиги ҳақида қуйидаги фикрни бежиз айтмаган эди: “Жамият ривожига ғов бўлаётган яна бир иллат – бу коррупция балосидир. Бундай хатарга қарши курашиш мақсадида яқинда Қонунчилик палатаси томонидан қабул қилиниб, Сенатга юборилган “Коррупцияга қарши курашиш тўғрисида”ги қонунни тезроқ амалиётга жорий этиш чора-тадбирларини кўришимиз лозим. Буларнинг барчаси, ўз навбатида, инсон ҳуқуқ ва манфаатларини ишончли ҳимоя қилиш тизимини такомиллаштиришга, халқимизнинг давлат ҳокимиятига бўлган ишончини янада мустаҳкамлашга хизмат қилади”¹³². 
Коррупция – шахсни мансаб мавқеидан шахсий мақсадларда фойдаланиш билан боғлиқ бўлган жиноят туридир. Коррупциявий фаолият хуфёна иқтисодиётнинг асосий зарарли ва емирувчи турларидан бири ҳисобланади. Аксарият ҳолларда коррупция деганда давлат мансабдорлари томонидан ўз шахсий манфатларни кўзлаб бойлик орттириш мақсадида фуқаролардан пора олиши, қонунга хилоф равишда бойлик орттириши тушунилади. Лекин, умуман олганда, давлат мансабдорларигина эмас, балки, корхона ёки фирмаларнинг менежерлари ҳам коррупцияга доир муносабатларнинг иштирокчилари бўлиши мумкин. Бунда кўпинча поралар пул билан эмас, балки бошқа шаклларда олинади; коррупцияга доир жиноятларнинг ташаббускорлари баъзан тадбиркорлар бўлиши ҳам мумкин.
Ўзбекистон Республикасининг 2017 йил 3 январда қабул қилинган “Коррупцияга қарши курашиш тўғрисида”ги қонунида “коррупция” тушунчага қуйдагича таъриф берилди: “Коррупция” деганда - шахснинг ўз мансаб ёки хизмат мавқеидан шахсий манфаатларини ёхуд ўзга шахсларнинг манфаатларини кўзлаб моддий ёки номоддий наф олиш мақсадида қонунга хилоф равишда фойдаланиши, худди шунингдек бундай нафни қонунга хилоф равишда тақдим этиш тушунилади; шунингдек, коррупцияга оид ҳуқуқбузарлик деганда — коррупция аломатларига эга бўлган, содир этилганлиги учун қонун ҳужжатларида жавобгарлик назарда тутилган қилмиш тушунилади”¹³³. Шунингдек, қонунда манфаатлар тўқнашуви тушунчасига ҳам изоҳ берилган бўлиб - у шахсий (бевосита ёки билвосита) манфаатдорлик шахснинг мансаб ёки хизмат мажбуриятларини лозим даражада бажаришига таъсир кўрсатаётган ёхуд таъсир кўрсатиши мумкин бўлган ҳамда шахсий манфаатдорлик билан фуқароларнинг, ташкилотларнинг, жамиятнинг ёки давлатнинг ҳуқуқлари ва қонуний манфаатлари ўртасида қарама-қаршилик юзага келаётган ёки юзага келиши мумкин бўлган вазият англанади.
Этимологик жиҳатдан олганда “коррупция” атамаси “бузиш, пора эвазига оғдириш” деган маънони англатадиган лотинча “corruptio” сўзидан келиб чиқди. Юридик энциклопедия муаллифларининг таъкидлашича, “коррупция - мансабдор шахслар томонидан уларга берилган ҳуқуқлар ва ҳокимият имкониятларидан шахсий бойлик орттириш учун фойдаланишда ифодаланувчи сиёсат ёки давлат бошқаруви соҳасидаги жиноий фаолият”дир.
“Юридик атамалар қомусий луғати”да коррупция тушунчасига “давлат функцияларини бажариш ваколатига эга бўлган (ёки уларга тенглаштирилган) шахсларнинг ноқонуний тарзда моддий ва бошқа бойликлар, имтиёзларни олишда ўз мақоми ва у билан боғлиқ имкониятлардан фойдаланиши, шунингдек, бу бойлик ва имтиёзларни жисмоний ёки юридик шахслар қонунга хилоф равишда эгаллашига имкон бериши”, деб таъриф берилган.
Баъзи адабиётларда эътироф этилишича, коррупция атамаси “сиёсат ёки давлат бошқаруви соҳасидаги жиноий фаолият бўлиб, мансабдор шахслар ўзларига берилган ҳуқуқлар ва ҳокимият имкониятларидан шахсий бойиш мақсадида фойдаланишидан иборат”, деб тавсифланди.
БМТнинг халқаро миқёсда коррупцияга қарши кураш бўйича Маълумотида шундай дейилади: “Коррупция - бу шахсий наф кўриш мақсадларида давлат ҳокимиятини суиистеъмол қилиш”дир. Коррупция тушунчасига берилган шу каби таъриф Жаҳон банкининг ҳозирги дунёда давлатнинг ролига бағишланган ҳисоботида ҳам берилган: коррупция - бу “шахсий наф кўриш йўлида давлат ҳокимиятини суиистеъмол қилиш”дир.