Birinchidan,
ushbu m unosabat ishtirokchilari m ulkiy jihatdan
mustaqildirlar. Bu ularga mol-m ulkni mustaqil tarzda tasarruf qilish
va shu bilan birgalikda o ‘zlarining harakatlari hamda harakat natijalari
uchun mustaqil mulkiy javobgar bo‘lish imkoniyatlarini beradi.
Ikkinchidan,
umumiy qoidaga ko‘ra, ular tovar-pul xususiyatlariga
ega bo‘lib, ekvivalent-haq evaziga amalga oshiriladi. Albatta, ayrim
hollarda mulkiy munosabatlar haqsiz, tekin, masalan, hadya, ssuda
asosida vujudga kelishi ham m um kin. Lekin, ushbu m unosabatlar
ikkilamchi, ya’ni ekvivalent-haq evaziga amalga oshiriladigan mulkiy
munosabatlardan kelib chiqadigan hosila munosabatlar b o ‘lib, tovar
almashuvining oddiy shakli hisoblanmaydi.
Uchinchidan,
mulkiy m unosabatlar ishtirokchilari teng huquqli va
mustaqildirlar. Ular tovar egalari sifatida mustaqil bo‘lganliklari bois,
bir-birlariga m a’muriy yoki boshqa bir hokimiyat tarzida b o ‘ysun-
maydilar.
Yuqorida sanab o ‘tilgan belgilardan ko‘rinib turibdiki, fuqarolik
huquqi predmeti tarkibiga kiruvchi mulkiy m unosabatlar tovar-pul
xarakteriga egaligi bilan farqlanadi. Demak, o ‘zida ana shu belgilarni
mujassamlashtirmagan boshqa tusdagi (notovar tabiatga ega boMgan)
mulkiy munosabatlar (masalan, soliq, budjet va boshqa moliyaviy
munosabatlar, m a’muriy munosabatlar; umummilliy (davlat) mulki
b o ‘lgan yer va h.k.) fuqarolik huquqining predmeti b o ‘lib hisob-
lanmaydi va ularga nisbatan fuqarolik qonun hujjatlari qo‘llanilmaydi.
Tovar xo‘jaligining barqarorligi m unosabatlari, ya’ni moddiy
boyliklarning o ‘zlashtirilganligi, taalluqliligi mulkiy munosabatlarning
u yoki boshqa ishtirokchilari tom onidan ashyoning egallanganligini,
aniqroq aytganda, ularning muayyan ashyoning mulkdori ekanligini
anglatadi. Statik munosabatlar ikki taraflama tabiatga egaligi bilan
izohlanadi, ya’ni birinchidan, mulkdorning o ‘ziga tegishli b o ‘lgan
ashyoga munosabati va ikkinchidan, ushbu ashyo bo‘yicha mulkdor
va barcha boshqa shaxslar o ‘rtasida vujudga keladigan munosabatni
ifodalaydi.
Ashyoga (muayyan mol-mulkka) shaxsning munosabati m e’yordagi
xo‘jalik faoliyatini belgilovchi sharti hisoblanadi. Shu m a’noda, agar
har bir shaxsning boshqa mulkka nisbatan o ‘z mulkiga bo‘lgan alohida,
oqilona munosabatini e ’tiborga oladigan bo‘lsak, xo‘jalik faoliyatining
yuqori samarasini ham aynan ana shu omil belgilashiga ishonch hosil
qilish mumkin. Zero, ashyoga xo‘jasizlarcha begonalashtirish asosidagi
yondashuv, shak-shubhasiz, iqtisodiy natijalarning kutilgan darajada
bo‘lishini ta ’minlab bera olmaydi. Bizga m a’lumki, mehnatkashlarni
yollanma ishchilarga aylantirgan davlatlashtirilgan iqtisodiyot (sobiq
ittifoq davridagi tizim) tajribasi buni tasdiqlagan.
Bundan tashqari, shaxsning o ‘z mulkidan erkin, o ‘z xohishiga
ko‘ra foydalanishi va bunda boshqa birovlarning asossiz aralashuviga
yo‘l qo‘ymasligi xo‘jalik faoliyatini to ‘g ‘ri tashkil etish hamda amalga
oshirishda muhim ahamiyat kasb etadi. Bu o ‘rinda mulkiy (ashyoviy)
m unosabatlarning ikkinchi tarafi — mulkdor bilan barcha boshqa
shaxslarning ashyo (mol-mulk) bo‘yicha yuzaga keladigan munosabati
namoyon bo‘ladi. Aytish joizki, mulkdorning o‘z mulkidan (o‘ziga
tegishli ashyodan) foydalanishi boshqa shaxslarning huquqlari va qonun
bilan qo‘riqlanadigan manfaatlarini buzmasligi shart. 0 ‘z navbatida,
boshqa shaxslardan (shuningdek davlatdan) ham mulkdorning o ‘z
mulkidan mustaqil tarzda qonunlarda nazarda tutilgan hollar, shartlar
va doirada foydalanishiga im koniyat yaratib berishlari, to ‘sqinlik
qilmasliklari talab qilinadi. Ushbu munosabatda mulkdor o ‘z mulkiga
egalik qilishi, undan foydalanishi va uni tasarruf etishiga nomuayyan
doiradagi majbur shaxsga qarshi turganligi sababli, bunday munosabat-
ning mutloq xarakteri (tabiati) xususida so‘z borishi tabiiy.
Y uridik jih atd an mulkiy m unosabatlar m oddiy boyliklarning
tegishliligi bo‘yicha mulkiy (ashyoviy) huquqiy munosabatlar sifatida
e ’tirof etiladi va rasmiylashtiriladi. Ular mulkiy munosabatlar va o ‘zga
(cheklangan) ashyoviy huquqlarga bo‘linadi. Mulkiy m unosabatlar
ashyodan foydalanish bo‘yicha qonuniy barcha imkoniyatlarga ega
bo‘lgan mulkdorga ushbu ashyo (mulk) ning tegishli ekanligini ifoda
etadi. 0 ‘zga ashyoviy huquqlar esa mulkdor bilan bir qatorda boshqa
shaxslarning ham foydalanishi mum kin boigan mulkdor mulkining
huquqiy holatini belgilaydi.
Tovar xo‘jaligi harakati (dinamikasi) munosabatlari, ya’ni, moddiy
boyliklarning bir egadan boshqasiga o ‘tishi, odatda, ishtirokchilar
tom onidan muayyan mol-mulkni begonalashtirish (tasarruf qilish) va
q o ig a kiritish bilan bogiiq boiadi. Yuridik jihatdan ular majburiyatlar
(majburiyat m unosabatlari) yordam ida rasmiylashtiriladi. Bunday
munosabatlar har doim tovar-pul aloqalarining aniq ishtirokchilari —
alohida, mustaqil b o ig a n tovar egalari o ‘rtasida vujudga keladi va
shuning uchun ham nisbiy tusga ega b o iad i.
Ko‘pincha, majburiyat munosabatlari tovar egalarining tovarlar
(ashyolar, ishlar va xizmatlar natijalari va huquqlari)ni tasarruf qilish
va (yoki) q o ig a kiritish to ‘g‘risidagi kelishuvi asosida vujudga keladi.
Ba’zida m ajburiyatlar ishtirokchilar o ‘rtasida kelishuv b o im a g a n
hollarda ham, masalan. bir shaxs tom onidan boshqasiga mulkiy zarar
yetkazish oqibatida yoki asossiz boylik orttirish natijasida kelib chiqadi.
Shunday qilib, tovar almashuvi mazm unini tashkil qiluvchi iqtisodiy
munosabatlarning yuridik shakli sifatida majburiyatlar shartnom aviy
va shartnom adan tashqari majburiyatlarga boiinadi.
M oddiy boyliklarning bir shaxsdan boshqasi ixtiyoriga o ‘tishi,
nafaqat majburiyatlar shaklida, shu bilan birga vafot etgan fuqarolar-
ning mulkini meros olish asosida egallash, yuridik shaxslarni qayta
tashkil etish va tugatish orqali ham amalga oshirishi mum kin. Bunga
m oddiy boyliklarning yangi egalariga o ‘tishi, o iim yoki aw algi
egalarining o ‘z faoliyatlarini bekor qilishi, ya’ni, ularning mulkiy muno-
sabatlar doirasidan chiqib ketishi, yo‘qolishi bilan b o g iiq b o ia d i.
Taraqqiy etib borayotgan bozor iqtisodiyoti sharoitidagi tovar alma-
shuvining tabiiy rivoji, o ‘z navbatida, mulkiy munosabatlarning ham
murakkablashib borishiga va oqibatda ularning yangi k o ‘rinishlari
amaliyotga kirib kelishiga sabab bo iad i. Bunday munosabatlar qatoriga
korporatsiyalarning xususiy mulkini bajarish bo‘yicha vujudga keladigan
munosabatlarini ko‘rsatish mumkin. Ular odatda mulkiy m uom alada
doimiy va professional faoliyat ko‘rsatish uchun tashkil qilingan xo‘jalik
jamiyatlari va shirkatlari, shuningdek, ishlab chiqarish kooperativlarini
boshqarish jarayonida yuzaga keladi. Ishtirokchilar tom onidan maxsus
tuzilgan ushbu tashkilotlar o ‘zi-o ‘zini boshqarish hamda q at’iy belgi-
langan a ’zolik prinsiplari asosida faoliyat yuritib, ular o‘rtasidagi muno-
sabatlar, asosan m ulkiy tusda b o iish i bilan izohlanadi. M ulkiy
munosabatlarning bunday ko‘rinishining yuridik shakli korporativ hu-
quqiy munosabatlar b o iib hisoblanadi. Korporativ m unosabatlar o ‘z
mazmun mohiyati bilan majburiyatlarga yaqin turadi. Chunki ular
ham korporatsiyaning har bir a ’zosining o ‘zaro hamda korporatsiya
bilan munosabatini rasmiylashtirganligi bois nisbiy xarakterga ega
b o iad i. Biroq korporativ majburiyat, faqat muayyan tashkilotlar ish-
tirokchilari o ‘rtasidagina vujudga kelib, boshqa subyektlar uchun
taalluqli boim asligi bilan farqlanadi.K o‘pincha, birinchi qarashda
korporatsiya a ’zolari ishtirokchilarning o ‘zaro aloqalarinigina tashkil-
lashtirishga qaratilgandek b o iib ko‘rinadigan korporativ munosabatlar,
aslida, bevosita korporativ mulkdan foydalanish, uni boshqarish maq-
sadidan kelib chiqadi.
Ta’kidlash lozimki, yuridik shaxs sifatida tashkil etilgan korporatsiya
(umum an shunday tashkilot) ning faoliyati va ushbu asosda vujudga
kelgan munosabatlar o ‘z mazmun-mohiyati bilan, aw alam bor, aniq
mulkiy yoiialishga ega b oiadi. Aynan ana shu holat korporativ muno-
sabatlami majburiyat munosabatlarining bir ko‘rinishi deb tavsiflashga
imkon beradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |