Ўзбек тили, адабиёти ва фольклори институти

Тадқиқотнинг амалий натижалари 
қуйидагилардан иборат:
Тадқиқот объектларидан бири саналган Мўминжон Тошқиннинг 
«Турмуш урунишлари» (Тошкент, 2015) асари эски ўзбек (араб) ёзувидан 
табдил қилиниб нашр этилган. Шунингдек, муаллифнинг «Миллий уйғониш 
даври ўзбек адабиёти» (Андижон, 2008), «Ўзбек адабиёти» (ҳаммуаллиф, 
Тошкент, 2013), «Milliy uyg‘onish davri o‘zbek adabiyoti» (Toshkent, 2017) 
каби ўқув қўлланмаларида баён қилиниб, илмий-адабий жамоатчиликка 
етказилган. Жадид адабиёти янги ўзбек поэтикасининг шаклланишида 
ахлоқий-эстетик ва маънавий-маърифий муҳим аҳамият касб этгани 
кўрсатилган асарлар воситасида исботлаб берилган. 
Тадқиқот 
натижаларининг 
ишончлилиги 
қўйилган 
илмий 
муаммонинг аниқ ўрганилиш чегаралари белгилаши, чиқарилган хулосалар 
илмий 
асосланганлиги, 
тарихий-қиёсий 
ва 
аналитик 
усуллардан 
фойдаланилганлиги ва таҳлил жараёнида ўзбек мумтоз адабиёти ҳамда янги 
ўзбек адабиёти табиатидан келиб чиқилганлиги билан изоҳланади.
Тадқиқот натижаларининг илмий ва амалий аҳамияти. 
Ўзбек жадид 
адабиёти яхлит тадқиқот объекти қилиб олингани ҳолда янги адабиёт 
шаклланишида асос бўлиб хизмат қилган мумтоз адабий манбаларнинг 
ўрганилиши, жадид адиблари поэтик маҳоратларини ўрганишда етакчи омил 
бўлгани, янги ўзбек адабиёти вужудга келишида пойдевор бўлган 
ижодкорларнинг ўзига хослиги белгиланиши ва уларга асос бўлган бадиий 
асарлар таҳлилга тортилиши диссертациянинг илмий-назарий аҳамиятини 
белгилайди.
Тадқиқот натижаларининг амалий аҳамияти ўзбек миллий уйғониш 
даври адабиёти тарихини яратишда, таълим тизимида ўзбек адабиёти 
тарихини ўқитишда, жадидчилик ва жадид насрига оид махсус курс ва 
семинарлар ташкил қилишда ҳамда мамлакат олий таълим муассасалари 
учун ўқув адабиётлари тайёрлашда манба бўлиб хизмат қилиши билан 
белгиланади.