Z. T. Taxirov nashr jarayoni asosiy bosqichlari

qiyiq qoshlar chimirilgan-da, nimadir bir narsadan cho'chigan
kabi... to ‘Igan oydek g'uborsiz yuzi bir oz qizillikka aylangan -da,
kimdandir uyalgan kabi... Shupayt ко ‘rpani qayirib ushlagan oq
qo ‘llari bilan latif burnining о ‘ng tomonida, tabiatning nihoyatda
usta qo ‘li bilan qo ‘ndirilgan qora holini qashidi va boshini yostiq-
dan olib o'tiradi... Bu qiz suratida ko'ringan malak qutidorning
qizi - Kumushbibi edi! ”
Agar adib Otabekni karvonsaroy hujrasida, о ‘ ziga munosib tarzda 
boshqa hujralarga nisbatan xashamdor bo‘lgan xonada o‘ltirgan 
holatida tasvirlagan bo‘lsa, Kumushni endigina uyg‘ongan, hali 
to‘shagidan turmagan holda allanarsani ko‘z oldiga keltirayotgan, 
qandaydir yoqimli ammo ohu xurkoviga o‘xshash his-hayajon 
og‘ushida tasvirlaydi va bu usul Kumush latofatini chandon 
oshirishga xizmat qiladi.
Oybekda ham qiyofa tasvirining o‘ziga xos usulini ko‘ramiz. 
Oybek “Qutlug4 qon” romani bosh qahramonini Mirzakarimboy 
nazari bilan tasvirlaydi. Dastlab Mirzakarimboy Yo‘lchi “arslonday 
qishloqi” ekanligiga e’tibor beradi. Mana shu “arslonday qishloqi” 
o‘xshatishi Yo‘lchi qiyofasiga ilk “chizgi” bo‘ladi. Ammo oradan 
ko‘p o‘tmay odam ishlataverib korafta bo‘lib ketgan, shunga ko‘ra 
«odamni tez anglab oluvchi» boy jiyani bilan uzoq suhbatlashib, 
unga chuqur razm soladi: «yigirma uch yoshli yigitning aqlida sira 
nuqson ko‘rmadi. Uning arslonday ko‘rkam gavdasi, keng pesho- 
nasi, chuqur samimiyat ifodasi bilan to4 la yirik xushyor ko4zlari, 
kir yaxtagi ichidan qavarib turgan keng ko4kragi, baquw at qo4llari,
199

---

so‘zlaridagi qishloqcha soddalik va to‘g‘rilik (bu xususiyatni 
kambag‘al odamlarda katta fazilat deb topar edi boy) unga juda 
yoqadi».