Z nishanova, G. Alimova

mavjud tushunchalar orasidagi boshqa turli shakllardan nimasi bilan 
farqlanishini aniqlashga urinishadi.
Vaqtni idrok qilish bolalar uchun ancha qiyinchilik uyg‘otadi va 
buni tushunish ham mumkin. Axir vaqt ko‘igazmali shaklga ega emas, 
o‘tib ketuvchi, qaytarilmas, uni idrok qilish sub’ektiv hollarga bog‘liq 
hamda shaxsiy xarakteiga ega.
Sutka  qismlaridan  bolalar ertalab  va  kechqurunni  osonroq,  tun 
va kunni esa biroz qiynalib idrok qilishadi. Dastlab bola vaqtning sifat 
belgilariga asoslanib, ketma-ketlikda va sistematik tarzda kechadigan 
hodisa,  faoliyatlar  hisobiga,  kun  tartibiga  qarab  (ertalab  —  “bu 
nonushtagacha”,  kun 
“kunning  o ‘rtasi,  ya’ni  tushlik  vaqti”, 
kechqurun  —  “onam  ishdan  chiqib  meni  olib  ketadigan  payt”) 
mo‘ljal oladilar.  Ko‘pincha ilk yosh va kichik bog‘cha davrida vaqtni