Yurtim bolajonlari

BOLALAR «O’ZBEKCHA»
IZLAGANIM RAQSINI IJRO ETISHADI.


Boshlovchi: U, o’z she’rlarining birida, odamlar orasida mexr oqibatni vafoni bulishligini, yomonlikni, zulmni qoralaydi. Sevgini kuylaydi.


Bola: Xar kimki vafo qilsa, vafo topqusidir,
Xar kimki jafo qilsa jafo topqusidir.
Yaxshi kishi topmagay, yomonlik xargiz,
Xar kimki yomon bo’lsa, jazo topqusidir.


Bola: Yod etmas kishini g’urbatda kishi,
Shod etmas emish ko’ngilni mexnatda kishi.
Ko’nglim bu g’ariblikda shod o’lmadi ox!
G’urbatda sevilmas emish, albatda kishi.


Bola: Sen gulsen men xaqir bulbuldirman
Sen shulasan ul shulaga men quldurman.
Nisbat yo’qdur deb ijtinob aylamakim
Shoxman elga vale senga quldurman.

BOLALAR «LAPAR»O’Z.

Bola: O’zga yurtda shox bo’lguncha,

O’z yurtingda gado bo’l..

Z.M.Bobur Vatanidan yiroq yashadi.U Hindistonni Yangi Vatani sifatida qabul qilgan bulsaham,lekin tug’ilgan ona yurti Farg’ona vodiysini hech esdan chiqarmas,qumsar,sog’inar edi.

Kunlarnig birida yurtdoshlari unga 2 ta qovun keltiribdilar. Bu sovg’ani Bobur ko’z yoshlari bilan qabul qilgan ekan.
Bola: Tole yuqki jonimga balolig bo’ldi
Xar ishni ayladim xatolig’ bo’ldi.
O’z erni qo’yib, Hind sari yuzlandim
Yorab, netayin, ne yuz qarolig bo’ldi.


Bola: Ko’xna ona yurtim
Qadim Turonim.
O’z beshik,o’z tilim
Shavqatim,shonim
Etti iqlim ichra
Tengi topilmas
Tuproq toshi oltin
O’zbekistonim!


Bola: Ulug’ bobom Bobur

Orzu qilgan yurt

Sarkar Temurga
Kulib boqqan yurt
Mustaqilim, aziz Vatanim
Ko’z tegmasin, asrasin tangrim.

ASHULA «VATANJONIM».