Yaponiyada sinfiy jamiyatni rivojlanishi va ijtimoiy kurashni keskinlashuvi xokimiyatni markazlashtirish zaruriyatini keltirib chiqardi

Kirish
Mavzuning dolzarbligi. Yaponiyada sinfiy jamiyatni rivojlanishi va ijtimoiy kurashni keskinlashuvi xokimiyatni markazlashtirish zaruriyatini keltirib chiqardi. SHaxzoda Syotoku Taysi 593 – 621 yillarda, regent bo‘lib, bir qator islohotlarni amalga oshirdi: davlat lavozimlarini otadan o‘g‘ilga meros qilib qoldirish tizimi o‘rniga, davlat lavozimlarini 12 ta darajasini joriy etdi; 604 yilda «17 modda kodeksi» qabul qilindi va unda davlat siyosatining asoslari belgilandi; bunda VI asrda Yaponiyada keng tarqala boshlagan buddaviylik rag‘batlantirildi; dehqonchilikni va aloqa vositalarini rivojlantirish uchun chora – tadbirlar ko‘rildi.
Yaponiyada ilk o‘rta asrlarda markazlashgan davlatni tashkil topishi masalasida Toma Seyta (“Nixon mindzoku – no Tseysey” – Yapon etnosini vujudga kelishi. Tokio, 1991;), Inoue Mitsusada (“Nixon kokka – no kigen” – Yapon davlatini kelib chiqishi. Tokio, 1990;) singari ko‘pchilik Yapon tarixchi olimlari VII asrga taalluqli deb hisoblashadi.
Yaponiyada ilk feodal munosabatlarni vujudga kelishi davri VII asrning o‘rtalaridan XII asrning oxiriga qadar bo‘lgan davrni o‘z ichiga oladi. 645 yilda bo‘lib o‘tgan voqealar, Yaponiyada ilk feodal markazlashgan davlatni tashkil topishi uchun asos bo‘lib xizmat qildi. SHu yili Nakatomi xonadoni vakillarining qo‘llab – quvvatlashi bilan (669 yildan bu xonadon Fudzivara deb nomlandi), shaxzoda Nakanooe, Soga urug‘ining xokimiyatini taxtdan ag‘dardi, chunki Soga avlodi urug‘ – jamoa va quldorlik jamiyati bilan aloqador edi. Soga to‘ntarishi tashkilotchilari, o‘zining ozodligi uchun kurashgan qullar va yarim erkin dehqonlarning harakati natijasida Soga avlodining zaiflashib, kuchsizlanganidan foydalanib qolishgan. 645 yilda xokimiyatdan chetlatilgan urug‘ – jamoa va quldorlik zodagonlarining orasida Otomo urug‘i ajralib turgan, ularni o‘zlarining ilgarigi mavqelarini qayta tiklashga intilishgan. Podsho xonadoni a’zolari orasida ham xokimiyatni egallash uchun o‘zaro kurash davom etgan. Mazkur g‘alayonlarda nafaqat xokimiyat uchun o‘zaro ichki kurash, balki ijtimoiy kurash ham o‘z aksini topgan.