nafis tuyg4alar daryosida oqimga qarab suzib
borar va tobora haqiqiy hayotdan uzoqlashar-
di. U xuddi mast kishidek gandiraklab borar va
eshitilar-eshitilmas g‘oldirardi:
- Voy, jin urgur! Voy, jin urgur!
Muyulishda turgan polismen unga shubhali
nazar tashlab, oyoq olishidan matros ekanligini
bildi.
42
Jek London
- Qayerda urib olding? - deb so'radi polismen.
Martin Iden shu zahoti samodan yerga qay-
tib tushgandek boldi. U tabiatan ju d a ziyrak va
vaziyatga tez moslasha olish qobiliyatiga ega edi.
Polismen chaqirishi bilan darhol o'ziga keldi.
- Salom, - dedi kulib. - Ovoz chiqarib o'zim
Do'stlaringiz bilan baham: |