qattiq boldi. U har daqiqa turtinib ketishi mum-
kin bolgan bu uy anjomlari orasidan o‘tib bo-
rarkan, qadamini sekinlashtirar, qoqilar, to^xtar
va b a ’zan o‘zini hech ham manzilga yeta olmay-
22
Jek London
digandek his qilardi. Shunga qaramay, Mar
tin bu tahlikali yolni axiyri bosib o‘tdi; endi u
qizning yonida otirarkan, pichoq-sanchqilarning
ko'pligidan vahimaga tushdi. Bu buyumlar unga
qandaydir xatardek tuyuldi; Martin yaraqlab
yotgan pichoq-sanchqilarga ko'zlari qamashib
ketguncha mahliyo bolib tikilib qoldi; ana shu
yaraqlagan lavha fonida matros kubrigida-
gi tanish manzara namoyon boldi; o‘zi ham,
Do'stlaringiz bilan baham: |