Xamsa alisher Navoiy xamsa

G ‘olib esang razmda begonaga,

Qatliga sa ’y etma bu shukronaga.

Ya’ni  urushda  g‘olib  chiqsang,  bu  shukrona 

uchun maglublami oldirishga qasd etma.

Har neki bu nomada, mastur erur, 

Barchaga shoh ishlan&astur erur.

---

Har  ishda  otangga  o'xshaydigan  bolsang  «А1 

valadu  sirri  abih»  bolasen.  Otangning  har  bir 

qadamiga qadam qo“ysang, shunda ranj-u qiyin- 

chilik ko'rmagaysan.

Zoda murid-u otani pir bil,

H ar ishida hukmiga ta’sir bil.

Ya’ni o‘g‘ilni murid-u,  otani pir bil,  har ishida 

aytgan  hukmini  bajarishni  odat  qil.  Davlat  va 

pirlik istasang, bu pir oldida aybdor bolib qolma.

Xoja Abu Nasr haqida hikoya

Unga  Porso  laqab  bolib  kelgan,  o‘zi  esa  asr 

nodiri bolsa, uning o‘gli Xoja Abu Nasr edi.  Ota- 

si  dunyoni  sevmaslikda  eng  pokiza  shohlardan 

bolsa, o‘g li xuddi shunday pokiza shahzoda edi.

Xoja Makka tomon y o l olgach, Xoja Abu Nasr 

ham u bilan birga borishga jazm qildi.  Ota soliki 

atvor  -   tasaw uf peshvolaridan  shayxlik  bilan 

shug4illansa,  o‘g li  unga  sirdoshlik  qilardi.  Ota 

sahroda qaysi tomonga qarab bir qadam tashlasa, 

o‘g‘il ham shunday bir qadam tashlab borardi.

Bir  necha  kun  sahroda  kezishgach,  ko'zlag- 

an  maqsadlariga  yetdilar.  Xalq  haj  arkonlarini 

tamomlagach,  yaxshi-yu yomon,  murshid-u  so- 

lik  bir  ulug‘  kishining  xalq  istaklarini  ado  etib, 

barcha  xaloyiq  nomidan  duo  qilishini  istadilar. 

Tо‘planganlarning  barchasi  Xojaga  ko‘z  tikdi- 

lar.  Bu  ish  Xoja  zimmasiga  yuklatilgach,  Xoja 

Abu Nasrga ishora qilib aytdiki:  «U menga ilmda 

teng, lekin bu xil baland ish unga loyiqdir. Yolda 

rahbari bolmagan har kishi adashishi mumkin.

---

Men hamrohsiz edim, Tangri menga uni yoldosh 

ayladi. U y o l bo'yi meni parvarishlab keldi. Qiyin 

yollarimni osonlashtirib, bexatar ayladi. Men ha- 

yotimdan xavotir olsam, u men haqimda tashvish 

chekib, o‘zida Haqni ham, meni ham fikrlar edi». 

Shunday dedi-da, u eliga ishorat qildi, uzr uchun 

y o l qoldirmadi.  Sham kabi ko‘z yoshi tolrib, ichi 

kuygan  chinordek  bolib,  rahmat-u  afv  istagini 

bayon  qilib,  Xoja  o'rnidan  turib  omin  qilib  tu- 

rardi.  So'nggi duo bu boldikim:  «Yo Alloh,  senga 

uyalganimdan panoh so'rab iltijo qilyapman, men 

tilak  tilash  ilmini  bilmasam,  mening  ominimni 

zoye  aylama.  Bunda  otamdek  kishi  zimmamga 

bu ishni yukladi».