Xamsa alisher Navoiy xamsa

o ‘zingga

  kiyim  qilgin-da,  qad- 

dingni egib yur.  Layli qizlar bilan birga qo'ylarni 

sogishni  tomosha  qilish  uchun  keladi.  Senga 

yaqinlashganida,  qancha  xohlasang,  shuncha 

ko'raverasan», -  dedi.

Majnun  terini  ustiga  mahkam  qilib  yopti-da, 

qo^lar  ichida  qaddini  egib,  to‘rt  oyoglab  borar 

ekan,  qabilaga  yetishgach,  qizlar  xuddi  yuldu- 

zlarga  o'xshab  yugurishib  chiqib  kelishdi.  Layli 

ular ichida oydek bolib ko'rinib turar, yori ishqida 

ko(p iztirob chekkanidan sochlari parishon,  hijron 

o'tidan  yuzlari  qizargan  holda  edi.  U  Majnun 

turgan joyga yaqinlashganda,  Majnun  qattiq  bir 

oh  tortib,  qoyiar  ichida  yiqildi.  Bundan  qo‘rqib 

ketgan qo^lar har tomonga qochishdi-da,  uning 

o‘zi  yolglz  qoldi.  Layli  bu  o‘tli  ohni  eshitib,  ichi 

o'rtanib, kim ekanini bilish uchun ungayaqinlash- 

di.  Ko'rsaki,  qoy terisi ichida o‘zining sevgili yori 

yotibdi. Uni ko'rgan Layli ham oh urib, hushidan

---

ketdi-da,  yerga yiqildi.  Bu  holatni  ко‘rib  turgan 

qizlar qabila ahli bilib qolsa, ikkoviga ham yomon 

bolishini anglashdi-da, Laylini ko‘tarishib, uyiga 

olib ketishdi. Ko'rgan voqealardan hayratda qotib 

qolgan  cho'pon  nima  qilishini  bilmay  turarkan, 

tuyalarini tez yurgizib kelayotgan ikki kishiga ko'zi 

tushdi. Ular Majnunni ko‘rib tuyaga ortishdi-da, 

oyoqlarini  mahkam  boglab  qoyib,  tuyalami  tez 

yurg‘azib, yigit qabilasi tomon y o l olishdi.

Qaysni  uyga  olib  kirishgach,  u  o‘ziga  keldi. 

Otasi yana yiglab  pand-nasihat qilishga tushdi. 

U  esa  xijolat  bolganidan  otasining  yuziga  ham 

boqolmasdan, yuzini yerga qoyganicha -  otasining 

oyoglni  o‘pib  turib,  mehriboni  so'zlarini  eshitib: 

«Gunohimni  kechir,  sening yaxshiliging  mening 

panohimdir», -  deb iltijo qildi. Uning uzr so‘ray о t- 

ganini  ko'rgan  ota:  «Qilgan  barcha  ishlaringdan 

qaytib,  nima  desam,  shuni  bajarsang,  shariat 

amrini qabul etsang, meni rozi qilgan bolasan», -  

dedi.  Majnun oliyjanob,  ehson-u muruvat sohibi 

bolgan  odamlardan  bolib,  hushi  o‘zida  bolgan 

onlarida  hech  qachon  odob  doirasidan  tashqari 

chiqmasdi.  Shuning  uchun  Tangri  va  ota-onasi 

rizoligini  tilab  dediki:  «Sening roziligingga qarab 

ish qilaman. Hukmingni ayt: uni bajarish shiorim 

boladi».  Otasi  uning  so‘zlaridan  xursand  bolib, 

Nafval haqida so‘z ochdi.  Uning arablar orasida, 

faqat Arabistonda emas, hatto, olamdayagona zot 

ekanini aytgach: «U sen uchun ko‘p alamlar chek­

di, taqdir bolmagani uchun oldin bu ish bolmadi, 

endi undan kechirim so‘rab, tilagini bajarish senga 

qarzdir.  Nafvalning ham, otangning ham iltimosi 

sening  unga  farzand  bolishingdir.  Sohibjamol,

---

boshidan  oyogl  go'zal va dilkash,  odob-u  hayoli 

qizi  bor  ekan,  qabilasi  ham  unga  zor-u  shay- 

do  ekan.  Uning  visoliga yetishni  istaganlarning 

son-sanogl yo‘q ekan. Mening roziligimni istasang, 

shu qizga uylanishga rozi bolgin», -  dedi. Majnun 

sukut  saqlab,  so'zlamay  turar  ekan,  otasi  buni 

o'glining roziligiga yoyib xursand boldi-da, qabila 

uluglarini uyiga chaqirtirdi. Nikoh uchun barcha 

narsalami hozirlab, Majnunni yasatishib fursatni 

boy bermay,  Nafval qabilasiga qarab yol olishdi. 

U ham toVga tayyorlik ко‘rib, xesh-u aqrabolarini 

chaqirtirgach,  katta bazm  uyushtirib,  kuyov  to- 

monni  kutib  oldi.  Barcha  shodlikka  yuz  burib, 

xursandchilik  qilar,  kecha-yu  kunduz  tinmay 

ichkilik ichishardi.