I
qism
«Umumiy patofiziologiya» bo'lib, «Nozologiya», «Etio-
logiya», «Patogenez»,
П qism
«Tipik patologik jarayonlar»,
III qism
«Organ va sistem alar patologiyasining tipik shakllari» singari bir
necha bo'lim hamda mavzulami o'z ichiga oladi.
8
I QISM.
UM UM IY PATOFIZIOLOGIYA
NOZOLOGIYA.
UMUMIY NOZOLOGIYA HAQIDA ASOSIY TUSHUNCHALAR
Nozologiya (grekcha — nosos — kasallik, logos — ta ’limot)
kasallikda sodir bo'luvchi morfologik, funksional ham da bio
kimyoviy o‘zgarishlarning tibbiy asoslarini qamrab oluvchi, shu
ningdek uning paydo bo'lish sabablari, sharoitlari, rivojlanish
mexanizmlari va tasniflash asoslari haqidagi ta ’limotdir. Tarixiy
rivojlanishga ko'ra umumiy va xususiy nozologiya tafovut qilinadi.
SHIKASTLANISH - KASALLIK RIVOJLANISHINING
BIRLAMCHI ASOSI
Har bir kasallik sababining tabiati va xususiyatiga qaramay,
hujayra, to'qim a, organlar va bular orqali butun organizmning
shikastlanishidan boshlanadi. T irik tan an in g turli darajada
(molekular, subhujayralar, to'qim a, organ, organizm) shikast
lanishidan kelib chiqqan tuzilishi va funksiyasining buzilishi
normal hayotga to'sqinlik qiladi va tashqi muhit sharoitida orga
nizmning moslangan holda yashashini qiyinlashtiradi.
Hujayra shikastlanishining eng um um iy shakli — bu hujayra
modda almashinuvining o'zgarishi — uning distrofiyasi, para-
nekrozi, nekrobiozi va nihoyat halokati — nekrozi hisoblanadi.
Hujayralar shikastlanishining asli holiga qayta oladigan va asl holiga
kela olmaydigan ham da maxsus (spetsifik) va umumiy (n o
spetsifik) turlari farq qilinadi.
REAKTIV JARAYONLAR - KASALLIK
RIVOJLANISHINING IKKINCHI QISMI
Organizm hujayralari, to'qimalari, organlari va sistemalarining
shikastlanishi kasalda har xil reaksiyalam i keltirib chiqaradi.
Reaktivlik har qanday tirik organizm uchun xosdir. Reaktivlik —
9
yaxlit organizmning va shuningdek, uning organlari va hujayralarini
muhit ta’sirida hayot faoliyatini o'zgartirib javob berish qobiliyatidir.
Reaktivlik tirik organizmning m oddalar almashinuvi, o'sishi,
ko'payishi kabi muhim xususiyatidir. Inson va hayvonlarda
kuzatiladigan reaktivlikning har xil o'zgarishlari, asosan, himoya-
moslashuv xarakteriga ega, boshqacha qilib aytganda, reaktivlik —
muhitning zararli ta ’sirlariga organizmning chidamlilik-bardoshliligi
(rezistentlik)ning umumiy mexanizmidir.
Filogenezda yuzaga kelgan reaktivlik har xil turlarining rivoj
lanish qonuniyatlari, qisqartirilgan shaklda ontogenezda o'z ifoda-
sini topadi: tolerantlik — barqarorlik — reaktivlikning passiv shakli,
fagositar reaksiya, gumoral im m unitet, allergiya shular jumlasi-
dandir. Shikastlanishga javob reaksiyasi turli darajada — subhujayra,
hujayra, m embrana, organ, sistemalar va butun organizm daraja-
larida shakllanadi va o'ziga xos har xil xususiyatlarga ega bo'ladi.
Reaktiv o'zgarishlar inson shikastlanganida va kasallanganida
alohida murakkablikka yetadi, undagi reaktiv jarayonlar normada
ham, patologiyada ham ma’lum darajada tashqi muhit va ijtimoiy
omillar, yashash sharoitlari va faoliyati bilan bog'liq.
NORMA - SOG'LIQ VA KASALLIK ORASIDAGI
0 ‘TKINCHI HOLAT (KASALLIK ARAFASI)
Organizmning eng qulay holati, uning doimo o'zgarib turuv
chi tashqi muhit sharoitlariga nisbatan (beshikast, o'z imkoniyatlari
hisobiga) m o slash u v in i m e’yor (n o rm a ) deb qabul etish
mumkin. Bunda organizmning barcha darajalari — molekular,
hujayra, to'qim a, organ, sistemalarining va umuman yaxlit fizio
logik faolligi tashqi muhit sharoitlariga ko'ra ichki muhitning
imkoniyatlarini doimo ma’lum chegara doirasida o'zgartirib — goho
kuchaytirish, goho pasaytirish, umuman moslashtirish, o'zgar
tirish qobiliyati tufayli uni normada saqlab kasallikka olib kelmaydi.
Sog'liq — aslida organizmning tabiiy holati bo'lib, uning tashqi
muhit bilan moslasha olishi, kasallikka xos o'zgarishlarning
yo'qligi, jismoniy, ruhiy va ijtimoiy xotiijamligi, eson-omonligi
bilan ifodalanadi. Ana shunday tushunchani Jahon sog'liqni saqlash
10
tashkiloti ta ’riflab bergan. Biroq norma va sogMomlik tushunchala-
ri ko'p jihatdan nisbiydir. Sog‘lom insonda jismoniy mehnat vaqtida
fiziologik jarayonlar faolligining (masalan, yurak qisqarishi, nafas
va moddalar almashinuvining tezlashuvi va hokazo) kuchayishi
normal hodisadir. Sokin holatda yurak qisqarishlari, nafas va mod
dalar almashinuvining kuchayishi esa organizmda u yoki bu ka
sallikning mavjudligidan darak beradi. Shuningdek, ovqat qabul
qilgandan keyin oshqozon, oshqozon osti bezi, ichak bezlari
sekretsiyasining ortishi normal hodisadir. Ammo, ovqat qabul qilish
bilan bogManmagan hollarda ular sekretsiyasining ortishi kasallik
alomati boMishi mumkin.
Amaliy tibbiyotda bunga oid juda ko‘p misollar va dalillami
keltirish mumkin.
PATOLOGIK REAKSIYA, PATOLOGIK JARAYON VA
PATOLOGIK HOLAT HAQIDA TUSHUNCHA
Patologik reaksiya deb, oiganizm tuzilma — funksional birliklari
ta’sirlovchining kuchiga nomutanosib boMgan qisqa muddatli, sodda
javobiga aytiladi. U normal holat va sharoitda ham kuzatilishi
mumkin, kasallikda esa aynan shu reaksiyalaming kuchi va sifati
jihatidan chetga chiqadi. Patologik reaksiyalar, odatda, salomaflikni
jiddiy va uzoq muddatga o‘zgartirmaydi. Masalan, qon bosimining
qisqa muddatga ko‘tarilishi yoki pasayishi, tizza refleksining kuchay
ishi yoki zaiflashuvi, arteriaolaming kengayishi, kasal chaqiruvchi
qitiqlovchiga javoban shilimshiq moddaning ajralishi va hokazo shu-
larga kiradi.
Patologik jarayon deganda, shikastlangan to ’qim a, organ va
yaxlit organizm da patologik reaksiya bilan bir vaqtda himoya-
moslashuv reaksiyalarining uyg'unlashib, bir-biriga ta ’siridan
sodir boMgan hodisa tushuniladi. Masalan, yalligManish, isitma
va hokazo. Patologik jarayon kasallikka aylanishi yoki qayta tiklanib,
normallashib ketishi mumkin.
Patologik holat — bu asta-sekin rivojlanayotgan patologik
jarayon yoki uning natijasidir. Patologik holat homila ona qomida
rivojlanayotgan davrda boshlanishi mumkin, masalan, tug‘ma
11
nuqsonlar va mayibliklar. Ba’zida patologik holat o‘tkir patologik
jarayonlarning oqibatida yuzaga keladi, bunga yallig‘lanish oxirida
terining kuygan sathida chandiq paydo boiish in i misol qilish
mumkin. Chandiq to'qimasida moddalar almashinuvi sodir boMa
di, kollagen va elastik tolalar yangidan paydo boMadi, demak
chandiq uzoq muddat saqlanuvchi patologik holatdir. Patologik
holat unga har xil patogen omillar ta ’sir ko'rsatganida qaytadan
patologik jarayonga aylanishi mumkin. Masalan, xol (nor) kabi
patologik holat mexanik, kimyoviy yoki radiatsion q o 'z g 'a-
tuvchilar ta’sirida melanoma o'smasiga (tez rivojlanuvchi patologik
jarayon) o‘tishi mumkin. Bu patologik jarayon bilan patologik
holat o'rtasida aniq.chegara yo'qligini ko'rsatadi.
TIPIK PATOLOGIK JARAYONLAR
Inson va sut emizuvchilarda har xil patologik jarayonlar doimo
hujayra ham da to'qim alarning alohida patologik reaksiyalarining
turli nisbatda birgalikda — kombinatsiyalari shaklida uchraydi.
Ulami tipik patologik jarayonlar deb ataladi. Masalan, yallig'-
lanish, isitma, shish, o ‘smalaming o'sishi, distrofiya va hokazolar
shular jum lasidandir.
Barcha tipik jarayonlar evolutsion taraqqiyot natijasida shakl-
langan boMib, ularda bir tom ondan shikastlanish va ayni vaqtda
yuzaga keluvchi himoya-moslanish reaksiyalari namoyon boMadi.
HIMOYA REAKSIYALARI
Organizmning himoya-moslashuv to'siqlariga terining epiteliy
qatlami, shilliq pardalar, kalla suyagi, ko'krak qafasi, suyak-
mushak apparati va qorin devorining mushaklari kiradi. Bu to'siq-
lar qator zararli omillardan himoya qiladi. Gemato-ensefalitik to'siq
bosh m iya to 'q im a s in i q o n d a n tu sh g a n h a r xil z a ra rli
moddalaming unga kirishidan himoya qiladi. Aslida, qonning bufer
sistem alari ham to 'siq m exanizm lariga kiradi, chunki ular
yordamida qonning o-'ziga xos muhiti va holati eng qulay holda saq
lanadi. Ichak-jigar to'sig'i organizmni ichakda hosil bo'lgan zaharli
mahsulotlarning qon aylanish doirasiga o'tishidan himoya qiladi.
12
MOSLASHUV REAKSIYALARI
Ba’zi bir odatdan tashqari ta ’sirlardan paydo bo'ladigan shartli
va shartsiz reflekslar himoya reaksiyalari qatoriga kiradi. Himoya
reflekslari tufayli organizm patogen omillarning zararli ta’siridan
saqlanishi, tozalanishi va patologik jarayon rivojlanishining oldini
olishi mumkin. Funksional moslashuv reaksiyalariga sodda va
murakkab himoya harakat reflekslari, jumladan, yo‘tal, qusish,
qon yo'qotish, yallig'lanish va isitm adagi, shuningdek ba’zi
immunitet,allergiyadagi reaksiyalar kiradi.
KOMPENSATOR REAKSIYALAR
Patogen qo'zg'atuvchilarning uzoq muddatli ta ’siri natijasida
kompensator-himoya reaksiyalari paydo bo'ladi. Bularga, masalan,
yurakka og'irlik tushganda bajarayotgan ishining kuchayishi va shu
tufayli uning gipertrofiyasi, o'pkaning biror tomoni kesib olib tash-
lengaeda qolgan qismi funksiyasining kompensator ravishda ku
chayishi, buyraklardan biri olib tashlanganda ikkinchisining ham
funksiyasini o'ziga olib kompensator holda zo'rayishi va hokazolar
kiradi. Har xil sababdan kelib chiqadigan to'qimalarning gipoksiyasi
natijasida murakkab kompensator mexanizmlar paydo bo'ladi,
masalan, turli sabablaiga ko'ra anemiya rivojlanganda o'pka va yurak
fu nksiyasining k u ch ay ish i, shu tufayli qon ay lan ish in in g
tezlashishi (taxikardiya, yurakning sistolik va minutlik hajmlarining
ortishi), mayda — arteriolalar, kapillar tomirlarning kengayishi,
qon yaratilishining tezlanishi va hokazolar shular jumlasidandir.
TIKLANISH REAKSIYALARI
H ar xil patologik qo'zg'atuvchilar ta ’sir etganda organizm
hujayralari, to'qim alari, organlari va sistemalarining tuzilishi —
morfologiyasiga putur yetishi kuzatiladi. Organizm nekrozga uch
ragan hujayralarini va shikastlangan morfologik tuzilm alarni
tiklashga — regeneratsiya qilishga shikastlanmagan hujayralaming
proliferatsiyasi, ayniqsa nisbatan tez rivojlanuvchi biriktiruvchi
to'qim a hisobiga amalga oshiriladi.
13
Shunday qilib, kasallikda organizm yaxlit holda o'zida mavjud
barcha himoya-moslashuv, kompensator va tiklanishga yo'nalgan
reaksiyalarini faol holda jalb qiladi. Ushbu reaksiyalar o ‘rtasida
murakkab o'zaro munosabatlar vujudga keladi va asosan ularning
asosiy m ohiyati organizmni patogen qo'zg'atuvchilar ta ’siriga
nisbatan chidamliligini ta ’minlashga qaratilgan bo'ladi.
KASALLIKNING KECHISHI VA OQIBATLARI
Har bir kasallik, asosan, o'ziga xos klinik kechishga ega va bu
har bir odamning, patogen omilning tabiati, ta ’sir etish xusu
siy atlari b ila n b o g ‘liq. A m m o, sh unga qaram ay, kasallik
rivojlanishida shartli ravishda quyidagi umumiy davrlarni farq
qilish mumkin:
1. Latent yoki yashirin davr — patogen qo‘zg‘atuvchi organizmga
tushib, o 'z t a ’sirini ko'rsatishi, ya’ni kasallikning dastlabki
alomatlari paydo bo'lgunicha o'tgan vaqt oralig'i. Yashirin davr bir
necha sekund va minutdan (masalan, mexanik jarohatlanish, o'tkir
zaharlanish va hokazo) tortib, bir necha kun, hafta, oylar, yil
va hatto o 'n yillab (ba’zi irsiy, yuqumli, moddalar almashinuvi
buzilishidan bo'ladigan kasalliklar va boshqalar) davom etishi
mumkin.
Latent davrning asosiy mohiyati shundaki, bu vaqtda endi
rivojlanayotgan kasallikning tashqi ko'rinishlari, subyektiv va
obyektiv alom atlari hali yuzaga chiqmaydi va oddiy tekshirishlar
orqali aniqlanm aydi. Ammo qator hollarda zamonaviy nozik
tadqiqot usullarini qo'llab, kasallikni ushbu davrda ham aniqlashga
muvaffaq b o'lish mumkin, bu esa kasallikni samarali davolash
va oldini olish uchun muhim ahamiyatga ega.
2. Prodrom al davr (grekcha —
Do'stlaringiz bilan baham: |