N a b ijo n qo dirov

doshali 
aka g'alati kulib, q o ‘shni d o ‘konda ishlaydi- 
gan 
usta M ansurdan shapaloq qalam olib chiqishim ni
tayinladi.
Soddaligimdanmi hech narsani o ‘ylamay, to ‘g ‘ri 
ustaning oldiga chopdim.
- Shapaloq qalam berarkansiz, - dedim to ‘mtoqqina 
qilib.
Usta bobo tishsiz og'zini baralla ochib, miriqib kuldi.
- Ey bolam, ustalar shogirdining ziyrakligini sinash 
uchun b a ’zan shunday y o ‘l tutadilar. Aslida hozir seni 
bir shapaloq urishim kerak edi. M ayli, yaxshi bolaga 
o‘xshaysan, men seni urmayman. Lekin hushyorroq 
bo‘lgin, - dedi.
M o ‘yqalam tutishga q o ‘lim tengdoshlarim ga qara- 
ganda tezroq kelishardi. K etm a-ket yangi naqshlar 
o‘ylab, laganlarga tushiraverdim . Q o ‘lim b o ‘shadi de- 
guncha, loydan har xil shakllar yasab atrofim dagilam i 
hayratga solaverdim.
Tirishqoqligim asta-sekin o ‘z samarasini bera bosh­
ladi. U stozim ning m en haqim dagi m aqtovlari tez-tez 
qulog‘imga chalinar, bundan ruhlanib yanayam chaq- 
qonroq bo ‘lishga intilardim.
K ulolchilikda k o ‘zagarlik birm uncha qiyinroq, ki- 
shidan qunt, sabr-bardosh talab qilardi. Shundanmi, 
yonimizda ishlaydigan k o ‘zagar Ortiq boboning sho- 
girdlari bu nozik ishga chidamay, ketib qolishar, bundan 
usta k o ‘p xafa b o ‘lardi. K utulm aganda nabiralaridan 
biri bu hunam i o ‘rganishga dadil kirishdi. Bundan Bobo 
cheksiz quvondi. Bu holatni kuzatib, q o ‘limdagi lagan 
ichiga qalam bilan yoza boshladim.
Charx aylanar tinimsiz,
Xum yasar usta kulol
Hayratlanar nabira,
Bobo san ’atidan lol.
163

---

Raqsga tushar loy go ‘yo,
Qo ‘shiq aytar о ‘tmishdan.
Choi shogirdsiz о ‘ksinar,
Yoshi о ‘tdi yetmishdan.
Dastgoh tinmay aylanar,
Nabira yasar ко ‘za.
Bobo mamnun, shogirdning
Ishi bejirim, go ‘zal.
«Yasha о ‘g ‘lim!>>
-
boboning
So ‘zlaridan tomar bol.
K o ‘z yoshin artib, alqar:
- Sendan chiqar zo
V 
kulol!
Qadimiy bu hunarning
О ‘chmas sira chirog ‘i.
О ‘ziga tortib turar
Ona Vatan tuprog ‘i.
M ashqim ni 0 ‘ktam akaga o ‘qib berishga shoshildim. 
X um dondagi idishlar k o ‘ngildagiday pishib chiqqanidan 
ustalam ing kayfiyati ch og ‘ edi. Birinchi ijod mahsuli 
b o ‘lmish Bobur siymosi aks ettirilgan buyum ju d a chi- 
royli chiqqandi. X ursand b o ‘lgan 0 ‘ktam aka unga 
qarab zavqlanar, k o ‘rganlar uning m ahoratiga tan 
berardi. Lagan chindanam san’at asariga aylangan edi. 
A sta uning hoshiyasidagi naqshsim on yozuvlam i o ‘qiy 
boshladim.
Har kimki vafo qilsa, vafo topqusidir,
Har kimki jafo qilsa, jafo topqusidir.
Yaxshi kishi ко ‘rmagayyomonlig' hargiz,
Har kimki yomon bo ‘Isa, jazo topqusidir.
(Birinchi qism tugadi)
164

---