N a b ijo n qo dirov

HAR KIMKI YOMON BO‘LSA...
Bosh vrach otam ga ham shiralar qarab turishini ay­
tib, onajonim ga uyga ketishga ruxsat berdi. M en za- 
vodga qatnab, ustozim dan kulolchilik sirlarini qunt 
bilan o ‘rgana boshladim. Tinib-tinchim as onam:
-
O tang so g‘ayib chiqqunlarigacha k o ‘rpalarini yan- 
gilab q o ‘yaman. Shu yerdaligida qaysarligi tutib hech 
ko‘nmasdi. Ertaga uvada titish sexiga olib b o rasan ,- 
deb astoydil k o ‘rpa-to‘shaklam i so‘ka boshladi.
6
-
8 8
]
161

---

H aqiqatan ham otam ning k o ‘rpalari kirdan yaltirab, 
hidlanib ketgan bo'lsa-da, alm ashtirishga sira k o ‘nmas- 
di. O vqatlanib b o ‘lgach, o ‘qiyotgan kitobimni endigina 
q o ‘limga olgan ham edimki, onajonim ning hayajonli 
ovozi eshitildi.
- Yo tavba, yo tavba, Davronjon, bu yoqqa chop! 
M anavilam i qara!
N im a b o ‘lganiga hayron b o ‘lib onam ing oldiga yu- 
gurdim. M anzarani k o ‘rib esim o g ‘ayozdi. Eski ko‘r- 
paning ichida yana bir k o ‘rpacha b o ‘lib, unga maxsus 
tikilgan cho‘ntaklam ing har birida, o4tiz-qirqtadan 
tilla zayom lar bor edi. U lam i jam lab sanay boshladim. 
Rosa uch yuz sakson beshta chiqdi. M ana, Otash 
nimani qidirgan. Hamm asini pulga chaqilsa, bitta yangi 
m ashina sotib olish m um kin edi.
Buncha pulni k o ‘rm agan onam ikkimiz, tuni bilan 
m ijja qoqm ay chiqdik. X otirjam ligim iz, orom im iz y o ‘- 
qoldi. Zayom lam i qayerga q o ‘yishni, qanday saqlashni 
bilm ay boshim iz qotdi. Oxiri, onam bilan kelishib yana 
o ‘z joyiga, k o ‘rpa ichiga joylab k o ‘nglim iz tinchidi.
- Bem or yotgan odam ga so g iiq d a n boshqa narsa 
kerak emas. S og‘lom odam ga esa ham m a narsa kerak. 
lloyo, otang kasalxonadan sog‘ayib chiqsin-u, pullari 
o ‘ziga nasib qilsin, - deb duo qildilar onam. Zayom- 
lardan beshtasini pulga alm ashtirib Saidxon akadan 
olgan qarzimni berib keldim. Beshtasini otam ning dori- 
lariga ishlatishni m a’qul k o ‘rdik.
H ar kuni ishga borib kelaverdim . Bu orada Otash va 
uning sheriklari turli m uddatlarga ozodlikdan mahrum 
etilib, qam oqqa olindi. B ozorqo‘m bilan uchastka ins- 
pektori ishdan haydaldi. Sam ar kalla ham qayergadir 
g ‘oyib b o ‘ldi. O nam ikkim iz O tashga ju d a achindik. 
Bu ishning gazak olishida o ‘zimni ham aybdor sanab, 
alam im ni ishdan olaverdim. Q adim iy hunarga b o ‘lgan 
qiziqishim kundan kun ortib boraverdi. Bir kuni Yo‘l-
162

---