Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
* * * 
Расули акрам жанобимиз Ҳазрати Абу Бакрга — қизи шаънига уюштирилган бўҳтон 
туфайли бир ой давомида нақ дунё жаҳаннамида колган бу нур юзли зотга Оллоҳнинг амрини 
ўқиб бердилар: 
«Сизлардан фазл ва кенгкатта (молдавлат) эгалари қариндошларига, мискинларга ва 
муҳожирларга Оллоҳ йўлида инфоқ-эҳсон қилмасликка қасам ичмасин, балки (уларни) афв 
қилиб, кечирсинлар! Оллоҳ сизларни мағфират қилишини истамайсизларми?! Оллоҳ 
Мағфиратли, Меҳрибондир». (Нур, 22). 
Бу оят асосан Ҳазрати Абу Бакр ҳакида нозил бўлган эди. Бир он ўйланиб қолди Абу Бакр. 
Оллоҳ таоло мўмину мўмин бўлмаган барча инсонларнинг ризқини бериб турибди, ўз зотини 
инкор қилганларни ҳам ҳеч ҳисобга олмай, сонсиз неъмат ёғдирмокда. Оллоҳ йўлида юрган 
буюкларга эса, бу йўлда ҳаракат этиш, шунақа одоб эгаси бўлиш ярашади. Оллоҳ таоло унга бу 
амрни юборгач, энди бошқача иш тутса бўлмайди ҳам. Теран бир самимиятла олийликлар 
оламига юзланган кўнгил билан: 
— Ҳа, Оллоҳимнинг мени мағфират қилишини истайман, — деди. 
Шу билан қасам бузилди. Бундан кейин Мистоҳ ҳеч нарса бўлмагандай яна бу оиланинг 
дастурхонидан қорин тўйғизажак, яна у оиланинг неъматидан баҳраманд бўлажак. Ва бу хол 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
176
энди бир умрга, ўлимигача давом этажак... 
* * * 
Ҳазрати Ойиша (р.а.) энди тинмай оққан кўзёшларини артишга имкон топган, ҳузурга 
қовушган эди. Бундай ҳодиса натижаси ўлароқ ўзи ҳақида махсус ваҳий келишини у сира 
кутмаган эди, ҳар нарсани билгувчи Олий Мавло Ҳабиби Адибига бошқа бир йўл билан, 
масалан, бир туш орқали муаммони ҳал этса керак, деб ўйларди. 
Бундан кейин намозларида унинг покиза эканини ифодаловчи бу оятларни ўзгача нашъа ва 
шукр туйғуси ичида ўқияжак, энг оғир кунларида ёрдамга келган Раббининг бу неъматига 
сўнгсиз ҳамд ва санолар айтажак. 
Бунақа қайғули бир воқеа натижасида бўлса ҳам, Пайғамбар оиласига керакли ҳурматни 
кўрсатгани очиқ намоён бўлган Сафвон эса, орзу қилган ҳузурига қовушган бир инсон эди. 
Энди унга шубҳа кўзи билан қараш мунофиқлик аломати ҳисобланади. Бу оятлар тушганидан 
сўнг ҳам Ҳазрати Ойишага ёки Сафвонга тил теккизиш куфр ҳаётига қайтиш, исломийатнинг 
шарафли доирасидан чиқиш, Оллоҳ очиқравшан билдирган оятлардаги аҳкомни инкор этиш 
демак эди. 
Бу аламли ҳодисанинг шарафли қаҳрамонларига юз йиллар берисидан кўнгил тўла 
саломлар, сўнгсиз ҳурмат ва муҳаббатларимизни етказ, Оллоҳим!..