GUMANIZM (lot. humanus — insoniylik) — 1) Yevropa madaniyati
taraqqiyotidagi muayyan tari-xiy bosqich (Uyg’onish davri)ga xos falsafiy-ama-liy
tafakkur tarzi; 2) borliqqa munosabat va uni idrok etish tizimi. 14-16-a.lardagi Yevropa
Renes-sansi cherkov aqidalarining inson ruxi ustidan mutlaq hukmronligiga qarshi
vujudga kelgan hara-kat bo’lib, tafakkurda G. shaklida namoyon bo’dtsi. G. Avgustin rad
etgan «insoniy o’lchamlarga binoan yashash»ni himoya qildi, uni Tangri irodasiga zid
emas,
balki
muvofiq
deb
baholadi.
Aksariyat
Yevro-pa
olimlari
G.ning
«antropotsentrizm» (borliq mo-xiyatining asosiga inson irodasini qo’yish) g’oyasiga
tayanishini e’tirof etadilar. G. rivojini tadqi-qotchilar turli bosqichlarga ajratadilar: 1) ilk
G. -- 14-a.ning 30-90 ylari; 2) G.ning yuk-salishi -- 14 a.ning 1 yarmi; 3) bevosita
gumanis-tik talqindagi neoplatonizmning tarkib togshshi — 15-a.ning II yarmvdan 16-a.
boshlarigacha; 4) G. goyalari mazmunidan chekinishlar va G. harakatining so’ni-shi - -
16-a.ning 2-yarmi. Ilk gumanistlar inson-ning hayotiy ehtiyojlariga e’tiborni qaratib, in-
sonni borliq markaziga qo’ydilar. Bu davrda inson haqidagi ilmlarga, ayniqsa, she’riyat
va axloq il-miga qiziqish kuchaydi. Qad. yun. va Rim allomalari yaratgan merosni jiddiy
o’rganish keng tus oldi.
DAOTSIZM — qadimgi Xitoyda vujudga kelgan di-niy — falsafiy ta’limot. Unga Lao
TSzi asos sol-gan. Lao TSzi «Dao», «TSi» ta’limotini ishlab chiq-qan. Keyinchalik bu
ta’limotni D. deb atashgan. «Dao» — bu tabiiy qonun. Jamiyatning barcha a’zo-lari tabiiy
qonun («dao»)ga qatьiy bo’ysunishlari kerak. Kimki «dao» qonunini buzsa, tabiat undan
albatta o’ch oladi. «TSi» bu — jismlarning ildizi, ya’ni, borliq. U beshta unsur: yer, suv,
olov, yog’och vametalldan tashkil topgan. Dunyodagi barcha jismlar beshta unsurning
turlicha birikishidan yuzaga kel-gan. Lao TSzi ta’limoti keyinchalik qad. Xitoydagi Mao
TSzi va Van CHunlar ijodiga ta’sir ko’rsatgan.
DEIZM (lopg. deus — xudo) — ma’rifatchilik dav-rida yoyilgan diniy-falsafiy qarash.
Asoschisi -Lord CHerber. Unga ko’ra, Xudo olamni yaratib, unda ishtirok etmaydi va
voqea-hodisalarning qonuniy kechishiga aralashmaydi. D. asosida inson va Xudo
orasidagi doimiy aloqa mavjudligi haqidagi ilo-hiy tasavvur yotuvchi teizm, Xudoni tabiat
b-n ay-nanlashtiruvchi panteizm va Xudoning mavjudligi-ni inkor qiluvchi ateizm
(dahriylik)ga qarama-qarshi turadi. D. tabiatni yoki aklni cheklash
ROYASI
-ni ilgari suradi.
Din, deistlar ta’limotiga ko’ra, hamma odamlar uchun umumiydir. Lord CHerberi
«Haqiqat haqida traktat» asarida bu g’oyani rivoj-lantirdi. D.ga turli yo’nalishlar —
materializm va idealizmning vakillari qo’shilganlar. D. 17-a.ning 1 yarmida yuqori
darajada rivojlandi.
Do'stlaringiz bilan baham: |