лан алдаб, Эммани кУрЙшнинг ман цнлиниши уни се-
вишга зуку!> беради, деган хулосага келди. Бунинг ус-
тига бева хотин
цоц су я к, тиши суйло^, ^ишин-езин
кап-калта цора шол румол Ураб юрар9 унинг учи курак-
лари орасида осилиб юрарди;
цоц су як баданини ги-
лофга ^хшаган куйлаги яшириб турарди, куйлак шу
1{адар
калта эдики, унинг тагидан кул ранг найпогн,
каттакон ботинкасининг или билан чиллак цилиб бог-
ланган тУпиги кУриниб турарди,
^ар за мон-зар замонда Шарлникига онаси келиб
турарди, орадан бир неча кун Утгач, у келинининг но-
горасига уйнай бошлади ва улар иккаласк бир бУлиб,
худди зУш эговдек уни эговлай бошлашди. Насизат
ва танбезлар билан унинг миясини ачита бошлашди:
4 Куп ов^ат ейши бефойда!
Ким келса цадаз тутиш
шартми? ^а, у *$айсарлигндан жун куйлак кийишни
нстамайди!»
Бнроц, куклам бошида, Дюбюк беваси Уз мол-дунё*
сини ишониб, бернб цУйган Энгувиль нотариуси конто-
расида сацланган бор навд пулларни олиб бадар цочди.
ТУгри, Элоиэада кемага сарф цилган олти минг франк
пулдан ташодэи Сен-Франсуа кучасида бнтта уй зам
бор, бироз, шуни зам айтти керакки, унинг заммани
огэига
тушиб довруги кетган, мисли кУрилмаган бой-
лигининг, баъзи бир мебель ва латта-путталарни кус-
тасно цилганда, бу оилага зеч цанча нафи зам тегма-
ди. Бу ишни тубдан текшириб ойдинлаштирншга тУгри
келди. Дьеппдаги зовли неча мартадан гаровга 1$Йил-
ган экан, нотариусда ундан каича пул долган, бу зам ёл-
гиз худонинг Узига маълум; кемадан келадиган фойда
минг
экюдан ортмас экан, хулласи калом, мана бу му-
лойнм хоним заммани боплаб алдаган экан-да!.. Катта
Боварн газабдан стул ни тош полга уриб синдирди ва
хотинига: «Мана бу агаридан тУ^ими циммат цирчан-
гига дучор цилиб Углимни залак ^нлдинг! * — деб Уш-
Зирди. Улар Тостга жУнашди. Х^амма ran очилди. Кат
та шовцин-сурон кУтарилди. Элоиза зУнг-зУнг йиглаб,
эрининг буйнига осилди, ёнини олишини сУраб ёлвор-
дн. Шарль хотининннг ёнини ола бошлаган эди» ота-
онаси хафа бУлишиб жУнаб цолишди.
Биро if, зацшатцич зарба берилган эди!
Бир зафта-
дан кейин Элоиза зовлига кир ёйгани чивди ва бирдан
огзидан
цов келди, эртаснга Шарль дераза пардасини
2S
тупшриш учуя ор^аснки Угирувди з^амки, у: «Эй,
ху+
дойим-эй!» — деди-ю, огир бир нафас олиб з^ушидак
кетди. Унинг жони узилган эди. 1£изи^!
Дафн маросимидан Шарль тУгря уйига цайтди.
Пасгда з$еч ким йУ*$ эди, у нккинчи цаватга чивдн,
ёто^хонага
кирди ва каравотникг
оёц томонида
осилиб турган хотининннг кУйлагинн кУрнб, ёзув стсн
лига тирсагини тираганича цайгули хаёлларга берилди,
шу Утирганча кечгача Утирди. ^ар^алай, уша хотин
уни севардИ'Ку.
III
Кунлардан бир кун эрталаб оёги
битиб кетган Руо
ота, Шарлга хизмат э^а^ини олиб келди, танга пулда
етмиш беш франк пул ва яна цУшнмча битта курка
товуз келтирди. У Шарль бошига мусибат тушганинн
биларди, шунинг учун уни кУлидан келганча юпата
бошлади.
—
Ахир бу мусибат менинг з$ам бошимдан Утган!—
дерди у Шарлнинг елкасига
цоцпб.— Мен з^ам бу гам-
ни татиб кУрганман!
Хотиним бечора вафот этганда,
тан^о Узим далага чи^иб кетардим: бнрорта дарахт-
аинг тагига бориб кукрагингни захга . бериб ётасак,
^Унграб-^Унграб йиглайсан, худога нола ^иласан, да-
рахтда осиглиц кУрсич!$он1га, г$орни тУла гуж-гуж
ЗУрт, Улик кУрсичцонга ^авасинг келади. Х,озир бош-
1(алар хотннчаларини багрига босиб, маза цилиб ётга-
няни Уйласанг, цорнинг таре ёрилиб кетай дейди, алам
Знлгандан жонинг борича ёгоч билан ерни дУипослай-
сан, мен шунчалик эсо^ушимни йу^отиб кУйганднмки,
Ушанда томогимдан нон ynioi$ з^ам Утмай ^олгандн,
яшонасизми, битта ца^вахона деган
сузнннг узидан бу-
тун ичак-чавогим агдарилиб кетай дерди. Шундай ци-
ляб, тонг отди, кеч бУлди, кун ортидан кун утди, ^иш
кв*иб, баз^ор келди, ^арабсизки, ёз Утиб, куз э$ам келиб-
ди» аста-аста умр Утиб кетаверар экан. Буни сизга ^ан-
дай тушунтирсам экан, кетган кетаверар экан-у, юрак-
лардан з$асрати,
доги кетмас экан, доги! Ахир бу та
ц-
1
Do'stlaringiz bilan baham: