Virusologiya fanining predmeti, o‘rganish ob’ektlari

Antiidiotip vaksinalar. Antitelalar antigenning shaffof ifodasi hisoblanadi va shuning uchun antigenlar bilan ta’sirga kirishuvchi sitotaksik xo‘jayralar va antitelani shakllantirishga qodir. Antidiotip antitellalar asosida amalga oshiriladigan vaksinalar havfsiz hisoblanadi. Shuningdek, ideotiplar immun javobining tabiiy endogen regulyatori hisoblanadi.

Vaksinalar gistomuvofiqlik genlarining mahsulotlaridan iborat. Har bir infeksiya gistomuvofiqlik antigenlarning yig‘imiga mos keladi va aynan ana shu gesto muvofiqlikda yuqori darajadagi immun javobi mavjud. Bu kabi antigenlarning xujayralarda mavjud bo‘lmasligi zaif immun ta’sirining asosiy ginetik sabablaridan hisoblanadi. Peptidlardan iborat gemomuvofiqliklarning organizmga kirishi infeksion agentlik epitoplariga mos holda immunitetni kuchaytirishga xizmat qiladi.

O‘simlik vaksinalari. Yaqin kunlarda ma’lum bo‘ldiki, transgen tamaki barglarida infeksion viruslarining oqsillari ishlab chiqiladi. Bu kabi oqsillardan tozalangandan keyin vaksina komponentlari sifatida ishlatilishi mumkin. O‘simlik vaksinalari va ularni oziq-ovqatda ishlatish imkoniyatlari muhim ahamiyat kasb etadi.

Mukozal vaksinalari. Bu kabi vaksinalarni yaratishdagi yondoshuvlardan biri shilimshiq qobiqlar yuzasidagi infeksiyani yuzaga keltiruvchi, kolonizatsiyalarga to‘sqinlik qiluvchi muhitni ishlab chiqish hisoblanadi. Bu kabi vaksinalarning asosi bakterial pillar oxiridagi adgeziya oqsillaridan tashkil topgan bo‘lishi mumkin. Ushbu bakterial pililar shilliq parda yuzasiga bakteriyalarni yopishtirish vazifasini o‘taydi.