«veterinariya» ixtisosligi bo’yicha oliy o’quv yurtlari uchun qo’llanma

 
 OSTEODISTROFIYANI DAVOLASH
 
 
Reja: 
23.1. Osteodistrofiya bilan kasallangan hayvonni qabo’l qilish. 
23.2. Qo’shimcha mineralli aralashmalar. 
Mashg’ulotning maqsadi:
talabalarga osteodistrofiyani davolash 
va qo’shimcha mineralli aralashmalarni kasal hayvonga qo’llashni 
o’rgatish. 
Kerakli jihoz, reaktiv va asbob-uskunalar:
Qo’shimcha mineralli 
aralashmalar namunalari, steril shpris va ignalar, klinik tekshirish 
asboblari, klinik sog’lom va kasal hayvonlar.
Mashg’ulotning borishi: Osteodistrofiya (Osteodistrophia)
- 
surunkali kasallik bo’lib, suyak to’qimasida holidagi distrofik 
o’zgarishlar (osteomalyasiya, osteoporoz va osteofibroz) kuzatilishi 
bilan tavsiflanadi. Sabablariga ko’ra, alimentar, ikkilamchi, va enzootik 
osteodistrofiyalar farqlanadi. Asosan qoramollar kasallanadi.
Sabablari.
Alimentar osteodistrofiya
ning kelib chiqishiga oziqalar 
bilan organizmga kalsiy va fosforning yetarli darajada tushmasligi 
hamda rasionda protein, uglevodlar va D - vitaminining yetishmasligi 
sabab bo’ladi. Bu holat ko’pincha silos - jom tipida boqilganda va 
omixta yem, pichanlar miqdori yetarli bo’lmaganda kuzatiladi. 
Rasiondagi silos, jom, barda kabi oziqalar miqdori ortiqcha va pichanlar 

---

120 
miqdori 
yetishmaganda hayvonlarning 
kalsiy, fosfor, magniy, 
oltingugurt, yod, kobalt, rux, mis, A, D, Ye vitaminlari hamda proteinga 
bo’lgan ehtiyojlari to’liq qondirilmaydi. Rasiondagi kalsiyning fosforga 
nisbatining 2:1 dan yuqori bo’lishi hazm traktida fosforning so’rilishini 
yomonlashishiga sabab bo’ladi. Bunday holat rasiondagi fosforning 
miqdori ortiqcha bo’lganda ham kuzatiladi. 
Sigirlarda