Вазирлиги тошкент давлат миллий рақс ва хореография олий

Гистрионлар 
 
XI асрда феодал Оврўпа ҳаёти жонланади: натурал хўжалик товар-пул хўжалиги 
билан алмашади, хунармандчилик қишлоқ хўжалигидан алоҳида соҳа бўлиб ажралиб 
чиқади. Шаҳарларнинг тараққий топиши билан феодализм ўзининг балоғат даврига 
кўтарилади. 
Савдо-сотиқ ишларининг кучайиши оқибатида қишлоқ аҳлининг шаҳарга 
яқинлашуви кескинлаша боради. Деҳқонлар феодалларнинг ваҳшёна эксплуатациясидан 
қутулиш, тузукроқ ҳаёт кечириш дардида шаҳарларга кета бошлайдилар. Бундай 
уддабурон кишилар қатори шаҳарга кўплаб қишлоқ қизиқчилари ҳам келади. Кечагина 
қишлоқ мутойибагўйи ва раққоси бўлган кишилар орасида ҳам меҳнат тақсимоти рўй 
беради. 
Улар 
профессионал 
қизиқчиларга-гистрионларга 
айланадилар. 
Уларни 
Францияда-
жонглёрлар
, Германияда-
шпильманлар
, Польшада-
франталар
, Болгарияда-
кукералар
, Россияда-
скоморохлар
деб аташган.

---

15 
XII асрдан бошлаб уларнинг сони юзларча ва мингларча бўлиб қолади. Улар аввало 
турли санъатлар соҳиби (синктритизм) эканлиги билан ажралиб турар эди: 
гистрионларнинг ҳар бири қўшиқ айтган ва рақсга тушган, ҳикоя айтган, соз чалган ва 
бошқа ўнлаб завқли томошаларни кўрсата олган. Лекин ижод шахобчаларига қараб 
гистрионлар оммаси орасида аста-секин табақалашув бошланади. Ўша замон кишилари 
цирк санъатига яқин бўлган комикларни-
буфонлар
, эртакчилар, қўшиқчи ва созандаларни-
жонглёрлар
, шеър, баллада, рақс, қўшиқ тўқиб чиқарувчи ҳамда ижро этувчиларни 
трубадурлар 
деб атайдилар.
Санъатлари қишлоқ маросим ўйинларидан туғилиб, шаҳар йўқсилларининг 
исёнкорлик кайфияти билан суғорилган гистрионлар руҳоний ва ҳокимларнинг доимий 
таъқиблари остида бўлиб келдилар. Лекин уларнинг ижодига ҳеч ким тўсиқ бўла олмади. 
Гистрионлар уюшмаларга бирлашдилар уларнинг таъсири остида XIV-XV асрларда 
ҳаваскорлик театри кенг қулоч ёзди.