Portugallar Atlantika qirg'og'ida, ispanlar - Jazoir va Tunisning dengiz qirg'og'i bo'yida joylashdilar, ammo ularning keyingi rejalari turklarning yaqinlashib kelayotgan tashabbuslari bilan barbod bo
Bog'liq XVI-XVII asrlarda Osiyoddagi arab mamlakatlari
Portugallar Atlantika qirg'og'ida, ispanlar - Jazoir va Tunisning dengiz qirg'og'i bo'yida joylashdilar, ammo ularning keyingi rejalari turklarning yaqinlashib kelayotgan tashabbuslari bilan barbod bo'ldi.
Portugallar Atlantika qirg'og'ida, ispanlar - Jazoir va Tunisning dengiz qirg'og'i bo'yida joylashdilar, ammo ularning keyingi rejalari turklarning yaqinlashib kelayotgan tashabbuslari bilan barbod bo'ldi.
Shimoliy Afrika davlatlarining qulay geografik joylashuvi o'ziga tortgan yevropaliklarning birinchi bosqinchiligi Marokashga qaratilgan edi. 1415 yilda portugallar Seutani egallab olishdi va Gibraltar qirg'oqlari bo'ylab harakatlanib, bir qator muhim aholi punktlarini, shu jumladan 1471 yilda Tanjerni ham bo'ysundirishga muvaffaq bo'lishdi. Fath qilingan shaharlarda mustahkam o'rnashib olgan portugallar vaqti-vaqti bilan mamlakatning ichki qismlariga bostirib kirib, Marrakeshgacha bostirib bordilar.
Anarxiyaning kuchayishi tufayli Sharqiy va O'rta Mag'rib go'yoki siyosiy mozaikaga aylandi. Markazi Tunisda joylashgan Ifriqiyada buyuk Abu Forisning vorislari hukmronlik qilgan, biroq butun mamlakatda arab qabilalari hukmronlik qilgan. Jirid shaharlari va portlari koʻchmanchilarga soliq toʻlash orqali oʻz mustaqilligini saqlab qolgan. Abdalvavidlar sulolasining so'nggi vakillari O'rta Mag'rib ustidan hokimiyatni yo'qotdilar va G'arbiy Jazoirda deyarli saqlanmadilar. Raqib saroy guruhlari tomonidan parchalanib ketgan yoki ochko'z da'vogarlar va yuqori amaldorlar hokimiyatiga berilgan ularning davlati chet elliklar bosqinidan himoyasiz edi. Shimoliy Afrika davlatlari voqealar jarayonida son-sanoqsiz knyazliklarga, avtonom qabilalar va federatsiyalarga, marabout erlariga va chegaralanmagan erkin portlarga parchalanib ketdi.
Anarxiyaning kuchayishi tufayli Sharqiy va O'rta Mag'rib go'yoki siyosiy mozaikaga aylandi. Markazi Tunisda joylashgan Ifriqiyada buyuk Abu Forisning vorislari hukmronlik qilgan, biroq butun mamlakatda arab qabilalari hukmronlik qilgan. Jirid shaharlari va portlari koʻchmanchilarga soliq toʻlash orqali oʻz mustaqilligini saqlab qolgan. Abdalvavidlar sulolasining so'nggi vakillari O'rta Mag'rib ustidan hokimiyatni yo'qotdilar va G'arbiy Jazoirda deyarli saqlanmadilar. Raqib saroy guruhlari tomonidan parchalanib ketgan yoki ochko'z da'vogarlar va yuqori amaldorlar hokimiyatiga berilgan ularning davlati chet elliklar bosqinidan himoyasiz edi. Shimoliy Afrika davlatlari voqealar jarayonida son-sanoqsiz knyazliklarga, avtonom qabilalar va federatsiyalarga, marabout erlariga va chegaralanmagan erkin portlarga parchalanib ketdi.