Usmonlilar hukmronligi ostidagi arab davlatlari

1555-yilda Amasiyadagi tinchlik shartnomasiga ko‘ra, Safaviylar turklarning Iroq ustidan hukmronligini tan oldilar.

• 1555-yilda Amasiyadagi tinchlik shartnomasiga ko‘ra, Safaviylar turklarning Iroq ustidan hukmronligini tan oldilar.
• Suriya va Livan hududlarini turk posholari boshqargan. Poshsholar o‘z faoliyatida mahalliy feodallar yordamiga tayanishga intildilar, garchi dastlab mamluklar hokimiyatini qo‘llab-quvvatlagan feodallar qattiq jazolangan edi. Suriyada koʻplab yerlar turk feodallariga timarlar va zeametslar sifatida taqsimlangan. Timarlarning eng koʻp soni Xalib tumanida boʻlgan. Bu yerda, boshqa hududlarda bo‘lgani kabi, yer davlat mulki hisoblangan va feodallar o‘z yerlariga suveren nomidan sultonning vassallari sifatida egalik qilganlar.

Suriya eyaleti tarkibiga 11 sanjak kirgan, 7 tasida timar va zeamets tizimi tashkil etilgan, qolganidan tushgan daromad xazinaga tushgan. Halab eyaletida 6 ta sanjak boʻlib, ulardan faqat bittasi mahalliy amirlarning merosxoʻrligida, qolganlari Usmonli amirlarining ixtiyorida boʻlgan.

• Suriya eyaleti tarkibiga 11 sanjak kirgan, 7 tasida timar va zeamets tizimi tashkil etilgan, qolganidan tushgan daromad xazinaga tushgan. Halab eyaletida 6 ta sanjak boʻlib, ulardan faqat bittasi mahalliy amirlarning merosxoʻrligida, qolganlari Usmonli amirlarining ixtiyorida boʻlgan.
• Hammasi bo'lib, ikkala eyalet ham 10 mingdan ortiq askarni qo'yishi kerak edi, bundan tashqari, maosh oladigan qo'shinlar ham bor edi. Alohida Tripoli eyaleti ajratilgan bo'lib, unda 4 mingga yaqin askar namoyish etilgan.
• Eng keng tarqalgani Suriya Eyaleti bo'lib, uning tarkibiga Damashq, Safada, Quddus, Nablus, Saida, Bayrut va boshqalar kiradi.

Tegishli soliqlarni toʻlagandan keyingina dehqonlar hosildan oʻz ulushini tasarruf etish huquqiga ega boʻlgan. Dehqonlar feodalga "rumani" navli zaytun daraxtlaridan olingan hosilning yarmini berishlari, shuningdek, bog'larda barcha zarur ishlarni bajarishlari, ularni qurigan yog'ochlardan tozalash, daraxtlar atrofidagi yerlarni ishlov berishlari kerak edi. Nizomda shunday deyilgan: “Agar ular (dehqonlar) o‘z vazifalarini bajarishda beparvolik qilsalar, sulton hosidagi eminlar, sipohiy timarlarda esa timar egalari rayoni yerni dehqonchilik qilishga majburlasinlar. Zaytun daraxtlari yomon parvarishdan zarar ko'rmasliklari uchun o'z vazifalarini bajaringlar."

• Tegishli soliqlarni toʻlagandan keyingina dehqonlar hosildan oʻz ulushini tasarruf etish huquqiga ega boʻlgan. Dehqonlar feodalga "rumani" navli zaytun daraxtlaridan olingan hosilning yarmini berishlari, shuningdek, bog'larda barcha zarur ishlarni bajarishlari, ularni qurigan yog'ochlardan tozalash, daraxtlar atrofidagi yerlarni ishlov berishlari kerak edi. Nizomda shunday deyilgan: “Agar ular (dehqonlar) o‘z vazifalarini bajarishda beparvolik qilsalar, sulton hosidagi eminlar, sipohiy timarlarda esa timar egalari rayoni yerni dehqonchilik qilishga majburlasinlar. Zaytun daraxtlari yomon parvarishdan zarar ko'rmasliklari uchun o'z vazifalarini bajaringlar."