Усмонхон алимов

Қўшнига азият беришдан сақланиш. 
Азият бир неча 
кўринишда бўлади. Зино, ўғрилик, ҳақорат, ифлос нарса
­
ларни қўшни томонга ташлаш ва ҳаказо.
Имом Аҳмад ва Табароний Миқдод ибн Асваддан (ро­
зияллоҳу анҳу) ривоят қилади. Расулуллоҳ (сол лаллоҳу 
алайҳи ва саллам) саҳобаларига: “Зино ҳақида нима дей
­
сизлар?” дедилар.
Улар: “Ҳаром иш, уни Аллоҳ ва Унинг расули ҳаром 
қилган. У қиёматгача ҳаромдир”, дедилар.
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Аллоҳга 
қасам, имон келтирмабди, Аллоҳга қасам, имон келтир
­
мабди, Аллоҳга қасам, имон келтирмабди”, дедилар.
“Ким, ё Аллоҳнинг расули?” дейилди.
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Қўшнисини 
ёмонликлардан омон сақламаган киши”, дедилар.
Ҳассон ибн Собит (розияллоҳу анҳу) айтади:
“Биронтамиз қўшнига озор бермаймиз, уни хўрла­
май миз, ҳолбуки, зулм бизга қайтади. Чунки биз қўшни 
ҳақини омонат деб биламиз, омонатга хиёнат қилишдан 
Аллоҳ бизни сақласин”.
Қўшнини ҳимоя қилиш. 
Ислом динида қўшнини ҳи­
моя қилиш, уни балою офатлардан сақлаш имондан ни
­
шона, мақтовга лойиқ мўминлик хулқларидандир. Абу 
Ҳа нифанинг (розияллоҳу анҳу) Куфада бир қўшниси бор 
эди. Ҳар вақт ишдан қайтиб келса, у баланд овозда:
www.muslim.uz

---

 
Усмонхон Алимов

131
“Зое қилдилар. Қандай йигитни зое қилдилар.
Оғир кунда керакли ҳимоячини зое қилдилар”, деб 
қўшиқ айтарди. Унинг овози кечаси билан Абу Ҳанифа­
нинг оромини бузарди. Бир кеча бу қўшнисини миршаб 
олиб кетди. Ўша кеча Абу Ҳанифа унинг ово зи ни эшит
­
мади. Тонг отганда Абу Ҳанифа суриш ти риб, унинг 
қамалиб қолганини билди. Шунда Абу Ҳа ни фа амир Исо 
ибн Мусога бориб, уни озод қилишини сўради. Уни озод 
қилди лар. Йигит чиққач, Абу Ҳа нифа секин қулоғига 
деди:
“Эй йигит! Сени зое қилдикми?”
“Йўқ. Яхшилик ва ҳурмат қилдингиз. Аллоҳ сизга ях­
ши мукофот берсин!” деди ва:
“Мен кўп зарар бердим азиз қўшнимга,
Ваҳоланки, кўпларнинг қўшниси пасткашдир”, деб 
қўшиқ айтди.
Қўшнини ҳимоя қилиш, ундан зулмни кўтариш ва уни 
хорламаслик ҳақида қуйидаги ҳадисда баён қилинади:
Икки Шайх Ибн Умардан (розияллоҳу анҳу) ривоят 
қилади. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Му­
сул мон мусулмоннинг биродари, унга зулм қил май ди ва 
уни хорламайди. Ким биродарининг ҳожа тини раво қил­
са, Аллоҳ унинг ҳожатини раво қилади. Ким мусулмон­
дан бир ғамни кеткизса, қиёмат куни Аллоҳ унинг 
ғамларидан бирини кеткизади. Ким бир мусулмоннинг 
айбини беркитса, Аллоҳ унинг айбини қиёмат куни бер
­
китади”, дедилар.