Ulıwma orta bilim beriw mektepleriniń 7-klası ushın sabaqlıq

jaratıń.
Dem ishinde jigitli dem-dem eken,
– Al, alayıq neden bala, qarınıń?
Jigit boldı sóytip biziń Ómekeń. – Qaptan... – dedi, qazıp sózdiń qarımın.
Qoltıǵında qayqılıqtıń qanatı, – Qarınıńdı nege bereseń? – dese,
Úyge tiyer paydası sál kem eken. – Pulǵa, dedi, berer jeri báriniń...
Sonda oǵan ata-anası sóyledi:
– Qarınıń taza ma? – dep soraǵanǵa,
«Sen júwermek, qayqılıqtı qoy – dedi Dedi: Basıń bas pa yaki shalǵam ba?
Payda quwar basqalardıń balları, Bunsha aqmaq bolǵanıń ne yashullı,
Al sen mázi sobırayǵan boy dedi.
Qarın bola ma ol taza bolǵanda?...
Sen júripseń zekiwan bop ján-jaqta, Ishek-qarın qaldı sóytip, «paydaǵa»,
Sendey ballar kúnde barıp sallaqqa.
Kesh bolǵanda qaptıń awzın bayladı.
Ishek-qarın alıp sawda qılsa da, Jas sáwdeger mol paydaǵa quwanıp,
Ata-ananıń awzına as salmaqta.
Mine, úyge arqalanıp aydadı.
Dep anası ızalı til qatadı, «Búgin ózim tanıttım-aw talayǵa,
Bul sóz onıń shımbayına batadı. Epsiz emes ekenmen – dep qalayda»
Tań azannan turıp alıp Ómirbek, – Ay-hay, biziń paydakúnem jas jigit,
Bazar betke qaray adım atadı. Keler batıp belshesinen ılayǵa.
Aralap júrsin be ol bazarıńdı!
Ayaǵı tayıp ketip esi jarımnıń,
Satıp aldı bir qap ishek-qarındı. Íńq etti ishine tereń qarımnıń.
Paydasına satpaq bolıp ep penen,
«Ólá paydanıń astında, Ómirbek!»
Gá maqtadı, gá «alıń» dep jalındı. Depti astında jatıp bir qap qarınnıń.
(I.Yusupov)
 

---

139
Rawajlanǵan ádebiyatlarda jazıwshılardı hayal yamasa 
erkek dep ayırmaydı. Oqıwshı shıǵarmanı mázi onıń turmıslıq 
áhmiyetine, kórkemlik sıpatına qarap bahalaydı. Bul eń ádil tárezi. 
Al, ele háwij alıp óse almay atırǵan milliy ádebiyatta «mınaw hayal-
qız jazıwshı» dep qaralıp, onıń jazǵanın ádebiyatshılar jeńilirek 
tas qoyıp, kemisin keshigińkirep bahalawǵa tırısadı.