Турт ракатли пешин намози фарзини холис Аллоҳ учун ўқишга ният қилдим” такбир: “аллоҳу акбар”

«Аллоҳу акбар» деб иккинчи марта сажда қилинади.

Саждада уч марта:

«Субҳана роббийал аъла»,
«Субҳана роббийал аъла»,
«Субҳана роббийал аъла»
дейилади. Шу билан биринчи ракат тугайди.


«Аллоҳу акбар»
деб қиёмга (тикка) турилади. Қиёмда
2. Қиёмда (тик турган ҳолда) сажда қилинадиган жойга қараб, навбати билан, қуйидагилар ўқилади:


Бисмилл`аҳир роҳм`анир роҳ`ийм.


« Фотиҳа » сураси:


Ал ҳамдулилл`аҳи роббил ъ`алам`ийн.
Ар-роҳм`анир роҳ`ийм. М`алики явмидд`ийн.
Ийй`ака наъбуду ва ийй`ака настаъ`ийн.
Иҳдинас сир`отол мустақ`ийм. Сир`отоллаз`ийна анъамта ъалайҳим ғойрил мағз`уби ъалайҳим валазз``олл`ийн.
Зам сура ўқилади.
« Фил сураси » сураси:
А лам таро кайфа фаъала роббука би асҳабил фил А лам яжъал кайдаҳум фий тазлийл, Ва арсала алайҳим тойрон абабийл. Тармийҳим би ҳижаротийм мин сижжийл, Фажаалаҳум каасфим ма`кул.

Зам сура тугагач, «Аллоҳу акбар», деб руку қилинади:

«Субҳана роббийал азийм»
«Субҳана роббийал азийм»
«Субҳана роббийал азийм»

Рукудан «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ»

деб қад кўтарилади, бу ҳолат «қавма» дейилади.
Қавма ҳолида: «Роббана лакал ҳамд» дейилади.


«Аллоҳу акбар»
деб аввало тиззалар, кейин қўллар, сўнг пешона ва бурун ерга теккизилиб, сажда қилинади. Сажда қилинаётганда оёқ панжалари қиблага қаратилади, тирсаклар ерга қўйилади.

Саждада уч марта:

«Субҳана роббийал аъла»
«Субҳана роббийал аъла»
«Субҳана роббийал аъла»


«Аллоҳу акбар»
деб саждадан бош кўтарилади ва тиз чўккан ҳолда бир оз ўтирилади, бу ҳолат «жалса» дейилади. Жалсада қўллар, бармоқлар ўз ҳолича тутилиб, сонга қўйилади. Бармоқ учлари тизза билан тенг бўлиши лозим.