To‘siqlarga qaramay sevdik "Factor press" nashriyoti

163

---

To'siqiarga  qaram ay sevdik
yillarki,  yuragimda  saqlanib  yotgan  arazlar  tarqaldi... 
Sizni  qattiq yaxshi  ko'raman,  bobo!  Buni  siz  bilasiz,  men 
bilaman. Bu bizga yetadi...
O'lim bor.  Quchishni,  sevishni va kechirishni  ortga 
surmang...
164

---

Mirach  Chag'ri  Oqtosh
Vidolashmayman, biroz tanaffus qilaman...
Va nihoyat xotimaga yetib  keldik...  Men bu  qismni 
yozishda doim hayajonlanaman. Xotimani yozar ekanman, 
o'zimni go'yoki bir filmning eng ta'sirli sahnasini tomosha 
qilayotgandek  his 
qilaman. 
Hissiyotga  berilgancha, 
ko'zlarim  jiqqa  yoshga  to'lib-to'lib  qoralayman  sahifani. 
Xuddi 
qadrli 
narsam 
bilan 
vidolashayotgandek 
tuyuladl.  Mayli,  gapni  ko'p  cho'zmaylik.  Xayollar  haqida 
gaplashaylik?  Ular  judayam  go'zal,  shunday  emasmi? 
Garchi,  haqiqatga  aylanmasa  ham,  insonning  eng  ko'p 
yashaydigan joyi bu -  uning xayollaridir...
Kimningdir cho'ntagi qappaygan, ammo suradigan 
xayoli  yo'q.  Kimdir  cho'ntagi  va  qornini  to'ydirish  bilan 
birga  ruhiga  ham  ozuqa  berishga  katta  ahamiyat beradi. 
Kimnidir  esa  na  boradigan  biron  joyi,  na  ovunadigan 
bir  insoni  bor.  Faqatgina  haqiqatga  aylantirishni  istagan 
va  suyanib  qolgan  yolg'iz  xayollari  bor  xolos.  Bir  kuni  u 
xayollari haqida bir insonga aytib beradi va bor xayollari 
ham puchga chiqadi.
Men bolalik xotiralariga katta ahamiyat beradigan, 
ammo bolalik davrini surmagan bir insonman. Bosh suqib 
boradigan biror makonim va biror kimim yo'q edi. Shunda 
o'ylab-o'ylab shu fikrga keldim, "Modomiki, bolalik davrini 
surolmagan  ekanman,  loaqal  go'zal  xayollar  surishim 
kerak", dedim o'z-o'zimga.
Xayollarimning  asosiy qism io'zm ualliflikkitobim - 
ni yozib chiqarish to'g'risida edi. Ammo shunday yozuvchi 
bo'layki,  kitoblarimni  minglab  insonlar  o'qisin  degan
165

---