Toshkent «yangiyo‘l poligraf servis»

DO‘STLIK
Xudoyberdi  To‘xtaboyev
Abduqodir  Vovaga  yozayotgan  xatini  boshidan  o‘qib 
chiqqan  edi,  o‘ziga  yoqmadi:  nuqul  keraksiz  so‘zlarni 
yozibdi-yu,  muhimlari  qolib  ketibdi.  Yangitdan  yozmoq-
chi  bo‘lib,  «Esingdami,  Vova»,  deb  boshladi.  Boshladi-
yu,  yana  yoza  olmay,  derazadan  olmazorga  tikilga nicha, 
xayolidan  o‘tgan  davr  kecha  boshladi.

---

171
...Bir  kuni  kosadagi  sutni  to‘kib  qo‘yib  oyisidan 
qochib  chiqqan  edi.  Ko‘chalarda  bekor  aylanish  joniga 
tegdi.  Keyin  nima  gaplar  bo‘layotganini  bilish  uchun 
maktab  hovlisiga  kirgan  edi,  yangi  ko‘chib  kelgan  rus 
tili  o‘qituvchisining  eshigi  oldida  loy  qorib  turgan  malla 
sochli  bolaga  ko‘zi  tushib  qoldi.  Abduqodir  yaqinroq  bo
-
rib  begona  bolaning  kurakchasini  oldi-da,  ura  qochdi.
–  Kerak  bo‘lsa,  olaver,  –  dedi  to‘satdan  o‘z bek chalab 
Vova,  –  menda  ko‘p.
O‘sha  kuni  Abduqodir  Vova  bilan  durustgina  tani-
shib  oldi.  Ma’lum  bo‘lishicha,  Vovalar  «Katta  dovon» 
qishlog‘idan  ko‘chib  kelayotganlarida  ularning  yettita 
quyonlari  o‘sha  yerda  qolib  ketibdi.  Bitta  ona  quyonni 
olib  qaytishibdi.  Hademay  o‘qishlar  ham  boshlanib  ket
-
di.  Ikkovlari  bir  sinfda  o‘qiy  boshladilar.  Endi  ular  bir
-
ga  dars  tayyorlashar,  birga  o‘ynashar,  bo‘sh  vaqtlarida 
esa  Vovaning  quyonlariga  o‘t  keltirish  uchun  dalalarga 
chiqishar  edi.  Bir  kun  ikkovlari  adir  tomonda  adashib 
ham  qolishgan.  Bu  voqea  4-sinfda  o‘qiyotganlarida  yuz 
bergan  edi.  Ular  olma  keltirish  uchun  bog‘ga  borish
-
di.  Erta  bahor,  daraxtlar  kurtak  yoza  boshlagan,  ham
-
mayoqda  o‘t-o‘lanlar  ko‘karib,  zilol  suvli  ariqlar  bo‘yida 
chuchmomalar  ochilgan  payt...  Ishlarini  bitirib,  endigina 
orqaga  qaytamiz  deb  turganlarida,  Vovaning  yonginasida 
bir  quyon  bolasi  sakrab,  o‘ynoqlab  qoldi:
–  Quyon!  –  deya  qichqirdi  Vova  va  ortidan  quv-
lay  boshadi.  Abduqodir  ham  yugurdi.  Quyon  bolasi 
o‘ynoqlab,  oyoqlarini  osmonga  otib  yugurar  edi.  Qorong‘i 
tushib,  ko‘z  ko‘rmay  qolguncha  quyonni  quvlashdi.
Shu  payt  yaqinginada  chiyabo‘rining  chaqaloq ning 
ingalashiga  o‘xshash  ovozi  eshitilib,  ikkovlarini  ham 
cho‘chitib  yubordi...

---

172
–  Vova,  –  dedi  Abduqodir  o‘zidagi  qo‘rquvni  bosish 
uchun  ataylab  qattiq  tovushda,  –  sen  katta  bo‘lsang 
quyonchi  bo‘lmoqchimisan?
–  Albatta,  –  dedi  Vova  tovushini  undan  ham  baland 
qilib.
–  Men  bobomga  o‘xshab  bog‘bon  bo‘lsam  kerak, 
bobom:  «Qarib  qoldim,  o‘rnimga  seni  qoldirmoqchiman», 
–  deydilar.
...Bir  nafasdan  so‘ng  xat  ham  tayyor  bo‘lgan  edi. 
Abduqodir  pochta  tomon  yo‘l  oldi.
1.  Abduqodir  xatida  Vovaga  nimalar  haqida  yozdi?
2.  Daftaringizga  do‘stlik  haqidagi  maqollarni  yozing.