Toshkent moliyainstituti n. Atayeva, F. Rasulova, M. Salayeva, S. Hasanov

Mehnat toshi zarbidin usholg6on so6ngakimdur9 

Gardiki buzuq kulbai ahzonim arodur.

Bir shu9ladurur ohim o6tidin olam urg6on,

H ar misrai jonso6zki, devonim arodur.

Haqiqatan  ham5  Munis  yashagan  davrda  insoniy  fazilatlar,  ya5ni 

insonning  kasb-hunari  va  aql-zakovati  qadrlanmasdan,  balki  molu 

dunyosi,  nasl-nasabi,  oltinu  zarlari  bilan  oichanardi,  halol  mehnat 

qilmaydigan johil va nodonlar rohatda yashar ediki,  shoir jamiyatdagi 

bundaylarni la’natlaydi:

Bu davron ichradur baskim hunar-ayb,

Hunar ahli kibi yo6q elda  ma9yub.

...Nola bulbullar chekib ko6rmay hunardin na9flar, 

Behunarlikdin topib toji zumurrad sojlar.

Zamona ahlig6a izhori fazl qilma abas,

Alarg6a aybi hunar borho hunar boidi.

Munis  butun  ongli  hayoti  va  barakali  ijodi  davomida  adolat  va 

mehnatkash  xalqqa  xos  boigan  samimiylik,  poklik,  mehnatsevarlik 

fazilatlarini  qadrlagan  holda  mehnat  ahlining  peshona  teri  bilan

435

---

topgan bir burda arpo nonini, ya’ni «yovg'on umochi»m shohni «oltin 

tavoidagi palovidin» halol va shirinroq, deydi: