231
solig’i, ishlab chiqarishda foydalanilgan mulk(asosiy vositalar)solig’i, mehnat
resurslariga to’lovlar, foydali qazilma boyliklarini topish maqsadida bajariladigan
geologiya-qidiruv ishlari uchun ajratmalar, yakka tartibda faoliyat ko’rsatish uchun
patent to’lovlari, obodonlashtirish uchun soliqlar, qurilish ob’ektlari egalaridan
olinadigan soliq, import va davlat bojlari, bozorlardan yig’imlar, transport solig’i,
o’rmon solig’i va boshqalar kiradi.
Yana shuni ta’kidlash lozimki, ayrim soliqlar va subsidiyalar amaliyotda
operatsiya sifatida yaqqol ko’rinishda bo’lmasligi mumkin, yani ular soliq
tashkilotlarida va ishlab chiqaruvchi birliklar hisoblarida qayd etilmagan bo’lishi
mumkin. Masalan, paxta tolasi markazlashgan tarzda davlatga tegishli savdo
kompaniyalari orqali sotiladi. Bunda paxta tolasini savdo kompaniyalariga etib
kelgandagi tola qiymati(narhi) eksportga sotgandagi qiymatdan kam yoki ko’p
bo’lishi mumkin. Narhlardagi farq asosida hosil bo’lgan qiymat eksport narhi
yuqori bo’lsa musbat qoldiq hosil bo’ladi, aks holda manfiy qoldiq hosil bo’ladi.
MHT metodologiyasiga asosan musbat qoldiq mahsulot uchun soliq olingan,
manfiy qoldiq esa - mahsulot uchun subsidiya berilgan deb talqin qilinadi. Chunki
bu qoldiqlar davlat byudjetiga borib qo’shiladi yoki hosil bo’lgan zarar byudjetdan
qoplanadi. Bunday holatlar yuzaga kelganda milliy hisobchilar tegishli schyotlarda
o’zgartirishlar kiritishlari lozim.
Sof foyda
nomoliya, moliya, davlat boshqaruv idoralari va uy xo’jaligiga
xizmat ko’rsatuvchi notijorat tashkilotlarning birlamchi daromadi hisoblanadi.
MHT metodologiyasiga asosan birlamchi daromad sof holda hisoblanishi tavsiya
etiladi. Lekin, amaliyotda asosiy kapitalning iste’moli ko’rsatkichini hisoblash
qiyin bo’lgani sababli, sof foyda ko’rsatkichi bilan ACI birga qo’shib hisoblanadi.
Hosil bo’lgan ko’rsatkich
yalpi foyda
deb yuritiladi. Bu ko’rsatkich, yuqorida zikr
etilgan sektorlarning bevosita ishlab chiqarish faoliyatlari natijasida ega bo’lgan
daromadlaridan iborat. Nazariy jixatdan qaraganda, uning qiymati daromadlarni
shakllanishi schyotidagi saldo ko’rsatkichiga teng bo’ladi.
Aralash daromad uy xo’jaliklariga tegishli nokorporativ korxonalarning
birlamchi daromadi hisoblanadi. Ko’rsatkichning “aralash daromad” deb atalishiga
asosiy sabab, bu ko’rsatkich tarkibida mehnat xaqi va yalpi foyda qo’shilib ketgan
bo’ladi yoki ularni alohida hisoblash amaliy jixatdan qiyin bo’ladi. Masalan, uy
xo’jaligiga qarashli ustaxonada yollangan ishchilar bilan birgalikda uy xo’jaligi
a’zolari faoliyat ko’rsatadilar. Yollangan ishchilar ish haqi oladilar, uy xo’jaligi
a’zolari esa odatda ish haqi olmaydi. Natijada, bunday korxonalarda foyda
ko’rsatkichi tarkibida uy xo’jaligi a’zolari tomonidan olinmagan ish haqi yotga
bo’ladi va uni ajratishning zarurati bo’lmaydi. Shu sababli, bunday korxonalarning
foyda ko’rsatkichi aralash daromad deb yuritiladi.
Aralash daromadni MHT metodolgiyasiga ko’ra sof usulda hisoblash tavsiya
etiladi. Lekin, amaliyotda uy xo’jaliklari uchun asosiy kapitalning iste’moli
ko’rsatkichini hisoblash qiyin bo’lgani sababli, aralash daromad tarkibida ACI
yotgan bo’ladi. Shu sababli, bu ko’rsatkichni
Do'stlaringiz bilan baham: