Yusuf Xos Hojibning iqtisodiy fikrlari. Atoqli davlat arbobi, ilk
turkiy dostonnavis Yusuf Xos Hojib 1020-yili
Qoraxoniylarning markaziy shaharlaridan biri
Bolasog‘unda
tug‘ildi(olamdan
o‘tgan
yili
noma’lum). Bo‘lajak mutafakkir o‘z davridagi
barcha bilimlami, arab va forsiy tillar hamda
imdagi adabiyotlami puxta egallaydi.
U 1069-1070-yillar orasida «Qutadg‘u bilig»
(Qutga,
ya’ni
baxt-saodatga
erishtiruvchi
Ю
20
yii
bilim)asarini turk tilida yozib, Qoraxoniylar
hukmdori Tabg‘ochxon Bug‘roxonga taqdim
etadi. Xon Yusufga «Xos Hojib» (eshik og‘asi) degan martabani in’om
etadi. Bu falsafiy didaktik asarda markazlashgan davlat tuzish, uni
mustahkamlash, nizo va adolatga barham berish kabi ma’muriy-xo‘jalik
hamda ma’rifat, obodonchilik, moddiy-ma’naviy va boshqa adolatli
57
hukmron, davlatni tadbir bilan boshqarish ishini o'rganish, kasb-hunar
egallash, xalq g‘amini yeyish haqidagi fikrlar ilgari suriladi. Bizgacha
donishmandning faqat birgina asari yetib kelgan, ammo bu asarda
shunday durdonalar to‘planganki, ularga qoyil qolmay iloj yo‘q. Asar 13
ming misra (nasriy va nazmiy muqaddimadan tashqari)-73 bobdan
iborat. Unda inson tafakkurining barcha jabhalari bo‘yicha so‘z
yuritiladi va nihoyatda qimmatli fikrlar bayon etilgan. Kitobda berilgan
bu g‘oyalar o‘z davri uchun ham, hozirgi davr uchun ham nihoyatda
qadrlidir. Ayniqsa iqtisodiyot masalalari bo‘yicha davlat va raiyat
munosabatlari sinchiklab o ‘rganilgan. Asar 18 oy ya’ni bir yarim yilda
yozib
tugallangan
(Bolasog‘unda
boshlangan
va
Qashqarda
nihoyalangan) bo‘lsa ham, uni yaratish uchun juda uzoq vaqt
tayyorgarlik ko‘rilgan.
Donishmand fikricha, ezgu orzularga faqat toat-ibodat bilangina
yetishib bo‘lmaydi. Buning uchun talay ezgu ishlar qilish, foydali
faoliyat ko‘rsatish kerak, degan fikmi ilgari suradi. Borliq haqidagi
bilimlarga to'qnashib, odam bilishi mumkin bo‘lmagan narsa, bilim
bilan yechilmaydigan jumboq yo‘q, bilim tufayli osmon sari ham yo‘l
ochiladi, deydi. Bilish uchun esa tinmasdan o‘rganish lozim, deb
uqtiradi.
Taniqli iqtisodchi Adam Smitning iqtisodiy ta’limotiga ko‘ra
(XVIII asr), mamlakatni iqtisodiy tanglikdan chiqarish uchun 3 narsa:
1. Tinchlik-osoyishtalik.
2. Me’yoridagi soliqlar.
3. Iqtisodiy erkin faoliyat yuritish imkoni talab etiladi.
Ana shu g‘oya aslida bizning mutafakkir tomonidan yetti asr awal
bayon etilgan. Xalq, raiyat (soliq to‘lovchilar) mamlakat hukmdoridan
uch narsani kutadi, deb uqtiradi Yusuf Xos Hojib, bular:
1) pulning qadrini ko‘tarish yoki ushlab turish;
2) xalqqa xususiy mulk huquqini ta’minlovchi qonunlami joriy
etish;
58
3) yo‘llami o‘g‘ri-qaroqchilardan muhofaza qilish.
Shoh esa fuqarolardan soliqni vaqtida to‘lashni (hozirgi kunda ham
nihoyatda dolzarb), chiqargan farmon, qonunlarini bajarish hamda
do‘stga- do‘st, dushmanga-dushman bo‘lishni talab qiladi, deb yozadi.
Ko‘rinib turibdiki, bunda jamiyat va siyosiy hokimiyat o‘zaro mutanosib
bo‘lishi zarurligi g'oyasi aniq ifoda etiladi.
Xususiy mulk huquqini ta’minlash bozor munosabatlarining bosh
unsuridir, mulkka egallik hissi taraqqiyot omili sifatida butun jahon
rivoji asosida isbotlangan va hozirgi davrda respublikamizda ham
jadallik bilan amalga oshirilmoqda. Davlat, umumxalq mulkiga
ommaviy o‘tishning salbiy oqibatlarini sobiq sho‘rolar davrida
boshimizdan kechirganmiz. Yo‘llami o‘g‘rilardan muhofaza qilish ichki
va ayniqsa, tashqi savdo (eksport-import)ni ta’minlash va qo‘llab-
quwatlashning o'zginasidir. Bu yerda savdoning xalq xo‘jaligi uchun
ustuvor ahamiyati to‘g‘risida gap yuritiladi.
Yusuf Xos Hojib barcha imtiyozlardan mahrum kambag‘al
tabaqalar ahvoliga achinish hissini izhor qiladi. Donishmand hokimlami
quyi tabaqa vakillarini ularga nisbatan mehr-shafqatli, insofli, adolatli,
marhamatli bo‘lishiga, ayni paytda raiyatni hokimlarga bo‘ysunuvchi,
sadoqatli bo‘lishiga chaqiradi. Mana shunday kelishtirish yo‘li bilan
osoyishta hayotga erishishga umid bildiriladi (bu esa iqtisodiy rivoj
uchun ham zaruriy shartdir).
Kitobdagi g‘oyalar dunyodagi hamma ishlarda qo‘l keladi. Unda
mulk tutishning siru-asrorlari, mamlakatni idora qilish tartibi, sharti,
shuningdek, mol-mulk, el-yurtning mangu qolishi, gullab-yashnashi va
uning xarob bo‘lish belgilari berilgan. Mutafakkir ayniqsa, kasb-hunar
ahlining faoliyatini yuqori baholaydi. «Bir yigitga qirq hunar oz» bobi
xuddi shu masalaga bag‘ishlangan. Vazir, qo‘mondon, elchi va boshqa
hukmdorlaming faoliyat mezonlari diqqatga sazovordir. Masalan,
«Vazir ko'zining to‘q bo‘lishi uni har xil mol-mulk oldida saqlanishdan
asraydi. Ko‘zi och odam bor dunyoni yesa ham to‘ymaydi», deydi olim.
59
Dehqon, savdogar, chorvador, oddiy mehnatkash ahli to‘g‘risida nodir
fikrlar bildiriladi. «Bular bilan yaqin bo‘lgin hamisha, to tomoq
tashvishin bilmasdan yasha», deb aytiladi. Ayniqsa, bilim va aql-
idrokka, shu soha sohiblariga katta e’tibor beriladi. «Odamzod naslining
ulug‘ligi bilimdan. U aql-idrok tufayli ne-ne tugunlami yechishga
qodir», deb yozadi alloma.
Aql-idrok egalarining nafi har doim ko‘pchilikka tegib turadi. Bilim
egalari esa elda aziz bo‘ladi, hurmat qozonadi. Butun ishlar o‘quv-idrok
bilan amalga oshadi. Barcha murakkab ishlar bilim bilan hal etiladi.
Ko‘rinib turibdiki, yurtimizda iqtisodiy rivojlanish bo‘yicha tanlangan
o‘z yo‘nalishimizda ham yoshlaming bilim olishiga, jahon xalqlari
tajribasini o‘rganishga keng imkoniyatlar yaratilayotir. Bu tanlagan
yo‘limizning to‘g‘riligidan dalolat beradi.
Nizomulmulk (1017, Tus - 1092, Nahovand) — Saljuqiylar
davlati arbobi Abu Ali al-Hasan ibn Ali ibn
Ishoq at-Tusiyning unvoni «Nizomulmulk»,
ya’ni mulkning nizomi, tartibi nomi bilan
shuhrat qozongan. Nishopur va Marvda
o‘qib, voyaga yetgach, balxga borib, Ali ibn
Shodon xizmatiga kiradi. Nizomulmulk
saljuqiylar shohi Alp Arslon saroyida
vazirlik mansabigacha ko‘tariladi. 1072-yili
Nizomulmulk( 1 0 17 ,т ш - 1092,
Alp Arslon o‘ldirilgach, uning o‘g‘li, 17
^ « . d )
yoshlik
Malikshoh
(1072-1092-yillar)
....................................... saroyida vazirlik qilib, qariyb davlatning
hamma ishlarini o‘zi olib borgan. Nizomulmulk mamlakatda yirik
mulkdorlar va qabila boshliqlarining ayirmachilik (separatistik)
harakatlariga
qarshi
kurashib,
davlatni
boshqarish
ishlarini
markazlashtirish siyosatini o‘tkazgan. 1067-yili Bag‘dodda «Nizomiya»
aqoid va huquq madrasasini qurdiradi. 1091-yili «Siyosatnoma» («Siyar
ulmuluk») asarini yozadi. Unda davlat boshqaruviga aloqador qariyib
60
hamma qoida va qonunlar, usul va vositalar, qozi va qozixona ishlari,
qo‘shin va sarbozlar, xizmatchi va shaxsiy sarbozlar masalalari,
saroydagi soqchilaru posbonlar vazifalari, ulaming maoshlari, pochta va
ayg‘oqchilik (razvedka) ishlari, ulaming moddiy jihatlari, hatto
shohning oilaviy ishlari, soliq va xiroj, zakot va vaqf masalalari ham
o‘rin olgan. Asaming asosiy g‘oyasi shundan iboratki, vazir
Nizomulmulk. shoh va hokimlami adlu insofga, sulh va muruwatga,
davlatni oqilona boshqarib, qat’iy qoida va tartib o‘matishga,
amaldorami vijdonli, pok, halol va iymonli bo‘lishga, mamlakat
obodonligi, uning ahli farovonligi, tinchlik va totuvligini ta’minlash
uchun harakat qilishga da’vat qiladi. Nizomulmulk Bag‘dod safari
yo‘lida yollangan qotil tig‘idan halok bo‘ladi.
Nizomulmulkning "Siyosatnoma" yoki "Siyar ul-muluk" asari
saljuqiylar sulolasining davlat boshqaruvi sohasidagi siyosiy dasturi
sifatida e’tiborga sazovor manba bo‘lib, u o‘zbek milliy davlatchiligi
tarixida ham alohida qiymatga ega. A
sm
1 IX-X asrlarda hukm surgan
sulolaning siyosiy dasturi boMib, imda o‘rta asrlarda 0 ‘rta Osiyo va
Eronda VI asrdan to XI asrgacha sodir bo‘lgan muhim siyosiy voqealar
bayoni
va
g‘ oyaviy-mafkuraviy
jarayonlar
yuzasidan
tarixiy
ma’lumotlar keltiriladi. Asarda uchraydigan tarixiy-falsafiy va davlat
boshqaruviga oid ma’lumotlami quyidagi guruhlarga ajratish mumkin:
- siyosiy tarixga oid ma’lumotlar;
- ijtimoiy-iqtisodiy hayotga doir ma’lumotlar;
- ma’naviy hayotga tegishli ma’lumotlar;
- islom mazhablari o‘rtasidagi kurashlar tarixiga oid ma’lumotlar;
- boshqaruvning diniy va dunyoviy tamoyillari;
- siyosat falsafasi, o‘zini o‘zi boshqaruv institutlari.
Qonun ustuvorligining siyosiy-amaliy jihatlari qonunlaming
podshoh va sultonlar tomonidan qabul qilinishi siyosiy faoliyat bo‘lib,
ular xalq (raiyat) hayoti bilan bog‘liq.
Birinchidan, podshoh tomonidan farmonlar yozilib, xalqqa
tamshtirib boriladi. Bu oddiy hoi bo‘lib ko‘rinsada, hozirgi
siyosatshunoslik uchun ham qo‘l keladi. Biroq u jamiyat hayotiga
61
monand tarzda mudom ishlab turishi shart. Ana shunda siyosiy
institutlar, shu jumladan, ulaming ijrosini ta’minlovchi idoralar ham
hayot talablaridan orqada qolmaydi.
Ikkinchidan, agarda farmonga salbiy munosabat bildirilsa yoki
uning ijrosi cho‘zilib ketganligi to‘g‘risida xabar yetsa, podshoh mas’ul
va mutasaddi shaxslar uchun jazo belgilagan (ular o‘z yaqinlari bo‘lsa
ham). Chunki, markazlashgan davlat siyosati shoh farmoniga so‘zsiz
itoat etishni talab qiladi. Bu o‘sha davming eng oliy siyosati edi, albatta.
Uchinchidan, shoh, sulton farmonlari barchaga taalluqlidir, uni
hatto hukmdorga yaqin odamlar ham buzishi mumkin emas. Shuning
uchun ham Nizomulmulk qonun va siyosat oldida hammani teng, deb
qaragan. "Siyosatnoma" asarida davlat boshqaruvi haqida keng fikr
yuritilgan, undagi rivoyatlar, hikoyatlar, aforizmlar Nizomulmulkning
jamiyat va davlatni boshqarish, falsafa, axloq masalalariga oid
javoblaridir. Asarda jamiyat va davlatni boshqarish masalalari falsafiy-
axloqiy yondashuv orqali ochib berilgan. Donishmandning siyosiy-
falsafiy qarashlarida podshoh (sulton), xalq (raiyat) va shaxs (fuqaro)
o‘rtasidagi munosabatlarda uyg‘unlikni ta’minlash asosiy o‘rinda turgan.
Nizomulmulk markazlashgan davlat qurish tarafdori. To‘g‘ri, u
markazlashgan davlat barpo etish uchun ijtimoiy-siyosiy loyihalar,
istiqbolli dasturlami tavsiya qilmaydi, ammo islohotlar o‘tkazishni
o‘rtaga tashlaydi. Uning mushohadalari podshoh (sulton) bilan xalq
(raiyat), amaldor(xizmatchi)lar bilan kishi(fuqaro)lar o‘rtasida murosa
munosabatlarini qaror toptirishga qaratilgan.
Insonparvar podshoh davlatni uzoq boshqaradi, xalq farovonligini
o'ylaydi, zo‘rlik ishlatmaydi. «Kim insonparvarlikka chindan intilsa, u
hech qachon yomon ishlar qilmaydi... Kim insoniylikni sevsa, undan
yuqori narsa yo‘q deb hisoblaydi», degan g‘oyani o‘z davrida alloma
Konfutsiy ilgari surgan edi. Bunday g‘oyalami Nizomulmulkda ham
kuzatish mumkin. Demak, insonparvarlik shaxslararo munosabat-
lardangina iborat emas, u jamiyat va davlatni boshqarishga ham taalluqli
voqelikdir. To‘g‘ri, ba’zan Nizomulmulk insoniylikni kichiklaming
kattalarga hurmat ko'rsatishi, deb ham talqin qiladi. Keyin ushbu
62
talqinni podshoh (sulton) va xalq (raiyat), amaldor (xizmatchi) va fuqaro
(inson), davlat va shaxs munosabatlariga ko‘chiradi. Qanday bo‘lmasin,
jamiyat
va
davlatni
boshqarishda
insoniylik,
insonparvarlik
tamoyillariga tayanishga da’vat - Nizomulmulk ijodidagi olijanob
jihatdir. Xalq, odamlar, amaldorlaming qanday sifatlami o‘zida
shakllantirishi yoki ulug‘lashi podshoh (sulton)dagi fazilatlarga bevosita
bog‘liqdir. Bu o‘rinda Sharq xalqlariga xos bo‘lgan «aravaning katta
g‘ildiragi qayerdan yursa, kichik g‘ildirak ham shu yerdan yuradi»,
degan maqol esga tushadi. «Xalqni o ‘z ketidan ergashishga majbur
qilish mumkin, lekin u nima uchun majbur qilinayotganini bilmasa,
davlat uchun yomondir». «Hukmdor o‘z axloqini tuzatmasa, u kichik
odam, xalq axloqini ham tuzatolmaydi», "badaxloqlik oxir-oqibatda
davlatni, boshqaruvni tanazzulga olib keladi..." Bunday siyosiy qarashlar
Nizomulmulk asarining maqsadini ifodalaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |