qonuniy ravishda rasmiylashtirish) xususiy, huquqiy munosabatlami
davlat tomonidan tartibga solinishi zaruriyati kuchaydi. Davlat bu
vazifalami qonunchilik yo‘li bilan hal qilishga uringan. Bu borada
iqtisodiy fikrlar nuqtayi nazaridan Eshnun Podshohi qonunlari (m.av.
XX asr.) va Xammurapi qonunlari (m.av. XVIII asr.) ancha diqqatga
sazovordir.
Eshnunn qonunlari matni asosiy mahsulotlarga qat’iy baho
o'matishdan boshlanadi: “1 gur (o‘lchov birligi, ba’zi ma’lumotlarda
300, ba’zilarda esa - 252,6 1. teng) arpa (sotilishi kerak) 1 sikl (8,4g)
kumushga.., 3 ка (1 ka 0,84 1. teng) birinchi sortli yog‘ (sotilishi kerak) 1
sikl kumushga, 1 sut (5 1., ba’zi ma’lumotlarda - 8,4 1.) va 2 ka kunjut
yog‘i (sotilishi kerak) 1 sikl kumushga ...” va boshqalar ko'rsatilgan.
Birinchi paragrafda arpa, yog‘, teri, tuz, mis va boshqalaming
kumushdagi narxi o‘matilgan (mahsulotlar shunday miqdorda olinishi
kerakki, ulaming qiymati 1 siklga teng bo‘lsin); ikkinchi paragrafda har
xil turdagi yog‘ning arpadagi narxi ko‘rsatilgan. Demak, asosiy
umumekvivalent sifatida arpa bo‘lgan.
Buning ustiga ushbu
ekvivalentlar o‘rtasida qat’iy muvofiqlik o‘matilgan. Birinchi navbatda,
arpaning kumushda ifodalangan narxining ko‘rsatilishi tasodifiy emas.
Qat’iy narxning o'matilishi qonun tuzuvchilarga yollanma va ijara haqi
darajasini, jarima miqdorini, foiz me’yorini tarbiya uchun to‘lov va
boshqalami aniqlash imkonini beradi. Yillik foiz me’yori kumushda 20
% va donda 33 % ni tashkil etgan. Shu narsani qayd qilib o‘tish kerakki,
Qadimgi Misrda hatto keyingi davrlarda (X—VIII asr m.av.) sudxo‘rlik
foiz me’yori tez-tez 100 % gacha ko‘tarilib turgan. Eski
Bobildagi uncha
ko‘p bo‘lmagan foiz me’yori davlatning nafaqat mamlakat xo‘jaligi
hayotiga aralashuvidan
dalolat beradi, balki tovar-pul munosabatlarining
ancha rivojlanganligini ham aks ettiradi. Qadimgi Misr iqtisodiyoti
Yaqin Sharqdagiga nisbatan ancha natural bo‘lgan. Demak, podsho
qonunlari tovar-pul munosabatlarining rivojlanishida ijobiy rol
o‘ynagan.
Qonun matni kirish qismdan, hozirgi tasniflash bo‘yicha 282
moddani o‘z ichiga olgan asosiy qismdan va xulosadan iborat. Unda
20
xo‘jalik hayotiga oid iqtisodiy fikrlar ham aks ettirilgan. Shu narsa
diqqatga sazovorki, bir guruh moddalarda Bobil fuqarolarining mulkini
himoya qilish, ijara, sudxo‘rlik va ishga yollash masalalari ko‘rib
chiqilgan.
Qonundagi asosiy narsa Bobil fuqarolarining mulkini himoya qilish
yoki shunday sharoit yaratishdan iboratki, unda
“kuchlilar kuchsizlarni
surib chiqarmasinlar”. Bunda asosiy e’tibor saroy, ibodatxona mulkini
hamda bobillik fuqarolar
va davlat xizmatchilarining, birinchi navbatda,
harbiylaming mulkini himoya qilishga qaratilgan. Xammurapi
qonunlarida ulaming ulushi (yerlari) sotilishi man etiladi.
“Sipoh yoki
soliq to ‘lovchiga tegishli bo'lgan dala, uy, bog‘, — deyiladi qonunda, -
kumushga sotilishi mumkin emas". Bundan tashqari, qonunda o‘z
mamlakati tashqarisida qul sifatida sotib olingan bobillik fuqarolar o‘z
vataniga qaytgach, erkinlikka erishishi zikr etilgan.
Qonunda sudxo‘rlar zo‘ravonligiga qarshi qaratilgan moddalar ham
mavjud. Hosil kam bo‘lgan paytlarda qarzlami toiash muddatini bir
yilga cho‘zishga ruxsat berilgan (qo‘shimcha foiz to'lovisiz).
Xammurapi qonunlarida sudxo‘rlar o‘z holicha, qarzdorlaming
ruxsatisiz qarz evaziga ulaming hosilini tortib olishi man etilgan. Ular
qat’iy ravishda puldagi (20%) va natural shakldagi (33% ) foiz
me’yorini aniq belgilab bergan.
Xammurapi qonunlarida tutqunlarga nisbatan yomon munosabatda
bo‘lgani uchun sudxo‘rlami hatto jazolash (shu jumladan, qonuniy yo‘l
bilan ham) ko‘zda tutilgan. Sudxo‘rlikning keng rivojlanishiga to‘sqinlik
qiluvchi asosiy omillardan biri qarzdorlik uchun qullik muhlatining uch
yil bilan cheklanishidir (to‘rtinchi yili unga erkinlik berilishi lozim
bo‘lgan). Biroq sudxo‘rlikka qarshi qonunchilikda izchillik bo‘lmagan.
Xususan, qarzdomi ozod etishda uni ishlab chiqarish yoki yashash
vositalari bilan ta’minlash nazarda tutilmagan. Hech qanday vositasi
bo‘lmagach, ozod etilgan qarzdor yana qaytib sudxo‘rga murojaat
qilishga majbur bo‘lgan.
Xammurapi qonunlarida yollanma munosabatlami tartibga solishga
katta e’tibor berilgan. Uning juda ko‘p turdagi shakllari ko‘rib chiqilgan
bo‘lib, hatto yollanma mehnat uchun to‘lov miqdori ham aniq qilib
ko‘rsatib berilgan.
Asosiy maqsad ishlab chiqarishni, birinchi navbatda, qishloq
xo‘jaligini rivojlantirishni qoilab-quwatlash, mehnatsiz daromad
topishga qarshi kurashish bo‘lgan. Umuman, xususiy mulkchilik, shu
jumladan, yerga bo‘lgan xususiy mulkchilik tan olingan. Birovning
xususiy mulkiga ko‘z olaytirgan, unga zarar yetkazganlar iqtisodiy
jihatdan jazolangan.
Shunday qilib, eski Bobil podsholigi qonunlarida davlat
tartiblashining va aholi iqtisodiy faoliyatini nazorat qilishning turli
shakllari ko‘zda tutilgan. Ular real iqtisodiy jarayonlarga, tovar-pul
munosabatlari rivojlanishiga, fuqarolar mulkini himoya qilishga o‘zining
ijobiy ta’sirini ko‘rsatdi. Shu bilan birga bu qonunlar Osiyodagi boshqa
mamlakatlarda iqtisodiy fikrlaming rivojlanishida katta rol o‘ynadi.
Do'stlaringiz bilan baham: