Toshkent moliya instituti "ijtimoiy fanlar" kafedrasi

 

 

 

232 

 

Masalan, «Paxtakor» yutqazsa ham, lekin yaxshi o‘yin ko‘rsatdi, yigitlar baraka topishsin!» yoki «Hisob 3 : 

1 bo‘lgani bilan, afsuski, o‘yin  yaxshi bo‘lmadi», degan tomoshabinlarning gaplariga e’tibor qiling. Unda 

o‘yindagi  hisobdan  emas,  o‘yinning  o‘yinligidan  qoniqish  hosil  qilish,  ya’ni  manfaat  emas,  beg‘arazlik 

birinchi o‘rinda turganini ko‘ramiz.  

Bundan tashqari, o‘yinning inson uchun yana bir zaruriy jihati, unda odam real hayotda topolmagan 

narsasini  topadi,  bir  muddat  bo‘lsa-da  tasavvurdagi  o‘zi  uchun  o‘ylab  topgan  yangi  reallikdagidan 

go‘zalroq, ulug‘vorroq hayotda  yashaydi. Ana shunday o‘yin  – badiiy asarning shaklida ham, mazmunida 

ham  erkin  va  beg‘araz  ifoda  topadi.  Ijodkor  o‘yin  qoidalariga  –  badiiy  asar  talablariga  bo‘ysunishi  shart, 

uning  biror-bir  narsani  me’yoridan  ortiq  asar  hujayrasiga  tiqishtirishi  o‘yinni  –  asarni  buzadi.  SHunday 

qilib,    san’at  o‘yinning  ijtimoiylashgan  shakli  –  tasavvur  o‘yini,  tafakkur  o‘yini,  so‘z  o‘yini,  rang  o‘yini, 

ohang o‘yini va tavush o‘yini. 

Unda  insonning  barcha  a’zolari  yagona  hissiy-intellektual  yaxlitlik  sifatida  o‘ynaydi.  Mehnat 

san’atning  estetik  faoliyat  ekani  bilan  bog‘liq,  ya’ni  o‘yinga  tayyorgarlik  va  uni  amalga  oshirish  jarayoni 

mehnatni, ijodiy mehnatni taqozo etadi, u iste’dod bilan yonma-yon faoliyat ko‘rsatadi.