Toshkent kimyo-texnologiya institiuti "tasdiqlayman"

Milliy urf-odatlar va an’analar 

 

Biz  qadimda  ajdodlarimiz  ham  bizlarning  yoshimizda  turli-tuman  bayramlar,  marosimlar 

o‘tkazganliklarini  yaxshi  bilamiz.  Albatta,  bu  bayramlar  mavsum  va  marosimlar  bilan  bog‘liq 

bo‘lgan.  Ma’lumki,  bahor  uyg‘onish  fasli,  tabiatning  yangilanishi,  gul-chechaklarning  dunyo 

yuzini  qayta  ko‘rishi  davri.  Qadimda  bolalar  avvalo  boychechak,  so‘ng  binafsha,  qoqigul, 

tolbargak ochilib, yaproq yozishini bayram qilishgan.  

Hovli  to‘yida  qishloqdoshlarning,  qarindosh-urug‘larning  katta  hashari  bilan  qurilgan 

yangi imoratga ko‘chib kirilgach, xudoyidan keyin maxsus to‘y qilingan. Bu to‘y ham ko‘proq 

kuz  yo  qishda  o‘tkazilgan.  Hovli  to‘yi  munosabati  bilan  yanada  shinam,  ko‘rkam,  orasta, 

xonakilashgan.  Hovli  to‘yidan  keyingina  yangi  imorat  o‘zlashtirilgan,  unda  yashashga 

o‘rganilgan,  kirishilgan.  Bu  to‘y  ham  nikoh  to‘yidek  oila  uchun  eng  baxtiyor,  tantanavor 

marosimdir.  Boshpana,  imorat  hovlilik  yosh  oila  endi  oyoqqa  turib  olgan.  Barqaror,  qabila, 

qishloq, elatning kori xayriga yaraydigan mustahkam qo‘rg‘on sanalgan.   

Hayitlar  qadimiy  diniy  bayram  bo‘lib,  ularning  tarkibiga  kirgan  ko‘pgina  marosimlar 

islomdan  oldin  ham  xalq  taomilida  bo‘lgan.  Islom  ularni  omuxtalab,  o‘z  qonunlarini  qo‘shib, 

hayit-bayramlarining  umrini  uzaytirgan.  Hayitning  ikki  xili  mavjud  bo‘lib,  xalqimiz  bu 

bayramlarga azaldan amal qilib keladi. Birinchisi - Qurbon hayiti, Katta hayit deb ataladi. Uning 

oldidan  ikki  kun  qolganda,  arafa  kunlari  nishonlanadi.  Yolg‘on  arafa,  bir  kun  qolganda  chin 

arafa, uchinchi kuni esa Hayit bayram qilinadi.