SSL protokoli
The Secure Sockets Layer (SSL) protokoli, dastlab tomonidan ishlab chiqilgan
Netscape, tartibga soluvchi qoidalar to'plamidir server autentifikatsiyasi, mijoz
autentifikatsiyasiva serverlar va mijozlar o'rtasidagi shifrlangan aloqa. SSL Internetda
keng qo'llaniladi, ayniqsa kredit karta raqamlari kabi maxfiy ma'lumotlarni almashishni
o'z ichiga olgan o'zaro ta'sirlar uchun.
SSL bir server SSL sertifikati talab, kamida. Dastlabki "qo'l siqish" jarayonining bir
qismi sifatida server mijozga server shaxsini tasdiqlash uchun o'z sertifikatini taqdim
etadi. Autentifikatsiya jarayonida server aslida o'zi da'vo qilayotgan server ekanligini
tasdiqlash uchun ochiq kalitli shifrlash va raqamli imzolardan foydalaniladi. Server
tasdiqlangandan so'ng, mijoz va server sessiyaning qolgan qismida almashadigan barcha
ma'lumotlarni shifrlash va yuzaga kelishi mumkin bo'lgan buzilishlarni aniqlash uchun
juda tez bo'lgan nosimmetrik kalitli shifrlash usullaridan foydalanadilar.
Serverlar
ixtiyoriy
ravishda
mijozning
autentifikatsiyasini
va
server
autentifikatsiyasini talab qilish uchun sozlanishi mumkin. Bunday holda, server
autentifikatsiyasi muvaffaqiyatli tugagandan so'ng, mijoz shifrlangan SSL sessiyasi
o'rnatilishidan oldin mijozning shaxsini tasdiqlash uchun o'z sertifikatini serverga
taqdimetishi kerak.
SSL orqali mijoz autentifikatsiyasi va uning parolga asoslangan autentifikatsiyadan
qanday farq qilishi haqida umumiy ma'lumot uchun qarang autentifikatsiya shaxsni
tasdiqlaydi. SSL haqida batafsil ma'lumot olish uchun, SSL kirish ko'rish.
Imzolangan va Shifrlangan elektron pochta
Ba'zi elektron pochta dasturlari (shu jumladan Messenger, bu qismi Communicator)
qo'llab-quvvatlash raqamli imzolangan va shifrlangan elektron pochta sifatida tanilgan
keng qabul qilingan protokol yordamida xavfsiz ko'p maqsadli Internet-pochta
kengaytmasi (S/MIME). Elektron pochta xabarlarini imzolash yoki shifrlash uchun
S/MIME-dan foydalanish xabar yuboruvchidan s/MIME sertifikatiga ega bo'lishini talab
qiladi.
Elektron raqamli imzoni o'z ichiga olgan elektron pochta xabari, aslida xabar
sarlavhasida ismi paydo bo'lgan shaxs tomonidan yuborilganligiga ishonch hosil qiladi va
shu bilan jo'natuvchining autentifikatsiyasini ta'minlaydi. Agar elektron raqamli imzoni
qabul qilish uchidagi elektron pochta dasturi tasdiqlay olmasa, foydalanuvchi
ogohlantiriladi.
Raqamli imzo u bilan birga kelgan xabarga xosdir. Agar qabul qilingan xabar
yuborilgan xabardan biron bir tarzda farq qilsa-hatto vergul qo'shilishi yoki o'chirilishi
bilan ham-raqamli imzoni tasdiqlash mumkin emas. Shu sababli, imzolangan elektron
pochta, shuningdek, elektron pochta buzilmaganligiga ishonch hosil qiladi. Ushbu
hujjatning boshida muhokama qilinganidek, bunday ishonch nomunosib deb
nomlanadi. Boshqacha qilib aytganda, imzolangan elektron pochta jo'natuvchiga buni
juda qiyinlashtiradi xabar yuborgandan inkor. Bu biznes aloqasining ko'plab shakllari
uchun muhimdir. (Raqamli imzolarning ishlash usuli haqida ma'lumot olish uchun
qarang raqamli imzolar.)
S / MIME shuningdek elektron pochta xabarlarini shifrlashga imkon beradi. Bu ba'zi
biznes foydalanuvchilari uchun ham muhimdir. Biroq, elektron pochta uchun shifrlashdan
foydalanish ehtiyotkorlik bilan rejalashtirishni talab qiladi. Agar shifrlangan elektron
pochta xabarlarini qabul qiluvchi o'zining shaxsiy kalitini yo'qotsa va kalitning zaxira
nusxasiga kirish huquqiga ega bo'lmasa, masalan, shifrlangan xabarlarni hech qachon
parolini ochish mumkin emas.
Autentifikasiya deganda ishtirokchining dastur, qurilma yoki ma'lumotlarning
haqiqiyligini belgilash tartiboti tushuniladi. Autentifikasiya ishtirokchi haqiqatan aynan
o'zi ekanligiga ishonch hosil qilishga imkon beradi. Autentifikasiya o'tkazishda
tekshiruvchi tomon tekshiriluvchi tomonning haqiqiy ekanligiga ishonch hosil qilish bilan
birga tekshiriluvchi tomon ham axborot almashinuv jarayonida faol ishtirok etadi. Odatda
ishtirokchi tizimga o'zi haqida maxfiy, boshqalarga ma'lum bo'lmagan axborotni (masalan
parol yoki sertifikat) kiritish orqali identifikasiyani tasdiqlaydi. Identifikasiya va
autentifikasiya ishtirokchilamirig haqiqiy ekanligihi aniqlash va tekshirishning o'zaro
bog'langan jarayonidir. Muayyan ishtirokchi yoki jarayonning tizim resurslaridan
foydalanishga tizimning ruxsati aynan shiilarga bog'liq . Ishtirokchi o'zining haqiqiyligini
tasdiqlash uchun turli asoslami taqdim etishi mumkin. Ishtirokchi ko'rsatgan asoslarga
bog'liq holda autentifikasiya jarayonlari quyidagi kategoriyalarga bo'linishi mumkin: biror
narsani bilish asosida, birdr narsaga egaligi asosida va qandaydir daxlsiz xarakteristikalar
asosida. AP autentifikasiyalash prosedurasi bo'lib, unda bir-biri bilan o'zaro muloqotga
kirishayotgan ikki tomondan biri (yoki ikkalasi ham) boshqasining haqiqiyligini
tekshiradi. Autentifikasiya protokollarining maqsadi o'zini boshqa ishtirokchi qilib
tanitish bo'lgan potensial buzg'unchilardan himoyani ta'minlashdir. Shuningdek, AP
tekshiruvchiga o'zining haqiqiyligini isbotlovchi tomondan keyinchalik o'zini uning
nomidan chiqishiga yordam beruvchi axborotni olish imkoniyatini bermasligi lozim.
Autentifikasiyani uch turga ajratish mumkin: ma'lumotlar manbai autentifikasiyasi (data -
origin
authentication),
mohiyat
autentifikasiyasi
(entity
authentication)
va
autentifikasiyalangan kalitlami generasiyalash (authenticationed key establishment).
Autentifikasiyaning birinchi turi ina'lumotning e'lon etilgan xossasini tekshirishni
bildiradi, ikkinchisi ko'proq e'tibomi ma'lumot jo'natuvchi haqidagi xabarlaming 37
haqiqiyligiga qaratadi, uchinchisi esa maxfiy ma'lumotlar almashish uchun nimoyalangan
kanalni tashkil etish uchun mo'Ijallangan. Ma'lumotlar manbai autentifikasiyasi
Ma'lumotlar manbai autentifikasiyasi (awallari, ma'lumotlar autentifikasiyasi (message
authentication) deb ham atalib kelingan) ma lumotlar yaxlitligi bilan uzviy bog'langan.
Zero, ataylab o'zgartirilgan axborotni qabul qilib olishdagi tavakkalchilik (xavfi) ishonchli
bo'lmagan manbadan axborot qabul qilish tavakkalchiligiga (xavfiga) yaqin. Ammo asiida
ma'lumotlar manbai autentifikasiyasi va ma'lumotlarni yetishmasligidan himoyalash
tushunchalari farqli tushunchalardir. Chunki ma'lumotlar manbai autentifikasiyasi albatta
aloqa kanali bilan bogMiq holda qaralib, manba identifikasiyasi (manbani uning
identifikatori (nomi, simvollarning noyob satri) bo'yicha aniqlash jarayoni) va
ma'lumotlaming yangiligi oilan aloqador bo'lsa, ma'lumotlar yaxlitligini himoyalashda
aytilgan belgilar asosiy hisoblanmaydi. Ma lumotlar manbai autentifikasiyasi quyidagi
amallarni bajarishni nazarda tutadi. 1. Ma'lumot uni qabul etuvchiga shunday tarzda
jo'natiladiki, ma lumotning haqiqiyligini uni qabul qilishdan avval tekshirib chiqishga
imkoniyat bo'lsin. 2. Ma'lumot jo'natuvchisini identifikasiyalash. 3. Jo'natuvchi yuborgan
ma'lumotlaming yaxlitligini tekshirish. 4. Ma'lumot jo'natuvchisining kimligini
(realligini) tekshirish. Mohiyat autentifikasiyasi Mohiyat autentifikasiyasi axborot
almashuv jarayoni, ya'ni protokoli bo'lib, uning davomida ishtirokchi boshqa
ishtirokchining haqiqiyligiga (lively correspondence) amin bo'ladi. Asiida AP davomida
ma'lumotning haqiqiyligi yoki haqiqiy emasligi ayon bo'ladi. Bunday hollarda ma'lumot
va uni muallifming haqiqiyligiga ishonch hosil qilish uchun ma'lumotlar manbai
autentifikasiyasi mexanizmlaridan foydalanish lozim. Tarmoqlangan tizimlarda quyidagi
mohiyat autentifikasiyasi ssenariylari amal qiladi. Ulardan ikkitasiga to'xtalamiz. Ikkita
bosh kompyuterlararo (xost-xost tipida, inglizchada - hosthost type) ma 'lumotlar
almashuvi. 38 Protokol ishtirokchilari kompyuterlar bo'lib, ular tannoqlangan tizimning
tugunlari yoki platformalari deb yuritiladi. Kompyuterlar ishi o'zaro moslashgan bo'lishi
zarur. Masalan, agar uzoqlashgan platformalardan biri "qayta yuklanmoqchi boMsa"
(takroriy inisializasiyalanish), u haqiqiy servemi identifikasiya qilishi lozim va unga
kerakli axborotni jo'natishi lozim, masalan, operasion tizimning haqiqiy nusxasini,
taymemi yoki atrof-muhitni to'g'ri o'matish. Axborot haqiqiyligini aniqlash odatda AP
yordamida amalga oshiriladi. Qoida tarzida, ikki bosh kompyuterlararo ma'lumotlar
almashuv kliyent-server tizimi sifatida bo'lib, biriga (kliyent) ikkinchisi (server)
tomonidan xizmat ko'rsatiladi. Ishtirokchi va bosh kompyuterlararo (ishtirokchi-xost
tipida, inglizchada - user-host type) ma'lumotlar almashinuvi. Ishtirokchi bosh
kompyuterda ro'yxatdan o'tib, kompyuter tizimiga kirishga ruxsat oladi. Odatda mijoz
bosh kompyuterda tarmoqqa uzoqdan kirish (telnet) orqali ro'yxatdan o'tadi yoki o'z
faylini fayl uzatish protokoliga (ftp-file transfer protocol) muvoflq bosh kompyuterga
jo'natadi. Ikkala holda ham parolni autentifikasiyalash protokoli ishga tushadi. Ayrim
hollarda, masalan, kredit kartochkalar bo'yicha to'lovlarda, o'zaro autentifikasiyalash
(mutual authentication) zarur bo'ladi. Subyekt o'zining haqiqiyligini tasdiqlash uchun
tizimga tiirli ma'lumotlami taqdim etishi mumkin, masalan, parol, shaxsiy identifikasiy.i
kodi, shaxsiy kalit bilan shifrlangan xabar, smart-karta, biometrik belgi, barmoq izi,
so'rovga javob, raqamli sertifikat, imzo va shunga о 'xshashlar
Do'stlaringiz bilan baham: |