Tomchilar yumalab tushar bemalol. Yuvib ketmoqchi dil zimistonini

мехнат қилдим ва бундай ўйинқароқликка вақтим йўқ.”
Болакай индамай хонасига кириб кетди ва кетидан эшикни ёпиб қўйди. Ота ўтириб, ўғлининг берган саволидан ғазаби қайнарди. Қандай қилиб у шунчаки пул олиш учун бундай саволлар
беришга журъат этди.
Бир соатлардан кейин, ота тинчланди ва ўғлига қаттиқ гапириб қўйганига афсуслана бошлади.
Балки у ростдан хам 20мингга арзийдиган нарса олмоқчидир, ундан ташқари у мендан кўп пул
сўрамайди, деб ўйларди у. Ота ўғлининг хонаси олдига келиб эшикни очди.
“Ўғлим ухлаяпсанми?” секин сўради у.
“Йўқ дада, уйғоқман,” жавоб берди бола.
“Мен ўйладим, балки аввал сенга қаттиқ гапириб қўйгандирман”бошлади ота.
“Бугун кун узун бўлди ва мен чарчаганим учун сенга озгина жахл қилиб қўйдим. Мана
сен сўраган 5 минг.” Бола ўрнидан турди ва қувонганидан “Рахмат дадажон!” деб қичқирди. Кейин у ёстиғини тагига қўлини тиқиб, бошқа ғижимланган пулларини чиқарди.
Ота, ўғлининг берган пулидан ташқари пуллари борлигини кўриб, яна жахли чиқа бошлади. Болакай шошилмай пулини санаб, отасига қаради.
“Пулинг бор бўлса, мендан нега пул сўрадинг?” ғазабланди ота.
“Чунки бор пулим етарли эмас эди, лекин энди етарли,”жавоб берди бола.
“Дадажон, мени энди 20мингим бор... Бир соат вақтингизни сотиб олсам бўладими?

Кунларим – қайғунинг қариндошлари,
Ўкинчлар ўпади этакларини.
Юзимни куйдирар соғинч ёшлари,
Сўйлай…
Ўттиз иккининг эртакларини.

Ҳафталар – аламга туғишган сингил,
Кўзларини сабрқушлар ер.
Қувончни яшириб қўяди кўнгил,
Тўкилиб қолади этагимдан шеър.

Ойларим – оймома кўзидаги ёш,
Самода кезади – дарбадар.
Сен, барибир, кетдинг, бағритош,
Сенга кетгим келар нақадар…

Йўлларим – кўчамдан оқиб ўтган сой,
Йўлингга қадалган кўзларим оғрир.
Ўн олтидан буён, шунча йил ва ой,
Сени кутиш, нақадар оғир?!

Умрим – ҳеч ким айтмаган қўшиқ,
Оҳангги оламни йиғлатар – маҳзун.
Сенга элтар йўлда очилмас тўсиқ,
Ҳижроннинг сочлари йўлимдай узун…

Муаллиф: Дилдора Яҳё


Тоқатим тугади, тугади сабр,
Чарчадим ёнингга энтикавериб.
Салпора жонимга қилдим-ку жабр,
Ишқингнинг пойига гул тикавериб.

Шу тоғлар бердими бардошларини,
Аямай, кулимни совурдим кўкка.
Баҳорлари ёлғиз, сарсона умрим
Пойимда йиғлайди, тушганча чўкка.

Ахир, ҳақ сен учун айлади мени,
Қалбимга назр осмайсанми ё?
Тоғлардай баланд кўксингга мени
Бир даста гул янглиғ босмайсанми ё?

Мана… чўққиларда қарибди қорлар,
Соғинчинг тўзитди, алҳол, тўзимни.
Афтода бағрингни тўлдирмоқ учун
Олиб кетаяпман кўкка ўзимни…

Муаллиф: Дилдора Яҳё


"Ho'roz qichqirdi" emas,
Xo'roz qichqirdi ekan.
Yumshoqqina so'zlashga
Qo'ymaydi ustoz degan.

Qattiq qilib aytsang ham
Ketolmaysan qutilib.
Yana ayrim so'zlarni
Ayt deydilar tutilib.

Tag'in bu ustoz injiq
Ko'ngli tusar har neni.
"Havo"ga "rang" ni qo'sh deb
Rosa qiynaydi meni.

Shahar,qishloq bosh harfin,
Yoz deydi katta bilan.
Bu tenglik uchun rosti
Quvonib qo'ydim dildan.

Lekin endi boshimga
Ko'taraman xonani.
Qizil rangda otadan
Ayiribdi onani.

Muallif: Gulistonova Shahnoza


Кўксингизга бошимни қўйиб,
Ухласаму уйғонолмасам,
Сизсиз кетди дардларим куйиб,
Сизсиз дунёларда қолмасам...

Аразладим туйғуларимдан,
Ярашмадим хаёлингизга,
Бахт илиндим орзуларимдан..
Тақдир бўлган аёлингизга...

О Азизим.. О маъюсгинам,
Билмайсизда кимлигингизни..
Суюб ўтди махзун дилгинам..
Ўлдиргувчи жимлигингизни.

Муаллиф: Муслима Комилжон Қизи


Баъзан дилга сиғмайди ташвиш,
Юрагимни торлигидан оғриндим.
Ҳидинг таниш, ифоринг таниш,
Опа, сени қаттиқ соғиндим.

Ўтаяпти ойлармас, йиллар,
Ўтаяпти умрим – ҳисобли.
Йироқлашиб яқин манзиллар,
Боролмасам, опа, ҳисобми?

Қўрқитардинг тунда ой билан,
Бола эдим, сени қучардим.
Оёқларим тушов билмасди,
Эртак – оламингда учардим.

Тўйингда кўп йиғлаганим рост,
Қўрқитишинг қўмсаганим чин.
Ўшанда ҳам сиғмай борлиққа,
Совуқ кунда сувсаганим чин…

Эртакдаги гўзалларингни,
Сўрамовдим «олиб бергин» деб.
Ҳаётдаги паричеҳралар,
Юрагингни еб қўяркан, еб!

Мен ёнингга қайтолмаяпман,
Кел, ғовларни йиқитгин опа.
Севгилимга айтолмаяпман,
Келиб уни «қўрқитгин» опа!..

Муаллиф: Исомиддин ПЎЛАТОВ


Sening ko’zing ko’r emish
Sen hammadan zo’r emish.
Qo’shig’ingga, kuyingga
Chin oshiqlar jo’r emish.
Mashaqqatli so’qmog’ing
Sirli tuzoq, to’r emish,
Kimga mehmon bo’lmasang
Peshonasi sho’r emish.

Asli qalbim qarori
Ikki misra bayt edi.
Paydo bo’lding to’satdan
Kutilmagan payt edi.
Avvaliga sira ham
Tanimadim o’zingni
Yashirarding negadir
Mendan ikki ko’zingni.

Sen bekorga kelmagan
Ekansanda qarshimga.
Bir og’iz ham so’ramay
Kirib olding qalbimga.
Shundan keyin hislarim
Senga bosar edi yon.
Boshlangandi chinakam
Yuragimda g’alayon.

Jilovlading, to’g’risi,
Arqoni yo’q toy edim.
Biroq shunday bo’lsada
Rosa seni koyidim :
“Menga qara, hoy, kimsan
Ismingni ayt dedimku.
Nega kelding beruhsat
Chaqirmagan edimku ?!

Mehmonliging men uchun
Na mansabdir, na obro’.
Aksincha ko’p hislarni
Menga etding ro’baro.
Sen haqingda so’radim
Gulzorlardan, bog’lardan.
Ko’zlaring ko’r bo’lsa ham
Qudratlisan sog’lardan.

Avval shodlik ulashib
So’ngra ko’ksing kerginda.
Shirin dardni beribsan
Davosin ham berginda !’’

Sening ko’zing ko’r emish…

Muallif: Abdurasulov Sardor